Το νέο πολιτικό σκηνικό με τα πολλαπλά μηνύματα

Οι κάλπες έφεραν μια στρατηγική ήττα για τα άλλοτε κόμματα εξουσίας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Έστειλαν πολλαπλά μηνύματα στο  εσωτερικό της χώρας και το εξωτερικό. 

 Βασικές αιτίες αυτής της διαλυτικής   κατάστασης είναι : 

• Οι πολιτικές λιτότητας που περιόρισαν τα εισοδήματα εργαζομένων και συνταξιούχων.
• Η τρομακτική άνοδος της ανεργίας πάνω από 20%  στις  μεσαίες ηλικίες και πάνω από  50% στη νεολαία. 
• Η διάλυση της μικρομεσαίας τάξης (επαγγελματιών -βιοτεχνών και του επιστημονικού δυναμικού). 
• Η δυσβάστακτη  απαξιωτικη  εποπτεία της τρόικας που ασκούσε τα τελευταία χρόνια τη διακυβέρνηση του τόπου και απαξίωσε το ρόλο του πολιτικού  προσωπικού. 

 Αυτό το "τσαλάκωμα" της αξιοπρέπειας της χώρας και του πολίτη ανέδειξε τόσο στα αριστερά όσο και στα δεξιά του πολιτικού φάσματος  νέους πολιτικούς σχηματισμούς. 

 Όλες αυτές οι πολιτικές των μνημονίων που δρομολόγησαν τη βίαια προσαρμογή της χώρας στο ευρωπαϊκό και διεθνή χώρο είχαν σαν συνέπεια να μιλήσει και ο λαός βίαια στη κάλπη ( με οργή και διάθεση τιμωρίας ) με συνέπεια την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και την διαμόρφωση  ενός νέου  τοπίου. 

  Ο μεγάλος χαμένος αυτών των εκλογών είναι ασφαλώς τοΠΑΣΟΚ. Στο τελευταίο Εθνικό Συμβούλιο του Πασοκ είχα τονίσει : 

"Το Πασοκ μας τελείωσε. Μοιάζει με την παλιά Ε.Κ. Πρέπει να φτιάξουμε τη νέα δημοκρατική παράταξη αλλάζοντας τα πάντα. Όνομα, σύμβολα και ταυτότητα ιδεολογική και πολιτική. Όταν την διακυβέρνηση του τόπου την ασκεί η τρόικα και η κυβέρνηση είναι εκτελεστικό όργανο τότε το πολιτικό προσωπικό απαξιώνεται και ο λαός θα ψάξει για νέους ηγέτες και κινήματα…" 

 Όταν αναδείχτηκε ο νέος Πρόεδρος στο Πασοκ τόνισα σε άρθρο μου, ότι "αν ο Βαγγέλης δεν αλλάξει ρότα" , με τις ίδιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και το ίδιο πολιτικό προσωπικό ,με τους ίδιους "κτιστάδες" δεν μπορεί να δώσει ελπίδα για το καινούργιο. 

 Όχι κατόπιν εορτής υποστηρίζω  αυτές μου τις απόψεις! 

  Σήμερα στο νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώθηκε από την οργή του λαού και πλημμύρησε τις κάλπες τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα και περίπλοκα. 

 Υπάρχουν  κατ’ αρχήν ορισμένα πολύ σημαντικά θετικά στοιχειά.  

• Το "πειραματόζωο" αντέδρασε και καταδίκασε συγκεκριμένες πολιτικές  και πρακτικές διακυβέρνησης ( εποπτεία – τρόικα)    
•     Στάλθηκαν σημαντικά μηνύματα στην άρχουσα τάξη των αγορών και της χρηματιστηριακής βιομηχανίας.    
• Η πραγματική οικονομία (που δημιουργεί ανάπτυξη και απασχόληση ) και ειδικότερα οι ΜΜ  επιχειρήσεις έστελναν το τελευταίο sos  στα ευρωπαϊκά όργανα και την ολιγαρχία του πλούτου. 

Αν αυτά τα τρία βασικά  μηνύματα δεν τεθούν υπόψιν τότε πραγματικά  το <<καζάνι>> της κοινωνίας που βράζει σε επικίνδυνους βαθμούς θα εκραγεί και σαν την Χρυσή Αυγή θα ξεπροβάλουν και αλλά κινήματα. 

 Η εκλογή του Ολαντ στη Γαλλία δίνει μια νέα ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στην Ε.Ε και ειδικότερα στις πολιτικές της ευρωζώνης , πριν η αλυσίδα  των ανατροπών γενικευθεί σε όλη την Ευρώπη. 

 Στα καθ’ ημάς τώρα ξεκινάνε τα δύσκολα τόσο  για το σχηματισμό κυβέρνησης , όσο και για την πορεία της χώρας. Οι αγορές δεν συμμορφώνονται και δεν βάζουν εύκολα " νερό στο κρασί τους". Η απαγκίστρωση από το μνημόνιο θα χρειαστεί χρόνο και κόπο, δύναμη, θέληση και συνεχείς ρήξεις.

 Για να ανασάνει όμως η ‘Ελλάδα και να ζήσει πρέπει να πορευτεί αυτό το δύσκολο δρόμο για την αξιοπρέπεια της χώρας και την επιβίωση της οικονομίας.

 Το Πασοκ πρέπει να δημιουργήσει τη νέα δημοκρατική παράταξη κάνοντας ρήξη με τις πολιτικές του χθες. Ειδικότερα τώρα πριν η ψυχή του που μετανάστευσε σε άλλες παρατάξεις ή έμεινε στο σπίτι  ( αποχή 35%) χάσει κάθε ελπίδα.

 Να προχωρήσει ο Πρόεδρος άμεσα σε σύγκληση του Εθνικού  Συμβουλίου.

   Να γίνει  σοβαρή συζήτηση και να παρθούν αποφάσεις όσο η ψυχή της δημοκρατικής παράταξης είναι ζωντανή .Ασφαλώς χάθηκε μια κρίσιμη στρατηγικής σημασίας μάχη. Ο πόλεμος όμως είναι μπροστά.

 Δεν φθάνει όμως η ανασύνταξη των δυνάμεων. Χρειάζεται επιστράτευση, κινητοποίηση των δημοκρατικών δυνάμεων για την ίδρυση της νέας δημοκρατικής παράταξης.

  Χρειάζεται η αναμέτρηση με τα προβλήματα των μη προνομιούχων κοινωνικών στρωμάτων.

  Χρειάζεται η επανασύνδεση με τα κοινωνικά κινήματα, με τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι της εξουσίας.