Επιστολή του N Στουπή για τον απολογισμο του Περιφερειακού Συμβουλίου

ΠΡΟΣ : κ. ΠΙΣΧΙΝΑ   ΑΝΕΣΤΗ, Πρόεδρο  Περιφερειακού Συμβουλίου Στερεάς Ελλάδας

Κύριε Πρόεδρε,

Λόγοι επαγγελματικών δυσκολιών,  δεν επιτρέπουν την παρουσία μου  στην προγραμματισμένη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου 31/01/2013 παρόλο το ενδιαφέρον μου για τα πολύ σοβαρά θέματα της συνεδρίασης.

Δυστυχώς σε αυτή την εξέλιξη συμβάλλει και ο Καλλικράτης που αντιλαμβάνεται τους ελεύθερους επαγγελματίες ως κοινωνικό στρώμα, που ουσιαστικά δεν δύναται να διαθέτει εκπροσώπους στα όργανα της  Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Με στόχο την θετική –εν τη απουσία μου - συμβολή κατά την διαδικασία της συζήτησης των θεμάτων της Ημερήσιας Διάταξης, θα σας εκθέσω εν συντομία τις απόψεις μου όσον αφορά το πιο σημαντικό, κατά την γνώμη μου  θέμα, που έχει ένα ιδιαίτερο για μένα πολιτικό.....

ενδιαφέρον, και για τις οποίες σκέψεις θα ήθελα να ενημερωθούν οι συνάδελφοι Περιφερειακοί Σύμβουλοι.

Το θέμα αναφέρεται ως  «Απολογισμός   πεπραγμένων του Περιφερειάρχη και της Εκτελεστικής Επιτροπής σε ότι αφορά την εφαρμογή του ετήσιου Προγράμματος Δράσης, την οικονομική κατάσταση και την Διοίκηση της Περιφέρειας. Παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης του Περιφερειακού Συμπαραστάτη του Πολίτη και της Επιχείρησης». 

Κατ αρχήν, εξ όσων αντιλήφθηκα, διαδικαστικά δεν έχει προηγηθεί συζήτηση στην Επιτροπή Διαβούλευσης για το συγκεκριμένο θέμα, γεγονός που στην αφετηρία του αδυνατίζει  το ίδιο το περιεχόμενο της συζήτησης, θέτει ζήτημα ουσιαστικής νομιμότητας της, και στην αφετηρία του αναδεικνύεται  πρόβλημα λειψής Δημοκρατικής Λειτουργίας, αφού στην πράξη, όπως αναγράφεται στα «πεπραγμένα», η Επιτροπή αυτή δεν λειτουργεί.

Κατά δεύτερον  η εισήγηση που διαμοιράστηκε –δυστυχώς – αναφέρεται σε άλλο θέμα, εισάγοντας για δεύτερη συνεχή χρονιά δύο καινοτομίες : Πρώτον μοιάζει απελπιστικά με του απολογισμούς των άλλων περιφερειών μεταξύ τους εάν φυσικά αλλάξει κανείς τους τίτλους  των υπηρεσιών και βάλει το λογότυπο της οικείας  Περιφέρειας.

Δεύτερον, η εισήγηση αναφέρεται αποκλειστικά στην αποτίμηση της δουλειάς των υπηρεσιών.

Η Περιφερειακή πλειοψηφία εμφανίζει δηλ. τελικά  ως δικά της «πεπραγμένα», την καθημερινή ευνόητη λειτουργία  των υπηρεσιών στα πλαίσια των καθηκόντων τους και στα πλαίσια εφαρμογής των εντολών και της πολιτικής  της Κεντρικής Διοίκησης  και της κυβερνητικής πολιτικής, στην οποία  υποχρεώνονται  στα πλαίσια του όρκου τους να  συμμετέχουν και για την οποία –έστω και με τους σημερινούς όρους-  αμείβονται.

Όμως  ο απολογισμός ενός  θεσμού και δη Αυτοδιοικητικού δεν μπορεί παρά να είναι απολογισμός άσκησης  πολιτικής. 

Απολογισμός για την πολιτική που ασκεί αυτός που διαθέτει την πλειοψηφία  για θέματα των τοπικών κοινωνιών με βάσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις.

Πολιτικός λοιπόν είναι ο θεσμός της Περιφέρειας, πολιτικές εφαρμόζει ο αιρετός  Περιφερειάρχης και δεν είναι απλά διοικητικός  παράγων ή  διοικητικός προϊστάμενος των υπηρεσιών.

Θα περιμέναμε λοιπόν, έναν άλλον απολογισμό…Όχι βεβαίως να πει αυτά που θέλουμε εμείς….Αλίμονο…

Απολογισμό του πως δούλεψε  ο Περιφερειάρχης και η παράταξή του στον νέο θεσμό θέλουμε.

Εάν ωφέλησε τις τοπικές κοινωνίες…

Εάν άσκησε πολιτικές και τι αποτελέσματα είχαν, ή μπορεί να μην είχαν…

Πώς αντιμετώπισε τα κρίσιμα θέματα της περιόδου στις τοπικές κοινωνίες.

Πώς αντιμετώπισε την  οικονομική πολιτική ή για τα αποτελέσματα που είχαν ή δεν είχαν οι ενέργειές τους. 

Ποια ήταν η περιφερειακή πολιτική της παράταξής του και όχι το αναμάσημα των πολιτικών των Υπουργείων. Ποια προβλήματα συνάντησε, πως τα διαχειρίστηκε, τι συμπεράσματα βγάζει, τι σχεδιασμούς κάνει, τι βοήθεια- συναινέσεις και συμμαχίες  επιζητεί.

Αλήθεια,  έχει να μας πει κάτι η περιφερειακή πλειοψηφία, τρία χρόνια μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, για την περιφέρεια που ευημερούν οι αριθμοί της διάλυσης της κοινωνίας ;

▪      Για τους αριθμούς της τεράστιας ανεργίας ;

▪      Για την  διάλυση τη παραγωγικής βάσης;

▪      Για την συρρίκνωση του Πανεπιστημίου;

▪      Για την αλλαγή του αναπτυξιακού ρου της περιφέρειας μέσα από τις αναπτυξιακές ημερίδες που διατυμπάνιζε ο επισκέπτης  Χρυσοχοίδης στις φιέστες που οργανώνονταν ; 

▪      Για το κλείσιμο των μεγάλων βιομηχανικών μονάδων;

▪      Για την  διάλυση των προνοιακών δομών;

▪      Για τις  έντονες περιφερειακές ανισότητες;  

▪      Για την στασιμότητα των μεγάλων έργων;

▪      Για την αδυναμία  προκήρυξης νέων έργων και αποπληρωμής παλιών;

▪      Για το σήριαλ με  τις αναπτυξιακές εταιρείες, τις  πολιτικές – πιθανόν και άλλες - ευθύνες αυτών των στελεχών που προΐστανται αυτών των σχημάτων ;

▪      Για την  υποβάθμιση της λειτουργίας του περιφερειακού Συμβουλίου ;

▪      Για τους αγρότες που βρίσκονται στους δρόμους και το πολυδιαφημισμένο «καλάθι» που δεν άγγιξε τα πραγματικά τους προβλήματα, παρά τον τεράστιο χρόνο, κόπο και ανθρώπινους πόρους που καταναλώθηκαν;

▪      Για την υποστελέχωση των Υπηρεσιών;

▪      Για την αφαίρεση από το κεντρικό κράτος αρμοδιοτήτων της τοπικής αυτοδιοίκησης και από αυτές ακόμα τις λειψές που της είχε παραχωρήσει ;

Οι πολίτες, όλοι το αναγνωρίζουμε, έχουν πάρα πολλά προβλήματα  που όμως απλά  εντοπίζονται, αλλά δεν διεκδικούνται λύσεις (ούτε καν εκφράζεται πολλές φορές συμπαράσταση)  με βάση το επιχείρημα  της πλειοψηφίας ότι δεν μπορούμε να ασχολούμαστε με θέματα που δεν έχουμε αρμοδιότητα και κυρίως με θέματα  που άπτονται  των κεντρικών πολιτικών επιλογών.

Πώς είναι δυνατόν όμως να μη μας αφορούν οι δραματικές επιπτώσεις στο εισόδημα, στην απασχόληση, στις κοινωνικές κατακτήσεις, στο περιβάλλον,  όπως διαμορφώθηκαν με τις πολιτικές των μνημονίων και το καταιγιστικό νομοθετικό πλαίσιο που ακολούθησε και ακολουθεί.

Δεν μπορεί να μη μας αφορούν  σοβαρά ζητήματα  όπως ενοποιήσεις σχολείων, κλείσιμο νοσοκομείων και κέντρων υγείας, κλείσιμο Δ.Ο.Υ., ΙΚΑ, εκποίηση λιμανιών και αεροδρομίων,  εκποίηση περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλους . Αυτό όμως το επιχείρημα είναι  απαράδεκτο για όσους φιλοδοξούν να υπηρετούν το θεσμό και να έχουν όραμα για  τον Β΄βαθμό αυτοδιοίκησης.

Οι λαϊκοί θεσμοί, οι αυτοδιοικητικοί θεσμοί, υπάρχουν για να είναι  υπηρέτες των λαϊκών συμφερόντων ή των επιλογών της εκάστοτε κεντρικής διοίκησης; Η περιφερειακή αυτοδιοίκηση είναι τελικά το μακρύ χέρι της διοίκησης και διεκπεραίωσης των μνημονικών επιλογών; 

Διανύουμε ήδη τον τρίτο χρόνο λειτουργίας της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης και καθημερινά  επιβεβαιώνονται  όσοι αντιδρούσαν στον τρόπο που  επιχείρησαν να καθυποτάξουν εντέχνως οι  νονοί του Καλλικράτη την τοπική αυτοδιοίκηση  στη λογική των  επομένων σχεδίων τους που ήταν η υποταγή ολόκληρης της χώρας στην υποτέλεια των μνημονίων. Την αυτοδιοίκηση που όλοι ονειρευόμαστε, ο πολιτικός χώρος που ανήκουν ή ανήκαν οι κ. συνάδελφοι της πλειοψηφίας και με την συναίνεση του χώρου της μείζονος μειοψηφίας , την κακοποίησε, της αφαίρεσε το δικαίωμα οράματος και πνοής προς το μέλλον, Αντί να της δώσει φτερά, την φυλάκισε, δημιουργώντας ένα καθαρά  συγκεντρωτικό μοντέλο  με πρωταρχικό στόχο τον περιορισμό στο ελάχιστο των δαπανών. Της στέρησε την κάθε δυνατότητα αυτοτελούς αναπτυξιακού σχεδιασμού .

Και βέβαια , σε ένα ασαφές και με τεράστια κενά θεσμικό πλαίσιο , σε αυτό το συγκεκριμένο ασφυκτικό περιβάλλον εξαθλίωσης που βιώνουμε και στην δυσχερή συγκυρία που λειτουργούμε,  εξακολουθούν να υπάρχουν οι εναπομείναντες υπάλληλοι  - όσο  απομένουν - , που φιλότιμα  εργάζονται  να μην καταρρεύσει το σαθρό οικοδόμημα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Β΄βαθμού. Όπως  επίσης υπάρχουν και αιρετοί, που παρ΄όλες τις μικροπολιτικές τους  συνήθειες, ασχολούνται  και προσπαθούν να παράγουν έργο, βρίσκοντας μπροστά τους την αδυναμία και την εξασθένηση του θεσμού.

Από την πλευρά μας  τώρα, την χρονιά που πέρασε τοποθετηθήκαμε σε μια σειρά από ζητήματα που έχουν άμεση σχέση τόσο με τις αναπτυξιακές προοπτικές της περιφέρειας όσο και με την καθημερινή διαβίωση των συμπολιτών μας και ζητήσαμε από την περιφερειακή αρχή να πάρει συγκεκριμένη θέση, τις περισσότερες φορές χωρίς αποτέλεσμα. Μετείχαμε σαν παράταξη στις επιτροπές  Περιβάλλοντος και Πρωτογενή Τομέα  . Προσπαθήσαμε – με δεδομένο το μέγεθός μας - να αναδείξουμε,  είτε με προτάσεις ψηφισμάτων είτε με ερωτήσεις-επερωτήσεις, είτε με ανακοινώσεις και υπομνήματα είτε με τη συμμετοχή μας σε κινητοποιήσεις, είτε με συναντήσεις με τοπικούς κοινωνικού φορείς,  όλα τα προβλήματα που απασχόλησαν και απασχολούν την περιφέρεια μας. Προσπαθήσαμε η διεκδίκηση λύσεων στα ζητήματα αυτά να ξεφύγουν από τα πλαίσια παραταξιακών  διεκδικήσεων και να γίνουν συλλογικές αποφάσεις και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι δεν ακολουθήσαμε στείρα και συνεχή άρνηση, αλλά με γνώμονα το συμφέρον του λαού  της περιφέρειας, στηρίξαμε  και  προτάσεις της πλειοψηφίας.

Στα περισσότερα θέματα όμως  δεν συνέπεσε η φιλοσοφία μας με αυτή της  πλειοψηφίας και της μείζονος μειοψηφίας που όλως παραδόξως  συμπλέουν κα, παρά τις όποιες κορώνες, στο τέλος τα βρίσκουν.

Είναι πια πολύ καθαρό  πως η πλειοψηφία της Περιφερειακής αρχής δεν διαθέτει κανένα άλλοθι.

Αν θέλει τουλάχιστον να διασώσει το εναπομείναν κύρος του θεσμού, αλλά και την ατομική πολιτική της υπόληψη, τον χρόνο που έρχεται – μιας και ο επόμενος θα είναι προεκλογικός – οφείλει να «ξεφύγει» από την σημερινή λογική της «ισσοροπίας», του «να μην σπάσουμε αυγά», του «να την βγάλουμε καθαροί».

Να συμβαδίσει με τις αγωνίες και τους αγώνες της κοινωνίας που υποτίθεται εκπροσωπεί. Και ο επόμενος απολογισμός της να είναι όχι λόγων των υπηρεσιών αλλά ένας πραγματικός απολογισμός έργων και πράξεων.

Με τιμή και εκτίμηση

ΝΙΚΟΣ ΣΤΟΥΠΗΣ,

Επικεφαλής Ριζοσπαστικής και Οικολογικής Συνεργασίας

Περιφερειακός Σύμβουλος Ευβοίας