Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΟΥΔΗΣ ΚΟΡΟΙΔΕΥΕΙ ΤΟΝ ΥΠ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ: “Η ΤΡΕΛΑ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΟΥΒΙ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΕΛΕΣ. ΚΑΜΙΚΑΖΙ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΕΩΝ”

ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΙΚΙΛΙΩΝ

«Λόγια, λόγια, λόγια»

Άμλετ, Σαίξπηρ

Μεγάλη συζήτηση έχει ξεσπάσει για την πολυμορφική αντιπαράθεση των Ντάϊσελμπλουμ-Βαρουφάκη στην κοινή συνέντευξη Τύπου, μετά το πέρας των συνομιλιών του πρώτου με μία σειρά παραγόντων της οικονομικής πολιτικής της κυβερνήσεως, κατά την ολιγόωρη επίσκεψή του στην χώρα μας στις 30 Ιανουαρίου του σωτηρίου έτους 2015. Το κατά πόσον αποτελεί προοίμιο μιας μη αναστρέψιμης ευρύτερης ρήξης με την Ευρωπαϊκή Ένωση ή απλά ένα θεατρικής φύσεως λεκτικό άθυρμα στα πλαίσια ενός καρναβαλικού δρώμενου («έστιν ουν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας, μέγεθος εχούσης» …με το συμπάθιο, τόσο) οφειλόμενο σε σύγκρουση χαρακτήρων ή στις ανάγκες του σεναρίου, θα μας το δείξει οσονούπω ο χρόνος.

Θα πρέπει πάντως να επισημανθούν δύο σημεία που διέφυγαν της προσοχής μας μέσα στον δημοσιογραφικό ορυμαγδό που επακολούθησε από τα ηχητικά εφέ, τους μορφασμούς, τα ψιθυρίσματα, τα «ουάου», και την εν γένει κινητική των μίμων της παράστασης. Το πρώτο, η επισήμανση Ντάϊσελμπλουμ κατά την έναρξη της συνεντεύξεως ότι δεν συνομίλησε μόνον με τον Βαρουφάκη, αλλά και με τους Τσίπρα, Δραγασάκη, Σταθάκη, Τσακαλώτο, προϊδεάζοντάς μας ενδεχομένως ότι το κλίμα με αυτούς ήταν μετριοπαθέστερο από αυτό που επικράτησε στις συνομιλίες του με τον Βαρουφάκη, υπονοώντας ότι το ύφος του τελευταίου ίσως να οφείλονταν σε προσωπικά του ιδιόρρυθμα χαρακτηριστικά (sui generis) και όχι σε ένα συλλογικότερο πνεύμα του οικονομικού επιτελείου. Το δεύτερο, επί της ουσίας των λεχθέντων και όχι του ύφους με το οποίο ελέχθησαν από τον εκκεντρικό (και έκκεντρο ή φυγόκεντρο;) υπουργό επί των οικονομικών, είναι η προβολή από τον τελευταίο όχι του κυρίου προεκλογικού αιτήματος του Σύριζα περί κουρέματος του χρέους αλλά του εντελώς δευτερεύοντος θέματος ότι εμείς από δω και πέρα δεν θα προσκυνούμε τους υπηρέτες σας (τους δευτεροκλασάτους λογιστές της τρόϊκας) αλλά κατά κάποιον τρόπο θα υποχρεώσουμε τους Ευρωπαίους πασάδες να έρχονται αυτοί οι ίδιοι για να τους προσκυνούμε, για να ανακτήσουμε βρε αδερφέ ένα μέρος της εθνικής μας υπερηφάνειας!

Επίσης, ας μην αποκλείουμε την πιθανότητα ο Ιάνης Βαρουφάκης να χρησιμοποιείται από τον Σύριζα ως αναλώσιμος καμικάζι στην πρώτη γραμμή του πυρός, δεδομένου ότι η αριστερή «κυβέρνηση των ορέων» (η τρέλα πάει στα βουνά, όπου και το κλουβί με τις τρελές) επί του παρόντος κρατά στον πάγκο, ως χρυσή εφεδρεία, τον πραγματικό θηλυκό Ρονάλντο της οικονομικής της πολιτικής, την ευφυέστατη και καθόλα σχετική (λόγω ονόματος) με το διεθνές επιχειρηματικό πνεύμα, Ραχήλ Μακρή.

Χρίστος Γούδης