ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ “ΚΑΡΦΩΝΟΥΝ” ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ: ΑΥΤΟΣ ΦΤΑΙΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ! ΑΠΕΙΛΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΕΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΤΑΣΗ
Ο Γιάνης Βαρουφάκης ξέρει μέχρι που μπορεί να φτάσει, αναφέρει η αρθρογράφος Suzy Hansen.“Δεν πρόκειται να ταπεινώσω τον εαυτό μου και δεν πρόκειται να εκτεθώ σε κίνδυνο από την άποψη των αρχών και από την άποψη της λογικής μου”, είχε πει στις αρχές Μαΐου.
Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών είχε μόλις επιστρέψει στην Αθήνα από μια περιοδεία στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, στη διάρκεια της οποίας ο ίδιος προειδοποίησε τους ευρωπαίους ηγέτες ότι αντιμετωπίζουν μια συνολική κρίση.
Αν δεν δανείζουν χρήματα σε προβληματικές χώρα σύντομα, η Ελλάδα θα μπορούσε να καταλήξει σε αναγκαστική φυγή από την ευρωζώνη.
Και όμως η Ελλάδα δεν έχει αποδεχθεί πολλούς από τους όρους που ζητούσαν οι δανειστές ως αντάλλαγμα.
Ακουγόταν θυμωμένος.
“Θα είμαι καταδικασμένος αν θα δεχθώ άλλη μια δέσμη οικονομικών πολιτικών που διαιωνίζουν την ίδια την κρίση.
“Προτιμώ να παραιτηθώ, είπε, αντί να προωθήσω τον ελληνικό λαό βαθύτερα στην οικονομική απόγνωση”..
Δεν είναι καλό για την Ευρώπη, και αυτό δεν είναι καλό και για την Ελλάδα, είχε πει.
Ο Βαρουφάκης είναι υπουργός Οικονομικών για τέσσερις μόνο μήνες, αλλά η ιστορία για το πώς η Ελλάδα έχει προκαλέσει αναταραχή στην Ευρώπη, είναι αποτέλεσμα πρακτικών και πολιτικών πολλών ετών.
Από όταν η Ελλάδα προσχώρησε στη νομισματική ένωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2001, η μικρή αυτή χώρα των 10.000.000 κατοίκων πλημμυρίστηκε από χρήματα.
Κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας, οι Έλληνες ηγέτες μιας αρτηριοσκληρωτικής και διεφθαρμένης οικονομίας, δανείστηκαν δισεκατομμύρια από αλόγιστες ευρωπαϊκές τράπεζες και στη συνέχεια είπαν ψέματα στην ΕΕ σχετικά με συσσωρευμένα χρέη της χώρας.
Όταν η οικονομική κρίση ξέσπασε στην Ελλάδα το 2009 και το 2010, η χώρα είχε κατ ‘εκτίμηση 430 δισ. δολάρια σε χρέος, ένα συγκλονιστικό ποσοστό που έθετε σε κίνδυνο την οικονομική υγεία της ίδιας της χώρας αλλά και των γειτόνων τους.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα συμφώνησαν να διασώσουν την υπό βύθιση οικονομία.
Σε αντάλλαγμα, η κυβέρνηση υποσχέθηκε στην τρόικα ότι θα μειώσει τις κρατικές δαπάνες με την περικοπή των συντάξεων και των μισθών, και θα αυξήσει τους φόρους.
Όμως οι περικοπές των δημοσίων δαπανών οδήγησαν σε μια ανθρωπιστική κρίση.
Σχεδόν το 25% του πληθυσμού της χώρας είναι άνεργοι.
Το ΑΕΠ έχει συρρικνωθεί κατά ένα τέταρτο, ενώ οι αυτοκτονίες και οι άστεγοι έχουν αυξηθεί.
Μετά από διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις μετά την κρίση, τα δύο κυρίαρχα πολιτικά κόμματα – ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία – απέτυχαν να μεταρρυθμίσουν την ελληνική οικονομία ή να προστατεύσουν την κοινωνία.
Τον Ιανουάριο, περισσότερο από το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος ψήφισε το ΣΥΡΙΖΑ, μια συλλογή από τα μεγαλύτερα αριστερά κόμματα της χώρας, ο οποίος δεσμεύτηκε να βάλει τέλος στη λιτότητα.
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σαν ένα είδος δημοκρατικής επανάστασης.
Νίκη του, όμως, απειλείται από μια δυσοίωνη εξέλιξη για την ευρωζώνη: Η άνοδος της «ριζοσπαστικής» αριστεράς στην περιοχή φόβισε τους συντηρητικούς και κεντρώους Ευρωπαίους ηγέτες, οι οποίοι ήδη αντιμετωπίζουν την οργή του εκλογικού τους σώματος λόγω της μείωσης του βιοτικού επιπέδου.
Και ενώ τα περισσότερα από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, συμπεριλαμβανομένου και του αρχηγού του, Αλέξη Τσίπρα, θέλουν να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη, σχεδόν το ένα τρίτο του κόμματος φαίνεται διατεθειμένο να εγκαταλείψει το ευρώ για να αποφύγει την περισσότερη λιτότητα.
Είναι ένα αποτέλεσμα πιο πιθανό από ποτέ, και οι συνέπειές του είναι τρομακτικές και άγνωστες.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπήρξε ένα σχέδιο στα σκαριά από το τέλος του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά η νομισματική ένωση, η ευρωζώνη, έχει ζωή μόλις 16 ετών.
Δεν υπάρχει πρόβλεψη σχετικά με το τι μπορεί να συμβεί αν μια χώρα επρόκειτο να την εγκαταλείψει.
Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι καταστροφή, ειδικά για την ίδια την Ελλάδα, η οποία θα πρέπει να επιστρέψει στο παλιό της νόμισμα, μια δραχμή με πολύ μειωμένη αξία.
Οι τράπεζες θα μπορούσε να κλείσουν, οι επιχειρήσεις να καταρρεύσουν, το πετρέλαιο και άλλα είδη προϊόντων να είναι αδύνατον να εισαχθούν.
Η αβεβαιότητα και μόνο Θα τρομάξει τις ξένες επενδύσεις.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, εν τω μεταξύ, οι αγορές θα παρουσιάζουν έντονες διακυμάνσεις κάθε φορά που άσχημα νέα έρχονται από την Ελλάδα.
Ακόμη και αν η ευρωζώνη, ως σύνολο, είναι τώρα έτοιμη για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, όπως πιστεύουν ορισμένοι εμπειρογνώμονες, δεν θα αποφύγει την ανάγκη να απορροφήσει τις ζημίες.
Η συμβολική και ηθική αποτυχία μιας ένωσης μπορεί να εντείνει τις εθνοτικές συγκρούσεις ενώ οι επιπτώσεις στην ευημερία για όλους τους ευρωπαίους πολίτες θα είναι ανυπολόγιστες.
Αν το “Grexit” περάσει, θα μπορούσε η Ισπανία να είναι η επόμενη χώρα που θα φύγει; Θα μπορούσε η Ιταλία;
Χωρίς τον Παρθενώνα, χωρίς το La Sagrada Familia, χωρίς το Κολοσσαίο, τι θα είναι μια ευρωπαϊκή «ένωση»;
Οι ανησυχίες αυτές θόλωσαν το θρίαμβο του ΣΥΡΙΖΑ, και από τον Φεβρουάριο το κόμμα αντιμετωπίζει το πρόβλημα να πετύχει μια νέα συμφωνία με την Ευρώπη.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του, ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε στους ψηφοφόρους του μια σειρά από φαινομενικά αδύνατες παροχές, που ερχόταν σε ευθεία αντίθεση με τις πολιτικές πραγματικότητες στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η λιτότητα θα τελειώσει, η επόμενη δόση του δεύτερου πακέτου διάσωσης δεν θα εκταμιευτεί.
Πάνω απ ‘όλα, η αξιοπρέπεια θα πρέπει να αποκατασταθεί, έλεγαν τα στελέχη του.
Την ίδια στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται ότι θα παραμείνει στο ευρώ.
Μερικοί αναλυτές αστιεύτηκαν για τον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι ελπίζει κατ ‘ουσίαν ότι το 1 συν 2 θα μπορούσε να ισούται με 4.
Για να διαπραγματευτεί μια συμφωνία που θα μπορούσε να επιτευχθεί αυτό το φαινομενικά αδύνατο αποτέλεσμα, ο Τσίπρας αποφάσισε να αποστείλει τον εριστικό οικονομολόγο που ονομάζεται Γιάννης Βαρουφάκης.
Ήταν μια εντυπωσιακή επιλογή.
Ο Βαρουφάκης δεν είναι ούτε πολιτικός, ούτε τραπεζίτης με κατάρτιση.
Υπήρξε ένας από τους πιο ηχηρούς επικριτές της ελληνικής κυβέρνησης και του πακέτου διάσωσης.
Φανταστείτε αν ο Πρόεδρος Barack Obama, αντί να πάρει τον Timothy Geithner για υπουργό Οικονομικών του εν μέσω της οικονομικής κρίσης, να διόριζε έναν προοδευτικό ακαδημαϊκό οικονομολόγο, όπως ο Paul Krugman ή π Joseph Stiglitz, μόνο και μόνο επειδή θα ήταν πιο νευρικός και πιο αστείος.
Τέσσερις μήνες μετά την έναρξη της πολιτική θητείας του, ο Βαρουφάκης βρίσκεται στο επίκεντρο μιας διαπραγμάτευσης που θα μπορούσε να καθορίσει το μέλλον ολόκληρης της ηπείρου.
Καμία συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και το αυταρχικό κέντρο της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Την ίδια ώρα, ο Βαρουφάκης προσπαθεί να κρατήσει τις αρχές του.
Όμως τα ιδανικά αυτά κινδυνεύουν να φέρουν στην Ελλάδα περισσότερες δυσκολίες, αλλά ο Βαρουφάκης έχει χτίσει την ακαδημαϊκή καριέρα του σε μια συγκεκριμένη οικονομική και ηθική διαχείριση της κρίσης, καταλήγει η αρθρογράφος.
Ο Έλληνας ΥΠΟΙΚ είπε ότι είναι τρομοκρατημένος με τη δημοσιονομική ασφυξία που επιβάλλουν οι εταίροι
Τρομοκρατημένος με τη δημοσιονομική ασφυξία που επιβάλλουν οι εταίροι είπε πως είναι ο υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, μιλώντας το απόγευμα της Τετάρτης στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΒΕΑ.
Ο κ. Βαρουφάκης τόνισε ότι η ελληνική κυβέρνηση ελπίζει ότι θα καταφέρει να καταλήξει σε μια συμφωνία με τους πιστωτές της χώρας μέχρι τις αρχές Ιουνίου.
Την ίδια ώρα, όμως, εξέφρασε την πεποίθησή του ότι το ΔΝΤ δεν θα θέλει την εμπλοκή του μετά τον Ιούνιο.
Μεταξύ άλλων, όμως, προσερχόμενος στον ΕΒΕΑ ο Έλληνας ΥΠΟΙΚ αναφέρθηκε στην αποκάλυψη των New York Times ότι κατέγραφε τις συνομιλίες στη συνάντηση Eurogroup στη Ρίγα.
«Ο σεβασμός της εμπιστευτικότητας με τους εταίρους είναι υποδειγματικός», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βαρουφάκης.
Με τη δήλωση αυτή φαίνεται ότι ο υπουργός παραδέχεται, εμμέσως, ότι ηχογραφούσε τις συνομιλίες στο Eurogroup. Ωστόσο, δείχνει ότι δεν έχει σκοπό να χρησιμοποιήσει το υλικό αυτό.
Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που παραχώρησε, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών παραδέχτηκε «off the record» ότι κατέγραφε τις συνομιλίες στο Eurogroup, αλλά όπως τονίζουν οι NYT δε μπορεί να τις δημοσιοποιήσει για λόγους εμπιστευτικότητας.
