Καψώνι της «Καθημερινής» στον Υπουργό Άμυνας!

«Η στραταρχική στολή του υπουργού Εθνικής Αμυνας είναι νοητή, αθέατη στους κοινούς θνητούς. Ούτε και στο σύνδρομο μεγαλείου που του καταλογίζουν πρώτοι οι κομματικοί φίλοι του μπορούμε να ρίξουμε την ευθύνη για όσα είπε». Πρόκειται για ένα απόσπασμα μόνο από το άρθρο του Παντελή Μπουκάλα στην Καθημερινή, με αφορμή την στρατιωτική παρέλαση της 25ης Μαρτίου και τις δηλώσεις του Δημήτρη Αβραμόπουλου.

Υπό τον τίτλο «Για όλα φταίει ο Πυράγγελος», ο Παντελής Μπουκάλας γράφει στην Καθημερινή:
«Οχι. Δεν έφταιγε ο ήλιος, που, παρά το αεράκι, έστελνε θέρμη καλοκαιρινή, μεταφέροντας και στους ανθρώπους τη σύγχυση που έχει ήδη προκαλέσει στα δέντρα· ανθίζουν έξω απ' τον καιρό τους χωρίς να ευθύνονται, αντίθετα μ' εμάς, που ώς έναν βαθμό πληρώνουμε δικά μας σπασμένα. Ούτε και της στολής ήταν το φταίξιμο. Μια στολή φορτωμένη γαλόνια και παράσημα, έστω και κτηθέντα ουχί εν τω στρατεύματι αλλά εν γραφείοις καλώς κλιματιζομένοις, σίγουρα σε παρασύρει σε μια κάποια μεγαλοστομία. Αλλά η στραταρχική στολή του υπουργού Εθνικής Αμυνας είναι νοητή, αθέατη στους κοινούς θνητούς. Ούτε και στο σύνδρομο μεγαλείου που του καταλογίζουν πρώτοι οι κομματικοί φίλοι του μπορούμε να ρίξουμε την ευθύνη για όσα είπε. Για όλα φταίει ο Πυράγγελος. Είναι φαεινότερο και από τον ήλιο. Οχι τον λιπόθυμο ήλιο του ΠΑΣΟΚ· τον κανονικό.

Ο Πυράγγελος. Ο Λουίτζι Πιραντέλο εξ Ακράγαντος, που σαν τεκμήριο της ελληνικής του καταγωγής εκόμιζε το επώνυμό του, φθαρμένο έλεγε από Πυράγγελος σε Πιραντέλο. Δεν φτάνει που επέμενε ότι τίποτα πιο δύσκολο από το να προσεγγίσεις την αλήθεια, έβαλε κι εκείνον το ωραίο τίτλο «Ετσι είναι (αν έτσι νομίζετε)». Και πρόσφερε μια ωραία βακτηρία (ή και στραταρχική ράβδο) για να ακουμπούν πάνω της τα ετοιμόρροπα λόγια των πολιτικών όλου του κόσμου. Αν ζούσε στις μέρες μας, ίσως άλλαζε τον τίτλο. Οχι ενοχλημένος από την υπέρμετρη χρήση του (σκεφτείτε τι θα έκανε ο Καβάφης με τους στίχους του, αν του δινόταν η μεταθανάτια ευκαιρία). Αλλά επειδή θα μπορούσε να κάνει οικονομία λέξεων και να πάει κατευθείαν στο ψαχνό. Θα έβαζε τον τίτλο «Πολιτική βούληση» και όλοι θα καταλαβαίναμε αμέσως τι εννοεί – ακόμα και οι κάτοχοι και κατά κόρον χρήστες της εν λόγω βουλήσεως.

Είτε από πιραντελισμό, λοιπόν, είτε από υπέρογκη πολιτική βούληση, ικανή να πολλαπλασιάσει όχι μόνο τους άρτους και τα ψάρια αλλά και τους ανθρώπους, ο κ. Αβραμόπουλος στις δηλώσεις του (κανονικό διάγγελμα) μετά το τέλος της παρελάσεως τη χαρακτήρισε, τι άλλο, μεγαλειώδη, και διαβεβαίωσε ότι «την παρακολούθησαν δεκάδες χιλιάδες Αθηναίων, αλλά και διά των μέσων μαζικής ενημέρωσης ολόκληρη η Ελλάδα και ο ελληνισμός της διασποράς». «Δεκάδες χιλιάδες»... Δηλαδή, ήθελε να πει, ήταν σίγουρα περισσότεροι από τους αστυνομικούς, που δεν ήταν δεκάδες, ήταν όμως χιλιάδες. «Και ολόκληρη η Ελλάδα»· συντονισμένη με ένα κρατικό κανάλι που «υπάρχει λες, κι ύστερα δεν υπάρχει»...

Να φέρουμε αντιρρήσεις και να κινδυνεύσουμε να χαρακτηριστούμε εθνικοί μειοδότες όταν απαιτείται πλειοδοσία; Να πούμε πως όση ισχύ έχουν οι διαβεβαιώσεις του υπουργού Αμυνας έχουν και οι παραμυθητικές διαβεβαιώσεις όσων ηγούνται «επιθετικών» υπουργείων, της Ανάπτυξης ή των Οικονομικών; Οχι βέβαια. Ρίχνουμε το φταίξιμο στον Πυράγγελο. Και πάμε παρακάτω. Στον Μπέκετ π.χ. ας πούμε. Και στις «Ευτυχισμένες μέρες» του. Τέτοιες δεν είναι, αφού έτσι νομίζουν; »

Share on facebook