Δείτε τι κρύβεται πίσω από την εισβολή της Τουρκίας στο Αφρίν - Η παγίδα που έστησε η Ρωσία σε ΗΠΑ και Τουρκία

Άλλη μια εισβολή και κατοχή από την Τουρκία - Μετά την Κύπρο σειρά έχει η Συρία και οι Κούρδοι

του Σάββα Καλεντερίδη

Τον Ιούλιο του 1974 είχε κορυφωθεί η διεθνής συμπαιγνία που στην τελική της φάση ξεκίνησε με την αποστασία του αντιτορπιλικού «Βέλος» και τα επεισόδια στο Πολυτεχνείο (Μάιος και Νοέμβριος του 1973) και την ανάληψη της εξουσίας από τον Ιωαννίδη και ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 1974 με τον Αττίλα-2, με την εισβολή και κατοχή του 37% της Κύπρου από τα τουρκικά στρατεύματα, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Τότε ενορχηστρωτής όλης αυτής της συμπαιγνίας ήταν το βαθύ κράτος των ΗΠΑ –με κορυφαίο εκφραστή του τον Χένρι Κίσινγκερ– και το αντίστοιχο του Ηνωμένου Βασιλείου.
Εκείνη την περίοδο η Σοβιετική Ένωση παρακολουθούσε εκ του σύνεγγυς τα γεγονότα αλλά και τις μετακινήσεις των μονάδων του τουρκικού στρατού και ήταν πλήρως ενήμερη για την επιχείρηση που θα ακολουθούσε.

Και θα μπορούσε να σταματήσει την επιχείρηση είτε με διάβημα στις ΗΠΑ, είτε με έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Σημειώνεται ότι, όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, ο Χρουστσόφ ήταν εκείνος που έκανε αποφασιστική παρέμβαση το 1964, προς τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον, για να ακολουθήσει η επιστολή του Αμερικανού προέδρου προς τον Τούρκο πρωθυπουργό Ινονού, με την οποία αποτράπηκε η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1964.
Όμως δεν το έκανε ο διάδοχός του Λεοντίντ Μπρέζνιεφ το καλοκαίρι του 1974, γιατί, όπως εκμυστηρεύτηκε αμέσως μετά την εισβολή ο Ακόλουθος Άμυνας της Σοβιετικής Ένωσης σε Τούρκο αξιωματικό, ο οποίος το ομολόγησε στον γράφοντα, η Μόσχα περίμενε τότε, εξαιτίας της εισβολής σε ένα ελληνικό νησί που ήταν η Κύπρος, να ξεσπάσει ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος που θα οδηγούσε σε πλήρη κατάρρευση τη ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ.


Αυτό ήταν ένας στρατηγικός στόχος της Σοβιετικής Ένωσης, αφού μια αποδυναμωμένη ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ θα έδινε τη δυνατότητα στη Μόσχα να κυριαρχήσει στην ΝΑ Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή!
Τότε ο ελληνοτουρκικός πόλεμος δεν ξέσπασε, γιατί όλα και όλοι στην Ελλάδα, την Κύπρο και το Παρίσι –φορείς, πολιτικοί, διανοούμενοι, ανώτατοι αξιωματικοί και ΜΜΕ– ήταν «πιασμένα» και δεν κινητοποιήθηκε η πολεμική μηχανή της Ελλάδας και της Κύπρου, που θα μπορούσε όχι μόνο να αποτρέψει την εισβολή, αλλά και να κονιορτοποιήσει στρατιωτικά την Τουρκία, για να απαλλαγεί η Ελλάδα τουλάχιστον επί έναν αιώνα από την τουρκική απειλή.
Μπορεί να πέρασαν δεκαετίες, μπορεί να κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση, αλλά επειδή τα σοβαρά κράτη έχουν τη δική τους μνήμη, η οποία καθορίζει τις πολιτικές των σοβαρών κυβερνήσεων, ο στρατηγικός στόχος της Μόσχας δεν άλλαξε.
Έτσι, η Ρωσία, εκμεταλλευόμενη την αδυναμία αλλά και το σοβαρό πρόβλημα εθνικής ασφάλειας και ακεραιότητας που αντιμετωπίζει η Τουρκία λόγω της εμπλοκής των ΗΠΑ στο Κουρδικό –και συγκεκριμένα λόγω της παροχής εξοπλισμού και πολιτικής στήριξης στους Κούρδους της Συρίας–, έβαλε μπροστά το σχέδιο που δεν υλοποιήθηκε το 1974.
Δηλαδή η Μόσχα έδωσε άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στη Συρία, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της τη Συρία και τον Άσαντ, που σύμφωνα με τις δηλώσεις των Σύρων αξιωματούχων είναι αντίθετος με την εισβολή, έχοντας ως αντικειμενικό στόχο...
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news