Μεγάλη κρίση στο ΚΚΕ

Μέσω του προσυνεδριακού διαλόγου για το συνέδριο του ΚΚΕ έχουν αρχίσει κόντρες στελεχών. Το ΒΗΜΑ γράφει σχετικά:
Ο κύβος ερρίφθη, όπως φαίνεται, για τους διαφωνούντες του ΚΚΕ οι οποίοι ασκούν κριτική στην ηγεσία του κόμματος μέσω του προσυνεδριακού διαλόγου που γίνεται εν όψει του 19ου Συνεδρίου. Στο πλαίσιο της επίθεσης που εξαπέλυσε η ηγετική ομάδα υπό την κυρίαΑλέκα Παπαρήγα με αρθρογραφία στον «Ριζοσπάστη» κατά όσων αμφισβητούν τις προωθούμενες αλλαγές στο πρόγραμμα του ΚΚΕ -με αιχμή τον στόχο της συγκρότησης της «λαϊκής συμμαχίας» που θα πάρει την «εργατική λαϊκή εξουσία»-, ο διαχρονικός ισχυρός παράγοντας του Περισσού κ. Δ. Γόντικας, σε ομιλία του ενώπιον κομματικών στελεχών που δραστηριοποιούνται στον δημόσιο τομέα και τους ΟΤΑ, έδωσε το «στίγμα» εκ μέρους της ηγεσίας για τους διαφωνούντες, προδικάζοντας, εμμέσως πλην σαφώς, το μέλλον τους: «Οι σύντροφοι αυτοί υιοθετούν όλες τις εχθρικές αντιλήψεις για το Κόμμα, την πολιτική των οπορτουνιστών κάθε είδους και ταυτόχρονα ενισχύουν το οπλοστάσιο των αντιπάλων σε βάρος του Κόμματος», διεμήνυσε το μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ, προσάπτοντάς τους βαρύτατες κατηγορίες που ισοδυναμούν επί της ουσίας με προάγγελο εκκαθαρίσεων.
Όπως επισήμανε ο κ. Γόντικας «οι απόψεις που ζητούσαν από το Κόμμα να μπει στο δρόμο του συμβιβασμού με τις οπορτουνιστικές πολιτικές και της προδοσίας των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, δεν έχουν ακόμα ηττηθεί».
Ποιους στοχοποιεί
«Συνεχίζουν και κλιμακώνουν τον πόλεμο στο Κόμμα και τη στρατηγική του. Ο πυρήνας αυτών των δυνάμεων είναι πρώην μέλη και στελέχη του ΚΚΕ που έφυγαν κατά καιρούς από το Κόμμα. Ανάμεσά τους, υπάρχουν και αρκετά σημερινά μέλη του Κόμματος, ορισμένοι δημοσιογράφοι του ΄΄Ριζοσπάστη΄΄ και ορισμένα πρώην μέλη της ΚΕ που διαφωνούν με τη στρατηγική του Κόμματος και, μπροστά στο Συνέδριο, πέρασαν σε ανοιχτό πόλεμο στον ανοιχτό προσυνεδριακό διάλογο, που διεξάγεται από τις γραμμές του ΄΄Ριζοσπάστη΄΄», ανέφερε ο κ. Γόντικας, ο οποίος απαντώντας στην κριτική που διατυπώνεται, είπε:
«Οι σύντροφοι αυτοί ισχυρίζονται ότι η πάλη για το σοσιαλισμό, για την εργατική λαϊκή εξουσία είναι σεχταριστική πολιτική, αριστερίστικη. Είναι πολιτική απόσπασης από τις πιεστικές λαϊκές ανάγκες, από το σήμερα, ότι παραπέμπουμε τη λύση τους στο σοσιαλισμό, στο μακρινό μέλλον. Ότι δεν έχουμε πολιτική συμμαχιών ότι παραβιάζουμε το Πρόγραμμα, που ψήφισε το 15ο Συνέδριο, με το οποίο ορισμένοι διαφωνούσαν και τότε. Ως απόδειξη, φέρνουν τα εκλογικά αποτελέσματα και την εκλογική μείωση του Κόμματος».
Και τους κατηγόρησε ότι: «Η αφετηρία τους δεν είναι οι υπαρκτές αδυναμίες και οι ελλείψεις του Κόμματος και η διόρθωσή τους, αλλά η αλλαγή στρατηγικής. Δε διαφωνούμε, λένε, με την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, αλλά να προχωρήσουμε μέσα από μια σταδιακή διαδικασία, διαχωρίζοντας αυθαίρετα και αυθάδικα τον ιμπεριαλισμό από τον καπιταλισμό».
Οι κατηγορίες
Επίσης, τους απέδωσε ότι «διαστρεβλώνουν και συκοφαντούν μεθοδικά και συνειδητά τις θέσεις και τη δράση του Κόμματος». «Κάνουν πως δε βλέπουν ότι το ΚΚΕ καθημερινά διαμορφώνει μέτωπα πάλης για οξυμένα προβλήματα π.χ. εργατικό κίνημα, αγρότες, ΕΒΕ. Αυτή είναι η ουσία των θέσεών τους και της κριτικής που ασκούν», υποστήριξε, ενώ πρόσθεσε: «Στα λόγια, απορρίπτουν βέβαια τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στην πράξη οι απόψεις τους οδηγούν από την πίσω πόρτα σε συμμετοχή σε κυβερνήσεις συνεργασίας ή σε κυβερνήσεις στα πλαίσια του συστήματος». Ακόμα τους κατηγόρησε ότι «οι περισσότεροι από αυτούς τους συντρόφους δεν παρακολουθούν τη δράση του Κόμματος, τις εξελίξεις και τις επεξεργασίες του Κόμματος, είναι σε μόνιμη αντιπολίτευση απέναντι στο Κόμμα και την ηγεσία του».
«Δεν υπάρχουν περιθώρια για αξιοπρεπή ζωή στον καπιταλισμό»
Και σημείωσε: «Δεν έχουμε όμως δικαίωμα να υιοθετούμε κάθε άποψη και, πολύ περισσότερο, να υποχωρούμε σε κάθε πίεση που ασκείται στο Κόμμα. Και ιδιαίτερα δεν έχουμε δικαίωμα να επιτρέπουμε την αλλοίωση και τον υποβιβασμό του επαναστατικού χαρακτήρα του ΚΚΕ και των σκοπών του, που είναι η ασυμβίβαστη πάλη με τα μονοπώλια, με το κεφάλαιο, με την αστική τάξη και τους συμμάχους της, με τους εκμεταλλευτές του λαού». Όπως ξεκαθάρισε «θα ήταν προδοσία των συμφερόντων της εργατικής τάξης αν μπαίναμε σε μια συζήτηση για μια συνδιαχείριση αυτού του συστήματος, για μεταρρυθμίσεις προς όφελος του λαού με τη συμμετοχή σε μια κυβέρνηση, όπου στην οικονομία θα κυριαρχούν οι μονοπωλιακοί όμιλοι και μέσα στην ΕΕ».
«Με βάση αυτά τα κριτήρια, καταλήγουμε στη θέση ότι δεν υπάρχουν στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης περιθώρια για μια αξιοπρεπή ζωή για τους εργαζόμενους. Αντίθετα, η κυρίαρχη τάση είναι η απόλυτη και σχετική εξαθλίωση για τους πολλούς, η μόνιμη και μαζική ανεργία», υπογράμμισε ο κ. Γόντικας και κατέληξε: «Επομένως, η σύγκρουση με αυτό το σύστημα είναι αναπόφευκτη, είναι όρος για να απαλλαγούν οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους από τη φτώχεια, την εξαθλίωση, την εκμετάλλευση χωρίς όρους και όρια».
Στο ίδιο μήκος κύματος με τον κ. Γόντικα, κινείται και ο εκδότης – διευθυντής του «Ριζοσπάστη» κ. Στ. Λουκάς, ο οποίος με άρθρο του επιτίθεται κατά των διαφωνούντων: «Ο αστικός Τύπος, κατ' επανάληψη, από τη δημοσίευση των Θέσεων της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο, άνοιξε μέτωπο, σ' αυτό που από την προεκλογική περίοδο ακόμη έγινε κρίκος της επίθεσης στο ΚΚΕ ότι απεμπολεί το Πρόγραμμα του 15ου Συνεδρίου, δηλαδή την πολιτική του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου (ΑΑΔΜ). Σ' αυτό έχουν συμβάλει και ορισμένα πρώην στελέχη του ΚΚΕ, ελάχιστα βεβαίως, ακόμη και πρώην μέλη της ΚΕ, αλλά και ελάχιστοι δημοσιογράφοι του ΄΄Ριζοσπάστη΄΄, δίνοντας όπλα στον αντίπαλο να χτυπά το Κόμμα και τη γραμμή του», αναφέρει.