ΞΑΝΑΧΤΥΠΗΣΕ Ο ΓΕΡΜΑΝΟΔΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΑΘΕΟΣ ΔΗΜΟΥ, Ο “ΠΟΤΑΜΙΣΙΟΣ” ΕΞΟΒΕΛΙΣΜΕΝΟΣ: “Η ΠΟΡΝΗ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΒΑΘΗ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΡΜΑΝ ΤΗΣ ΜΥΚΟΝΟΥ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ”- ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΕΣ ΕΠΙΑΣΑΝ ΠΑΛΙ ΔΟΥΛΕΙΑ
Απολαύστε ένα ακόμα πόνημα ενός τεράστιου λόγιου της χώρας που στην προεκλογική περίοδο μας έλεγε ότι ο κόμμα που υπηρετούσε “θα έπαιρνε χρήματα από το εξωτερικό για να στηρίξει τον προεκλογικό του αγώνα”.
Νίκος Δήμου: “Οι Έλληνες ζητούν την παρέμβαση του Αγίου σαν ρουσφέτι”
Γράφει ο Νίκος Δήμου στο protagon με τίτλο «Ο Εσταυρωμένος του μπαρ»:
«Η φωτογραφία που συνοδεύει αυτό το άρθρο δεν είναι μοντάζ. Την τράβηξα πριν από χρόνια στη Μύκονο. Σε ένα μπαρ, μία εσοχή περιείχε την εικόνα του Χριστού (με «στέφανο εξ ακανθών», παρακαλώ) και μπροστά της μία σειρά μπουκάλια ποτών, που σχεδόν την έκρυβαν.
Μόλις την είδα, σκέφθηκα: να μία ωραία σχέση με τη θρησκεία! Μου θύμισε την πρώτη μου επίσκεψη σε ιερόδουλο. Πάνω από το «κρεβάτι της αμαρτίας», κρεμόταν η εικόνα της Παναγίας.
Παιδί, έβλεπα τις γειτόνισσες να εκκλησιάζονται, να προσκυνούν, να νηστεύουν – αλλά εκτός από αυτά να μην τηρούν καμία από τις ουσιαστικές εντολές του Ιησού τον οποίο θρηνούσαν και στόλιζαν στον Επιτάφιο. Οι πιο θρήσκοι άνδρες της γειτονιάς ήταν τα μεγαλύτερα λαμόγια.
Και ο μπάρμαν της Μυκόνου και η πόρνη της πλατείας Βάθη είχαν μία εργαλειακή σχέση με τη θρησκεία. Ήθελαν τη βοήθεια και την προστασία της κατά την εξάσκηση του επαγγέλματός τους, άσχετα με το τι ήταν αυτό το επάγγελμα.
Κι αυτοί που συρρέουν να προσκυνήσουν το σκήνωμα της Αγίας Βαρβάρας ζητάνε επίσης προστασία, παραμυθία και θεραπεία. Αλλά πόσοι από αυτούς είναι πραγματικοί Χριστιανοί; Πόσοι ακολουθούν τη διδασκαλία του Ιησού στην «Επί του Όρους Ομιλία»; Το να πιστεύεις στα θαύματα είναι εύκολο και βολικό – το να γυρίζεις το άλλο μάγουλο όμως;
Άραγε όσοι πάνε το Δεκαπενταύγουστο στην Τήνο ή στην Παναγία Σουμελά, αγαπούν τον πλησίον τους ως σεαυτόν;
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, οι Έλληνες είναι από τους πλέον θρησκευόμενους λαούς. Όμως, έχουν μία περίεργη σχέση με τη θρησκεία. Πάνω από πνευματική τη θεωρούν εθνική υπόθεση – κομμάτι της εθνικής τους ταυτότητας. Αυτό τους παρέχει προνομιούχο προστασία σε καιρούς ανάγκης. (Μέχρι και δικό της Θεό έχει η Ελλάδα). Ζητάνε την παρέμβαση του Αγίου σαν ρουσφέτι.
Αυτό όμως δεν τους οδηγεί στο να διαμορφώσουν τη ζωή τους ακολουθώντας τη χριστιανική διδασκαλία.
Και οι υποδοχές «με τιμές αρχηγού κράτους» δεν αποτελούν ένδειξη πίστης, αλλά ένδεια. Φαντάζεστε τον ταπεινό Ιησού, που μπήκε στα Ιεροσόλυμα καβάλα στο γαϊδουράκι – να βρεθεί μπροστά σε μπάντα και άγημα;
Αυτά από έναν αιρετικό χριστιανό – που όμως σέβεται περισσότερο την έντιμη πίστη από όλους εκείνους που την καπηλεύονται».
