TΟ ΕΘΕΣΕ ΕΠΙ ΣΗΜΑ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ>Ο ΟBAMA έκανε σμπαράλια τον Τσίπρα ζητώντας ΑNAΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ! Πως ο πλανητάρχης απέφυγε να απαντήσει στην σχετική ερώτηση του Παπαχελ

-Η επίσκεψη του Προέδρου Ομπάμα στην Αθήνα αφορούσε στην Αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης!


Αυτή είναι η αποκάλυψη-βόμβα που έκανε o Διεθνολόγος και Γεωστρατηγικός Αναλυτής κ. Βασίλης Κοψαχείλης διαρκούσης της επίσκεψης του Αμερικανού Προέδρου. Οι ΗΠΑ επιδιώκουν την Αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης γιατί είναι εναντίον τον συμφερόντων τους μια και-σύμφωνα με τον κ. Β. Κοψαχείλη-εξέφραζε τα συμφέροντα των Αγγλο -Γάλλων της εποχής και όχι τα Αμερικανικά!!!
Aυτή η απαίτηση του Μπαράκ Ομπάμα έκανε ψυχολογικά σμπαράλια τον Ελληνα πρωθυπουργό-όπως τον βλέπαμε στις φωτογραφίες και τα VIDEO. Ο Τσίπρας άλλωσε είναι πλέον ένας αδύναμος πρωθυπουργός πάνω στον οποίο θέλουν να φορτώσουν πάσης φύσεως υποχωρήσεις στα όρια της Εθνικής Μειοδοσίας!


H εκλογή μάλιστα του Ντόναλντ Τραμπ στο ύπατο αξίωμα και η πρόσβαση που διαθέτει ο Ερντογάν στα Γεράκια-συμβούλους του νέου πλανητράρχη δυσχεραίνει ακόμη πιο πολύ την δεινή θέση της χώρας μας.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει πλέον ανοιχτά θέμα απώλειας εδαφών_δείτε τι γίνεται σε Σάμο και Χίο με τους πρόσφυγες. Οσο αφορά τις ευθύνες των μνημονιακών πρωθυπουργών για την μη έγκαιρη έξοδό μας από τα Μνημόνια αγγίζουν πλέον τα όρια της Εθνικής Προδοσίας!

Λίγα 24ωρα μετά την επίσκεψη Ομπάμα έρχεται ο Ταγίπ Ερντογάν να ανοίξει με τον πιο επίσημο τρόπο κι αυτός με τη σειρά του θέμα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης!

-H Λωζάνη δεν είναι ιερό κείμενο, θα την συζητήσουμε, θα εργαστούμε για να εξασφαλίσουμε κάτι καλύτερο!!!, είπε ο Ερντογάν σε συνεδρίαση του νέου Συμβουλίου Ασφαλείας της Τουρκίας.

Δείτε τώρα την ανάλυση-βόμβα του κ. Βασίλη Κοψαχείλη:

Η συνέντευξη στην «Καθημερινή της Κυριακής», του απερχόμενου Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, είναι αποκαλυπτική των πραγματικών προθέσεων της επίσκεψής του στη χώρα μας. Η επίσκεψη του Αμερικανού Πρόεδρου αφορά ευθέως συζητήσεις για το σχέδιο αναθεώρησης της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης του 1923.

Οπως έχω γράψει και στο παρελθόν, η Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης του 1923 εξέφραζε τα συμφέροντα των Αγγλο -Γάλλων της εποχής και όχι τα Αμερικανικά. Ομοίως, μετά την κρίση του Σουέζ (1956-57) και την ανάληψη της ηγεσίας της περιοχής από τους Αμερικανούς με το Δόγμα Αιζενχάουερ, δεν εκφράστηκε τότε μια νέα Αμερικανική τάξη πραγμάτων στην περιοχή, αλλά απλά οι ΗΠΑ κληρονόμησαν την Αγγλο-Γαλλική πρόταση που είχε σφραγιστεί με την Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης. Με την «Αραβική Άνοιξη» του 2010-2012 οι ΗΠΑ επιχείρησαν ανεπιτυχώς να δημιουργήσουν μια νέα, δική τους αυτή τη φορά, τάξη πραγμάτων στην περιοχή, πριν αποχωρήσουν από εκεί ως φυσική παρουσία αλλά όχι ως συμφέροντα.


Σήμερα, με αφορμή το ενεργειακό ενδιαφέρον της Ανατολικής Μεσογείου και την αποδοχή ενός κάκιστου ξαναζεσταμένου Σχεδίου Ανάν ως βάση συζήτησης για την επίλυση του Κυπριακού, ο κ. Ομπάμα έρχεται στην Αθήνα να στείλει το μήνυμα ότι χωρίς την ικανοποίηση των συμφερόντων της Τουρκίας στην περιοχή, ειρήνη και σταθερότητα δεν θα υπάρξει, και προς τούτο κοιτάξτε τι έγινε στη Μεσοποταμία. Ελπίζει ότι μπροστά στον κίνδυνο της συνολικής αποσταθεροποίησης, η Ελλάδα θα υποχωρήσει στους πολυεπίπεδους Τουρκικούς εκβιασμούς, ομοίως θα πράξει και η Κύπρος, θα ασκηθεί πίεση από Ισραήλ και Αίγυπτο προς Ελλάδα και Κύπρο διότι διακυβεύονται δικά τους ζωτικά ενεργειακά συμφέροντα και τέλος θα μας πιέσουν και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας για να μην χρειαστεί να ξεβολευτούν από τον βαθύ ύπνο στον οποίο, τουλάχιστο γεωπολιτικά, βρίσκονται.
Τα όσα έρχεται να μας πει, αφορούν τη συνέχεια των όσων έγιναν και πρόκειτε να γίνουν στη Μεσοποταμία. Με την δημιουργία Αυτόνομης Κουρδικής Περιοχής στο Ιράκ το 2005, οι ΗΠΑ πρώτες έβαλαν το πρώτο καρφί στο φέρετρο της Συνθήκης της Λωζάνης. Και στους σχεδιασμούς τους, η μετα-Λωζάνη Τουρκία έχει ρόλο ισχυρής περιφερειακής δύναμης, τόσο ισχυρής ώστε να εκλαμβάνεται από Ρωσία και Γερμανία ώς αντίπαλος και όχι ως γεωστρατηγικό τους υποχείριο. Ελπίζουν πως σταδιακά θα υπάρξει σύγκρουση συμφερόντων των τριών μεταξύ τους, κατάσταση που θα τους φθείρει ανεπανόρθωτα χωρίς οι ΗΠΑ να έχουν ξοδέψει ένα δολάριο ή να έχουν ρίξει μια σφαίρα!
Σε αντάλλαγμα θα πάρουμε υποσχέσεις! Την Κύπρο την φλερτάρουν εδώ και καιρό με το όνειρο ότι μετά τη λύση θα γίνει ένας παράδεισος πλούτου και ευημερίας.
Σε εμάς το παραμύθι έχει τίτλο «κούρεμα χρέους»! Τελικά η Αμερικανική πολιτική έχει συνέχεια! Ο απερχόμενος Αμερικανός Πρόεδρος έρχεται φιλικά να μας προειδοποιήσει. Μετά θα μεταβεί στο Βερολίνο να προειδοποιήσει την Άγκελα Μέρκελ, η οποία πολύ καθυστερημένα κατάλαβε τι ακριβώς συμβαίνει και πόσα τραγικά λάθη έκανε. Μένει να δούμε τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια…

ΠΩΣ Ο ΟΜΠΑΜΑ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΣΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑΧΕΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ




ΕΡΩΤΗΣΗ> Ο Tούρκος πρόεδρος έχει αμφισβητήσει ορισμένες από τις διεθνείς συνθήκες που έχουν διασφαλίσει την ειρήνη στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο εδώ και πολλές δεκαετίες. Ποια είναι η άποψή σας για το θέμα και μπορούν να διαδραματίσουν οι ΗΠΑ έναν ρόλο ώστε να διατηρηθεί η σταθερότητα στην περιοχή;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΟΜΠΑΜΑ: Παρά τις τρέχουσες προκλήσεις στη Μέση Ανατολή, η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ αποτελούν εξαιρετικά σημαντικές δυνάμεις για τη διασφάλιση της ειρήνης και της σταθερότητας. Ενα σημαντικό μέρος αυτού που μετασχημάτισε την Ευρώπη, μια ήπειρο που κάποτε υπέφερε από τον πόλεμο, σε μια ζώνη ειρήνης και ευημερίας είναι ότι αγκάλιασε τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, την οικονομική ελευθερία, τον πλουραλισμό και ένα σύστημα κανόνων βασισμένο στη συλλογική δράση. Η Ευρώπη δείχνει ότι αγκαλιάζοντας αυτές τις αξίες και πρακτικές πρώην αντίπαλοι, μπορούν να γίνουν καλοί γείτονες και ισχυροί εμπορικοί εταίροι, και ότι μια ήπειρος που κάποτε καταστρεφόταν από τις συγκρούσεις, μπορεί να κινηθεί προς τα εμπρός μέσω της εμπιστοσύνης και της συνεργασίας.
Η πρόοδος της Ευρώπης υπογραμμίζει, επίσης, το γεγονός ότι η ευημερία και η ανάπτυξη ανθούν σε διαφανή, προβλέψιμα, σταθερά περιβάλλοντα, όπου η ισχύς των νόμων προστατεύει τα ατομικά δικαιώματα και παρέχει στους τοπικούς επιχειρηματίες την εμπιστοσύνη που χρειάζονται για να αναπτυχθούν και στις ξένες επιχειρήσεις την αίσθηση της ασφάλειας που κρίνουν απαραίτητη για να επενδύσουν. Οι ΗΠΑ μοιράζονται αυτές τις αξίες και είναι δεσμευμένες να διαδραματίζουν έναν ηγετικό ρόλο που θα διασφαλίζει ότι η Ευρώπη, στο σύνολό της, παραμένει ελεύθερη και σε καθεστώς ειρήνης. Μπροστά σε διακρατικές προκλήσεις, όπως η μετανάστευση, ο εξτρεμισμός και η οικονομική αποδιάρθρωση, η μεγαλύτερη ευκαιρία μας για πρόοδο είναι να αντισταθούμε στην τάση να γίνουμε εσωστρεφείς και αντίθετα να ενισχύσουμε εκ νέου τις κοινές μας αξίες και να εργαστούμε από κοινού ώστε να διασφαλίσουμε ότι οι πολιτικοί και οικονομικοί μας θεσμοί αποδίδουν την ασφάλεια και την ευημερία που οι λαοί μας αξίζουν.



O ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ

Θέμα επαναδιαπραγμάτευσης της Συνθήκης της Λωζάνης λοιπόν έφτασε να θέσει -για πρώτη φορά- ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο και κλιμακώνοντας ταυτόχρονα τις προκλητικές του δηλώσεις του τελευταίου διαστήματος, ο Ερντογάν σημείωσε ότι η Συνθήκη της Λωζάνης δεν είναι ούτε ιερό κείμενο, ούτε ιερό βιβλίο, οπότε το περιεχόμενό της πρέπει να ξανασυζητηθεί.

Οπως αναφέρει η ιστοσελίδα “A Haber” ο Τούρκος Πρόεδρος, μιλώντας στη συνεδρίαση του νέου Συμβουλίου Ασφαλείας της Τουρκίας είπε: «Οι κανόνες που έθεσαν οι νικήτριες δυνάμεις του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν έδιναν στην Τουρκία το δικαίωμα της επιβίωσης. Με την Συνθήκη των Σεβρών η Τουρκία διαμελιζόταν σε 7-8 κομμάτια. Η Τουρκία δεν αποδέχθηκε αυτή την διχοτόμηση και σχημάτισε τα σημερινά σύνορα. Η συζήτηση για την Συνθήκη της Λωζάνης ξεκινά από αυτό το σημείο…Φυσικά αντιμετωπίζουμε με ευχαρίστηση ό,τι κερδίσαμε στην Συνθήκη της Λωζάνης. Η Συνθήκη της Λωζάνης δεν είναι μια συνθήκη που δεν μπορεί να συζητηθεί. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ένα ιερό κείμενο, δεν είναι ιερό βιβλίο. Και φυσικά θα την συζητήσουμε…Θα εργαστούμε για να εξασφαλίσουμε κάτι καλύτερο… Είμαστε αποφασισμένοι να οδηγήσουμε την Τουρκία πιο πέρα», είπε επί λέξει ο Ταγίπ Ερντογάν.

Η Συνθήκη της Λωζάνης





Η Συνθήκη της Λωζάνης ήταν συνθήκη ειρήνης που έθεσε τα όρια της σύγχρονης Τουρκίας. Υπογράφηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας στις 24 Ιουλίου 1923 από την Ελλάδα, την Τουρκία και τις άλλες χώρες που πολέμησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την Μικρασιατική εκστρατεία (1919-1922) και συμμετείχαν στην Συνθήκη των Σεβρών συμπεριλαμβανομένης και της ΕΣΣΔ (που δεν συμμετείχε στην προηγούμενη συνθήκη).
Κατάργησε την Συνθήκη των Σεβρών που δεν είχε γίνει αποδεκτή από την νέα κυβέρνηση της Τουρκίας που διαδέχθηκε τον Σουλτάνο της Κωνσταντινούπολης. Μετά την εκδίωξη από την Μικρά Ασία του Ελληνικού στρατού από τον Τουρκικό υπό την ηγεσία του Κεμάλ Ατατούρκ, εμφανίστηκε η ανάγκη για αναπροσαρμογή της συνθήκης των Σεβρών. Στις 20 Οκτωβρίου 1922 ξεκίνησε το συνέδριο που διακόπηκε μετά από έντονες διαμάχες στις 4 Φεβρουαρίου 1923 για να ξαναρχίσει στις 23 Απριλίου. Το τελικό κείμενο υπογράφηκε στις 24 Ιουλίου μετά από 7,5 μήνες διαβουλεύσεων.

Η Τουρκία ανέκτησε την Ανατολική Θράκη, κάποια νησιά του Αιγαίου, συγκεκριμένα την Ίμβρο και την Τένεδο, μια λωρίδα γης κατά μήκος των συνόρων με την Συρία, την περιοχή της Σμύρνης και της Διεθνοποιημένης Ζώνης των Στενών η οποία όμως θα έμενε αποστρατικοποιημένη και αντικείμενο νέας διεθνούς διάσκεψης. Παραχώρησε τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία, όπως προέβλεπε και η συνθήκη των Σεβρών, αλλά χωρίς πρόβλεψη για δυνατότητα αυτοδιάθεσης. Ανέκτησε πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα σε όλη της την επικράτεια και απέκτησε δικαιώματα στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε όλη την επικράτειά της εκτός της ζώνης των στενών.

Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να πληρώσει σε είδος (ελλείψει χρημάτων) τις πολεμικές επανορθώσεις. Η αποπληρωμή έγινε με επέκταση των τουρκικών εδαφών της Ανατολικής Θράκης πέρα από τα όρια της συμφωνίας. Τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος παραχωρήθηκαν στην Τουρκία με τον όρο ότι θα διοικούνταν με ευνοϊκούς όρους για τους Έλληνες. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχασε την ιδιότητα του Εθνάρχη και το Πατριαρχείο τέθηκε υπό ειδικό διεθνές νομικό καθεστώς.

Σε αντάλλαγμα, η Τουρκία παραιτήθηκε από όλες τις διεκδικήσεις για τις παλιές περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκτός των συνόρων της και εγγυήθηκε τα δικαιώματα των μειονοτήτων στην Τουρκία. Με ξεχωριστή συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αποφασίστηκε η υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών από τις δύο χώρες και η αποστρατικοποίηση κάποιων νησιών του Αιγαίου.

Η ανταλλαγή μειονοτήτων που πραγματοποιήθηκε προκάλεσε μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών. Μετακινήθηκαν από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη στην Ελλάδα 1.650.000 Τούρκοι υπήκοοι (άλλοι κάνουν λόγο για περίπου 2.000.000), χριστιανικού θρησκεύματος και από την Ελλάδα στην Τουρκία 670.000 Έλληνες υπήκοοι, μουσουλμανικού θρησκεύματος. Η θρησκεία και όχι η ράτσα αποτέλεσε το βασικό κριτήριο για την ανταλλαγή. Σύμφωνα με το άρθρο 2β της συνθήκης χρησιμοποιήθηκε ο όρος Μουσουλμάνοι και όχι Τούρκοι. Αυτό οφείλεται στο ότι κατά την οθωμανική αυτοκρατορία η θρησκεία μετρούσε πολύ περισσότερο από ότι η εθνικότητα και από την άλλη πλευρά η Τουρκία ήθελε όλοι οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης να παραμείνουν. Στα Βαλκάνια χρησιμοποιείται ο όρος Τούρκος αρκετές φορές ως συνώνυμο με τον μουσουλμάνο επειδή στο σύστημα των Οθωμανικών μιλέτ (ήταν κύριο στοιχείο στην διοίκηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) όλοι οι μουσουλμάνοι ανήκαν σε μια ενιαία κοινότητα.

Μεταξύ των ανταλλάξιμων περιελαμβάνονταν επίσης οι Έλληνες του Πόντου, αλλά και τουρκόφωνοι Έλληνες, όπως τουρκόφωνοι Πόντιοι και Καραμανλήδες, καθώς και ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι, όπως οι Βαλαάδες της Δυτικής Μακεδονίας. Μαζί με τους Έλληνες, πέρασε στην Ελλάδα και αριθμός Αρμενίων και Συροχαλδαίων. Εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή οι Έλληνες κάτοικοι της νομαρχίας της Κωνσταντινούπολης (οι 125.000 μόνιμοι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης, των Πριγκηπονήσων και των περιχώρων, οι οποίοι ήταν εγκατεστημένοι πριν από τις 30 Οκτωβρίου 1918) και οι κάτοικοι της Ίμβρου και της Τενέδου (6.000 κάτοικοι), ενώ στην Ελλάδα παρέμειναν 110.000 Μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης.
Επιπλέον, βάσει του άρθρου 23, με όλα τα δεινά που η Συνθήκη αυτή συσσώρευσε στον Μικρασιατικό Ελληνισμό, η Τουρκία απεμπόλησε πλήρως τα κυριαρχικά της δικαιώματα επί της Κύπρου.