Αυτοί έφεραν την “ελληνο-αλβανική φιλία” στην Ελλάδα. Όλα τα ονόματα

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Πριν από χρόνια, το 1980, όταν ακόμα η Αλβανία ήταν λαϊκή δημοκρατία, δηλαδή κομμουνιστική δικτατορία, ιδρύθηκε στην Αθήνα ένας σύλλογος για να προωθήσει την ελληνοαλβανική φιλία. Τότε κάτι τέτοιο φάνταζε ουτοπία, διότι η Αλβανία ήταν τελείως απομονωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο. Άρα κάτι άλλο προμήνυε η ίδρυση του συλλόγου. Ήταν αδύνατο να υπάρξουν οι δύο χώρες ως φίλες, διότι ανήκαν σε τελείως διαφορετικούς κόσμους και επιπλέον η Αλβανία ήταν η πιο απομονωμένη χώρα στον κόσμο. Πως λοιπόν μπορούσαν να υπάρξουν ως φίλες όταν οι λαοί δεν επικοινωνούν μεταξύ τους; Αλλού λοιπόν ήταν η παγίδα. Επειδή όμως οι παγκόσμιοι ηγέτες γνωρίζουν το μέλλον και αυτό διότι το σχεδιάζουν οι ίδιοι, φρόντισαν σιγά-σιγά να μπαίνει η ιδέα του αλβανού στην Ελλάδα, και να σήμερα τ’ αποτελέσματα.

Ο σύλλογος ονομαζόταν “Ελληνο – Αλβανικός Σύνδεσμος Φιλίας” και είχε ιδρυθεί στην Αθήνα σύμφωνα με την απόφαση 560/2/1980 του Πρωτοδικείου Αθηνών. Ο Σύνδεσμος αυτός είχε θέσει θέμα άρσης της εμπολέμου καταστάσεως με την Αλβανία. Τι ζόρι τραβούσαν κάποιοι από την εδώ μεριά για την εμπόλεμη κατάσταση, αλλά όλα εξηγήθηκαν αργότερα. Πέντε χρόνια μετά, στις 10 Ιουλίου 1985, με το υπ’ αριθμόν 28 έγγραφο του Συνδέσμου, ο Πρόεδρός του Παντελής Παντελέων, ζητά ακρόαση από τον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Χρ. Σαρτζετάκη με θέμα την άρση του εμπολέμου με την Αλβανία. Το θέμα που υπήρχε για 45 χρόνια λόγω πολέμου, συζητήθηκε μέσα σε πέντε λεπτά, σύμφωνα με το έγγραφο. Υπ’ όψιν ότι “ Σοσιαλιστική πατρίδα μας” όπως γράφει ο Πρόεδρος του Συνδέσμου, εννοεί την Ελλάδα του 1985.

Το έγγραφο του “Ελληνο – Αλβανικού Συνδέσμου Φιλίας” φαίνεται στην εικόνα.








Και για να γελάσουμε και λίγο… Το λαϊκό αυτό αίτημα, δηλαδή ο τερματισμός της εμπολέμου καταστάσεως με την Αλβανία, εξετάσθηκε από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον πρωθυπουργό, ο οποίος διοικούσε την χώρα με τον λαό, διότι έλεγε «Λαός – ΠΑΣΟΚ στην εξουσία». Μετά την εξέταση του θέματος έγινε το εξής. Στις 28 Αυγούστου 1987, και μετά από εισήγηση του υπουργού εξωτερικών Καρόλου Παπούλια, το υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε ομόφωνα την εισήγηση και αποφάσισε την άρση της εμπολέμου καταστάσεως με την Αλβανία. Η απόφαση του τότε υπουργικού συμβουλίου, αν την διαβάσει κανείς τώρα, βγάζει πολύ γέλιο. Η απόφαση είχε ως εξής:


«Η Κυβέρνηση αποφαίνεται και δηλώνει ότι ο χαρακτήρας της Αλβανίας σαν εχθρικού κράτους έχει πάψει να υφίσταται. Η Ελληνική Κυβέρνηση είναι πεπεισμένη ότι η δήλωσή της αυτή αποτελεί την αφετηρία για την ρύθμιση των ζητημάτων που είναι ακόμη εκκρεμή ανάμεσα στις δύο χώρες. Ήδη, οι αρμόδιες Ελληνικές υπηρεσίες μελετούν προσεκτικά τον προσφορότερο τρόπο για την νομική ρύθμιση των εκκρεμοτήτων αυτών. Ο τερματισμός της προηγούμενης κατάστασης θα συμβάλλει στην περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων των δύο φίλων χωρών και την διεύρυνση της μεταξύ τους συνεργασίας. Ειδικότερα θα είναι προς όφελος της Ελληνικής μειονότητας, για την οποία το ενδιαφέρον της Ελληνικής Κυβέρνησης ήταν και θα παραμείνει αμέριστο και η οποία, καλλιεργώντας τις παραδόσεις και την εθνική της ταυτότητα, θα αποτελεί μια σταθερή γέφυρα φιλίας ανάμεσα στους Έλληνες και τον Αλβανικό λαό».

Προσέξτε τώρα τις ημερομηνίες! 1980, ιδρύεται ο σύλλογος της Ελληνο-αλβανικής φιλίας και υπογράφεται μία διακήρυξη που θα την δούμε παρακάτω. 10 Ιουλίου 1985, αρχίζουν οι εργασίες για άρση της εμπολέμου καταστάσεως με την Αλβανία. 28 Αυγούστου 1987, γίνεται άρση του εμπολέμου με την Αλβανία. 1989, αρχίζει η κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων. 1990, η Αλβανία από Λαϊκή Δημοκρατία γίνεται σκέτη Δημοκρατία. Όπως βλέπετε, τα πάντα έγιναν στην ώρα τους.

Το 1980 λοιπόν, με αφορμή την ίδρυση του Ελληνοαλβανικού Συνδέσμου Φιλίας για το καλό και την πρόοδο των δύο λαών, υπογράφηκε μια Διακήρυξη από κάποιους – κυρίως πολιτικούς – εκ των οποίων κάποιοι είναι ή ήταν “επώνυμοι”. Διότι έχει άλλη βαρύτητα η υπογραφή τους, επηρεάζουν περισσότερο τους ψηφοφόρους και διαμορφώνουν καλύτερα την κοινή γνώμη. Αυτοί είναι οι πρώτοι υπεύθυνοι για την Ελληνο-αλβανική φιλία στην Ελλάδα. Η διακήρυξη που υπέγραψαν οι “επώνυμοι” και μη, είχε ως εξής:

«Συγχαίρουμε την πρωτοβουλία για την ίδρυση στην Πατρίδα μας του Ελληνο – Αλβανικού Συνδέσμου. Ευχόμαστε ο Ελληνο – Αλβανικός Σύνδεσμος να συμβάλει στην βελτίωση των σχέσεων των δύο γειτονικών χωρών προς όφελος των δύο λαών Ελλάδος – Αλβανίας».

Την διακήρυξη υπογράφουν:

Γ. Κυριακάκος, Δήμαρχος Πειραιώς
Π. Γκάζγκας, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Αθηναίων
Χρ. Μιχαλόπουλος, Δήμαρχος Δάφνης
Χ. Πεχλιβανίδης, Δήμαρχος Νέας Σμύρνης
Α. Λεντάκης, Δήμαρχος Μενιδίου (Υπήρξε προσκείμενος στην «Πολιτική Άνοιξη» του Αντώνη Σαμαρά, και του «Συνασπισμού της αριστεράς και προόδου», το σημερινό ΣΥΡΙΖΑ)
Ντ. Βρεττός, Δήμαρχος Μενιδίου
Κ. Πόγκας, Δήμαρχος Λαυρίου
Γ. Σταμάτης, Δήμαρχος Άνω Λιοσίων
Γ. Κλάδος, Δήμαρχος Ανωγείων
Κ. Κουρκούτης, Δήμαρχος Θήβας
Ευάγγελος Γιαννόπουλος, Υπουργός (ΠΑΣΟΚ)
Κ. Ρεσβάνης, Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς
Ν. Παπαχαραλάμπους, Καθηγητής Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών
Δ. Πάλλας, Καθηγητής Βυζαντινολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών
Ειρήνη Διλάρη, Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών
Β. Γολεμάτης, Εντεταλμένος Υφηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
Άρης Πουλιανός, Ανθρωπολόγος
Μελίνα Μερκούρη, Ηθοποιός και Υπουργός (ΠΑΣΟΚ)
Ευάγγελος Κουλουμπής, Πρόεδρος Τ.Ε.Ε. και Υπουργός (ΠΑΣΟΚ)

Τα μέλη της Δ.Ε του Τ.Ε.Ε., Δ. Κούτρας, Χρ. Μάρης, Στ. Ιωακειμίδης, Κ. Λιάσκας, Γρ. Διαμαντόπουλος
Κώστας Γείτονας, Υπουργός (ΠΑΣΟΚ)

Δ. Ρόκος
Α. Παπαδόπουλος
Π. Ξυθάλης, Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χημικών
Π. Χαμακιώτης Γ.Γ. της Εν. Ελλ. Χημικών και τα μέλη της Δ.Ε. της Ε.Ε.Χ., Θ. Αργυρίου, Π. Παπακώστας, Γ. Δουρατσάνος
Κ. Γκάρτσος, Πρόεδρος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων
Ορ. Χατζηβασιλείου, Πρόεδρος Α.Ε.Μ.
Θ. Παπαϊωάννου, Γενικός Γραμματέας Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος, Πρόεδρος Κοινότητας Βαΐων
Μ. Μπαντουράκης, Πρ. Ταξί Αττικής «Άλιμος – Ενότητα»
Γ. Σίννης, Υποδιευθυντής Νοσοκομείου Βούλας
Χ. Τσέλος, Γιατρός
Σ. Κυβέλος, Ταγματάρχης ε.α.
Ε. Μονιάκης, Αξιωματικός ε.α.
Γ. Κατσίμπας, Αξιωματικός ε.α.
Χ. Κουρής, Πρόεδρος ΙΝΚΑ
Αν. Καραγιάννης, Ζωγράφος
Γ. Γκιόκας, Δικηγόρος
Αρ. Κόλλιας, Δικηγόρος
Λ. Κατσιμίχας, Δικηγόρος
Κ. Λούκος, Δικηγόρος
Μ. Βάθης, Δικηγόρος
Αντ. Βάθης, Πολιτικός μηχανικός
Χ. Ζωγράφος, Πολιτικός μηχανικός
Γ. Μιχαλόπουλος, τέως εκπαιδευτικός
Αργυρούλα Κατήφαρη – Φρατζέσκου, Δημοτικός Σύμβουλος Δάφνης
Αθ. Φρατζέσκος, Επαγγελματίας
Ι. Μεϊντάνης, Πρ. Κοιν. Δοβρένας

Μπορεί οι περισσότεροι από τους υπογράφοντες να έχουν αποδημήσει εις τον κύριόν τους που βρίσκεται αριστερά, και να θεωρήσουν κάποιοι ότι δεν έχουν τόση σημασία τα ονόματά τους πλέον, αλλ’ αυτό δεν είναι σωστό. Δεν είναι σωστό διότι μέσω των ονομάτων αυτών φαίνεται η ιδεολογία τους, η οποία έχει μονίμως ανθελληνική αποστολή. Μέσω των ονομάτων τους αποκαλύπτεται η ιδεολογία τους, μιας ιδεολογίας που συνεχίζει το έργο της, και δεν είναι άλλο από αυτό που υφίσταται η Ελλάς σήμερα.

Τα κακό σε μία χώρα πρέπει να προλαμβάνεται από τους ηγέτες της, εκτός και αν το κακό είναι ο σκοπός.
Χρήστος Μαντζιάρης