ΜΕ ΜΙΚΡΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΠΕΡΑΣΕ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ...
Ο Αλέξης Τσίπρας ξεπέρασε άλλο ένα εσωκομματικό τεστ και έχει την ελευθερία κινήσεων...
να συνεχίσει τη διαπραγμάτευση στη γραμμή που έχει επιλέξει, όμως ο ΣΥΡΙΖΑ διαμηνύει ότι απορρίπτει μία συμφωνία, που δεν τηρεί βασικές κόκκινες γραμμές και μπορεί να χαρακτηριστεί ταπεινωτική.Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας απέφυγε να μιλήσει στο κλείσιμο των διήμερων εργασιών της Κεντρικής Επιτροπής και αποχώρησε από αυτή μάλλον προβληματισμένος και μόνον σχετικά ικανοποιημένος. Η κεντρική επιτροπή του κόμματος ενέκρινε ένα αριστερόστροφο κείμενο πολιτικών συμπερασμάτων, το οποίο περιέχει τη ρητή δέσμευση ότι «η κυβέρνηση δεν πρόκειται να υπογράψει μνημονιακή συμφωνία», ενώ απέρριψε με σχετικά οριακή πλειοψηφία (56%-44%) και μόλις 11 ψήφους, την πρόταση της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ, που ζητούσε να επιλεγεί η στάση πληρωμών προς τους δανειστές, ακόμη και η έξοδος από το ευρώ, εάν οι δανειστές συνεχίσουν να πιέζουν για έναν εξευτελιστικό συμβιβασμό.
Αυτό σημαίνει ότι ο κ. Τσίπρας ελέγχει μεν το κόμμα του, αρκεί όμως να μην περάσει τα κρίσιμα όρια της λαϊκής εντολής και να μην προχωρήσει σε συμφωνία που να εκχωρεί υπερβολικά πράγματα στους δανειστές.
Στο κείμενο της απόφασης, που είχε αριστερόστροφη ρητορική και υπερψηφίστηκε, γίνεται αναφορά στα χαρακτηριστικά του συμβιβασμού στον οποίο μπορεί να προχωρήσει η κυβέρνηση: Να προβλέπει χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, να μην οδηγεί σε καμία περικοπή σε μισθούς και συντάξεις, να έχει αναδιάρθρωση χρέους, αλλά και ένα ισχυρό πακέτο για δημόσιες επενδύσεις, ιδίως στις υποδομές και τις νέες τεχνολογίες.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ακόμη και σε αυτό το κείμενο, έστω και με πιο ήπιους τόνους από εκείνους της αριστερής πτέρυγας, αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο της ρήξης: «Αντίπαλοι της συνοχής των ευρωπαϊκών λαών είναι οι φανατικοί της λιτότητας που υπονομεύουν τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης υιοθετώντας αδιάλλακτες στάσεις κι επιχειρώντας τον πιστωτικό στραγγαλισμό της ελληνικής οικονομίας. Όσοι πιστεύουν ότι θα ταπεινώσουν την Ελλάδα, παίζουν παιχνίδι με τη φωτιά».
Στην περίπτωση της συνέχισης της πιστωτικής ασφυξίας γίνεται ξεκάθαρο στο κείμενο ότι δεν θα πληρωθούν επόμενες δόσεις: «Αν συνεχιστεί η πιστωτική ασφυξία και τα πράγματα οδηγηθούν σε οριακό σημεία, ας μην έχει κανείς αμφιβολία ότι η πληρωμή μισθών και συντάξεων έχει απόλυτη προτεραιότητα έναντι των δόσεων των δανείων. Οι άνθρωποι είναι πάνω από το χρέος».
Με το κείμενο γίνεται σαφής προσπάθεια να πειστεί το κόμμα ότι η κυβέρνηση θα παραμείνει πιστή σε βασικές προεκλογικές της δεσμεύσεις, όπως ο βασικός μισθός, η πάταξη της φοροδιαφυγής.
Στο σχέδιο επισημαίνεται μεταξύ άλλων: «Τέσσερις μήνες τώρα, μέρα με τη μέρα, επιμένουμε στις "κόκκινες γραμμές" που χάραξε ο ίδιος ο λαός στις 25 Γενάρη. Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να υπογράψει μνημονιακή συμφωνία». Γίνονται επίσης οι αναφορές κατά των ολιγαρχών, που έκανε εχθές ο Αλέξης Τσίπρας. Μεταξύ των άλλων γίνεται λόγος για «ολιγαρχία που ευνοήθηκε και ισχυροποιήθηκε την τελευταία 25ετία, και που είδε την εξουσία της να αυξάνεται κατακόρυφα με τις πολιτικές ακραίας λιτότητας και απορρύθμισης της αγοράς εργασίας, της μνημονιακής πενταετίας».
να συνεχίσει τη διαπραγμάτευση στη γραμμή που έχει επιλέξει, όμως ο ΣΥΡΙΖΑ διαμηνύει ότι απορρίπτει μία συμφωνία, που δεν τηρεί βασικές κόκκινες γραμμές και μπορεί να χαρακτηριστεί ταπεινωτική.Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας απέφυγε να μιλήσει στο κλείσιμο των διήμερων εργασιών της Κεντρικής Επιτροπής και αποχώρησε από αυτή μάλλον προβληματισμένος και μόνον σχετικά ικανοποιημένος. Η κεντρική επιτροπή του κόμματος ενέκρινε ένα αριστερόστροφο κείμενο πολιτικών συμπερασμάτων, το οποίο περιέχει τη ρητή δέσμευση ότι «η κυβέρνηση δεν πρόκειται να υπογράψει μνημονιακή συμφωνία», ενώ απέρριψε με σχετικά οριακή πλειοψηφία (56%-44%) και μόλις 11 ψήφους, την πρόταση της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ, που ζητούσε να επιλεγεί η στάση πληρωμών προς τους δανειστές, ακόμη και η έξοδος από το ευρώ, εάν οι δανειστές συνεχίσουν να πιέζουν για έναν εξευτελιστικό συμβιβασμό.
Αυτό σημαίνει ότι ο κ. Τσίπρας ελέγχει μεν το κόμμα του, αρκεί όμως να μην περάσει τα κρίσιμα όρια της λαϊκής εντολής και να μην προχωρήσει σε συμφωνία που να εκχωρεί υπερβολικά πράγματα στους δανειστές.
Στο κείμενο της απόφασης, που είχε αριστερόστροφη ρητορική και υπερψηφίστηκε, γίνεται αναφορά στα χαρακτηριστικά του συμβιβασμού στον οποίο μπορεί να προχωρήσει η κυβέρνηση: Να προβλέπει χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, να μην οδηγεί σε καμία περικοπή σε μισθούς και συντάξεις, να έχει αναδιάρθρωση χρέους, αλλά και ένα ισχυρό πακέτο για δημόσιες επενδύσεις, ιδίως στις υποδομές και τις νέες τεχνολογίες.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ακόμη και σε αυτό το κείμενο, έστω και με πιο ήπιους τόνους από εκείνους της αριστερής πτέρυγας, αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο της ρήξης: «Αντίπαλοι της συνοχής των ευρωπαϊκών λαών είναι οι φανατικοί της λιτότητας που υπονομεύουν τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης υιοθετώντας αδιάλλακτες στάσεις κι επιχειρώντας τον πιστωτικό στραγγαλισμό της ελληνικής οικονομίας. Όσοι πιστεύουν ότι θα ταπεινώσουν την Ελλάδα, παίζουν παιχνίδι με τη φωτιά».
Στην περίπτωση της συνέχισης της πιστωτικής ασφυξίας γίνεται ξεκάθαρο στο κείμενο ότι δεν θα πληρωθούν επόμενες δόσεις: «Αν συνεχιστεί η πιστωτική ασφυξία και τα πράγματα οδηγηθούν σε οριακό σημεία, ας μην έχει κανείς αμφιβολία ότι η πληρωμή μισθών και συντάξεων έχει απόλυτη προτεραιότητα έναντι των δόσεων των δανείων. Οι άνθρωποι είναι πάνω από το χρέος».
Με το κείμενο γίνεται σαφής προσπάθεια να πειστεί το κόμμα ότι η κυβέρνηση θα παραμείνει πιστή σε βασικές προεκλογικές της δεσμεύσεις, όπως ο βασικός μισθός, η πάταξη της φοροδιαφυγής.
Στο σχέδιο επισημαίνεται μεταξύ άλλων: «Τέσσερις μήνες τώρα, μέρα με τη μέρα, επιμένουμε στις "κόκκινες γραμμές" που χάραξε ο ίδιος ο λαός στις 25 Γενάρη. Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να υπογράψει μνημονιακή συμφωνία». Γίνονται επίσης οι αναφορές κατά των ολιγαρχών, που έκανε εχθές ο Αλέξης Τσίπρας. Μεταξύ των άλλων γίνεται λόγος για «ολιγαρχία που ευνοήθηκε και ισχυροποιήθηκε την τελευταία 25ετία, και που είδε την εξουσία της να αυξάνεται κατακόρυφα με τις πολιτικές ακραίας λιτότητας και απορρύθμισης της αγοράς εργασίας, της μνημονιακής πενταετίας».
