ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ Επίθεση στην τουρκική πρεσβεία από τον «Ρουβίκωνα»
Σε επίθεση κατά της τουρκικής πρεσβείας προέβησαν το μεσημέρι της Δευτέρας μέλη της αναρχικής
ομάδας «Ρουβίκωνας». Οι αναρχικοί πέταξαν μπογιές στο κτίριο της τουρκικής πρεσβείας που βρίσκεται επί της οδού Βασιλέως Γεωργίου, μόλις λίγα μέτρα απότο Μέγαρο Μαξίμου.
Παρά το γεγονός ότι τα μέλη του Ρουβίκωνα βρέθηκαν μόλις δυο βήματα από το γραφείο του πρωθυπουργού και το Προεδρικό Μέγαρο, μετά την «ακτιβιστική» τους ενέργεια διέφυγαν ανενόχλητοι. Κι αυτό σε μία περιοχή που θεωρείται από τις καλύτερα φρουρούμενες στην Αθήνα...
Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές δεν σημειώθηκαν προσαγωγές ή συλλήψεις.
Αυτό μόνο ένα πράγμα σημαίνει: Ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση να συλληφθούν. Αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η τοποθέτηση της Άγκυρας.
Με ανάρτηση στο indymedia η αναρχική ομάδα Ρουβίκωνας εξηγεί τους λόγους που επέλεξε ως στόχο την πρεσβεία της Τουρκίας.
Η ανακοίνωση του Ρουβίκωνα
Στις 15 Ιουλίου 2016, μονάδες του Τουρκικού στρατού πραγματοποίησαν πραξικόπημα με σκοπό να ανατρέψουν την κυβέρνηση του ΑΚΡ. Αστυνομικές δυνάμεις, όπως η πανίσχυρη στρατοχωροφυλακή της Τουρκίας αλλά και στρατιωτικές που δεν συμμετείχαν στο πραξικόπημα, έμειναν πιστές στο καθεστώς Ερντογάν και κατόπιν εντολής του έσπευσαν να αντιμετωπίσουν τους πραξικοπηματίες. Παράλληλα μέσω ηλεκτρονικών μέσων, αλλά και καλεσμάτων που πραγματοποιηθήκαν από ιμάμηδες και μουλάδες στα τζαμιά, καλούσαν τους υποστηρικτές του κόμματος ΑΚΡ να βγουν στους δρόμους και να στηρίξουν όπως μπορούν την κυβέρνηση. Μαζί με αυτούς και μέλη της φασιστικής οργάνωσης Γκρίζοι Λύκοι, συνέδραμαν την κυβέρνηση, Μετά από λίγες ώρες συγκρούσεων των κυβερνητικών δυνάμεων, με τους πραξικοπηματίες οι τελευταίοι παραδόθηκαν. Σκοπός των πραξικοπηματιών δεν ήταν, όπως δεν είναι άλλωστε σε κάθε ανάλογο εγχείρημα η προάσπιση των δικαιωμάτων των λαών της Τουρκίας, αλλά η προώθηση των συμφερόντων εκείνης της μερίδας της τούρκικης αστικής τάξης που αντιτίθεται στον Σουλτάνο Ερντογάν.
Με την επικράτηση της, η κυβέρνηση του ΑΚΡ, βρήκε τη χρυσή ευκαιρία να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς της με τους αντίπαλους της. Έτσι είδαμε στην αρχή αστυνομικούς μαζί με αφιονισμένους οπαδούς της να φέρονται με τον πλέον βάρβαρο τρόπο σε απλούς στρατιώτες, κληρωτούς, των μονάδων που συμμετείχαν στο πραξικόπημα. Χιλιάδες συλλήψεις έλαβαν χώρα. Και δεν έμειναν μόνο εκεί. Οι οπαδοί του νικητή Σουλτάνου Ερντογάν, σαν σύγχρονοι βασιβουζούκοι έσπευσαν να επιτεθούν σε εκείνους και εκείνες που αντεπιτίθενται πραγματικά στο καθεστώς. Επιθέσεις σε συνοικίες αγωνιστών, μειονοτικών ομάδων, αλλά και γραφείων κομμάτων έλαβαν χώρα με την υποστήριξη της αστυνομίας. Όπως ηταν αναμενόμενο στόχος αυτών των επιθέσεων ήταν και η συνοικία Γκεζί, όπου όμως εκεί αντιμετωπίσθηκαν αποτελεσματικά από τις πολιτοφυλακές των επαναστατικών οργανώσεων. Τις επόμενες μέρες το Τουρκικό κράτος εξαπέλυσε ένα πογκρόμ εκκαθαρίσεων, με συλλήψεις και απολύσεις όσων θεωρεί η κυβέρνηση αντιπάλους της.
Η επικράτηση των πραξικοπηματιών δεν θα έφερνε, καμιά αλλαγή προς όφελος των λαών της Τουρκίας. Το υποτιθέμενο κίνημα ήταν ένα παιχνίδι διαμάχης μεταξύ αντίθετων ομάδων της αστικής τάξης. Το Τουρκικό κράτος θα συνέχιζε όπως έκανε στο παρελθόν αλλά και στο παρόν, τον πόλεμο ενάντια στους λαούς της Τουρκίας. Στο Βόρειο Κουρδιστάν αντιμετωπίζει με τον πλέον βάρβαρο τρόπο την αντίσταση του Κουρδικού λαού. Στην υπόλοιπη χώρα η στρατιωτικού τύπου καταστολή συνεχίζεται με αμείωτη ένταση σε αυτούς και αυτές που αντιστέκονται. Στις φυλακές χιλιάδες αγωνιστές/στριες, βιώνουν απάνθρωπες συνθήκες κράτησης, με τα βασανιστήρια, τους βιασμους και καθε είδους εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας να είναι στην ημερήσια διάταξη. Και στο θέμα των εξωτερικών σχέσεων θα παραμείνει πιστός σύμμαχος των καπιταλιστών, ενώ δεν λείπουν το σχέδια για μεγαλοιδεατισμούς, για μια Τουρκία που θα κυριαρχεί πάνω στους λαούς της περιοχής.
Τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης παρουσίασαν την επικράτηση του Ερντογάν σαν νίκη των λαών της Τουρκίας. Στην πραγματικότητα μόνος νικητής είναι οι αστοί που συσπειρώνονται γύρω από το ΑΚΡ. Και οι λαοί της Τουρκίας, όπως φάνηκε από τις ανακοινώσεις των επαναστατικών οργανώσεων από την πρώτη στιγμή δεν διάλεξαν το μέρος κανενός. Ούτε με τους πασάδες του Τουρκικού στρατού, ούτε με τον αιμοσταγή Σουλτάνο. Γιατί γνωρίζουν καλά πως αν διαλέξουν πλευρά μόνο χαμένοι θα βγουν από τα παιχνίδια εξουσίας της κυριαρχίας. Γιατί ξέρουν πολύ καλά πως μόνο με τον ανενδοτο αγώνα και την πολύμορφη αντίσταση θα έλθουν καλύτερες μέρες για τους καταπιεσμένους, τους αδύναμους. Γιατί ξέρουν πως όποιος και να είναι ο διαχειριστής της κρατικής εξουσίας, η καταπίεση, η εκμετάλλευση και η καταστολή θα συνεχιστεί.
Σαν πράξη αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους λαούς της Τουρκίας, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την τούρκικη πρεσβεία και να τη “διακοσμήσουμε” καταλλήλως: κόκκινο για το αίμα των αγωνιζόμενων που χρόνια τώρα ρέει ποτάμι στους δρόμους, στις πόλεις, στα κολαστήρια του καθεστώτος και στα βουνά του Κουρδιστάν και μαύρο για το ζόφο του απολυταρχισμού και της καταστολής που αφειδώς κερνάνε τους πολύπαθους λαούς της Τουρκίας εδώ και δεκαετίες οι κάθε λογής εκμεταλευτές τους, με πρώτο και καλύτερο το Σουλτάνο Ερντογάν.
Δεν μας προκάλεσαν καθόλου εντύπωση οι δηλώσεις υποστήριξης προς το καθεστώς Ερντογάν από την πλευρά της Ελληνικής κυβέρνησης, αφού οι εξουσιαστές μια χαρά συνεργάζονται για να προασπίσουν τα συμφέροντα των κρατούντων. Κομμάτια της συστημικής εκλογολάγνας αριστεράς της Ελλάδας, είδαν την επικράτηση του ΑΚΡ σαν νίκη του λαϊκού κινήματος, αναμενόμενο άλλωστε από κλασικούς τιμητές της αστικής δημοκρατίας. Καλύτερα να μελετήσουν την κατάσταση που επικρατεί στην Τουρκία. Εμείς λέμε ούτε με τον στρατό ούτε με τον κάθε εξουσιαστή σαν τον Ερντογάν.
Δεν μας προκάλεσαν καθόλου εντύπωση οι δηλώσεις υποστήριξης προς το καθεστώς Ερντογάν από την πλευρά της Ελληνικής κυβέρνησης, αφού οι εξουσιαστές μια χαρά συνεργάζονται για να προασπίσουν τα συμφέροντα των κρατούντων. Κομμάτια της συστημικής εκλογολάγνας αριστεράς της Ελλάδας, είδαν την επικράτηση του ΑΚΡ σαν νίκη του λαϊκού κινήματος, αναμενόμενο άλλωστε από κλασικούς τιμητές της αστικής δημοκρατίας. Καλύτερα να μελετήσουν την κατάσταση που επικρατεί στην Τουρκία. Εμείς λέμε ούτε με τον στρατό ούτε με τον κάθε εξουσιαστή σαν τον Ερντογάν.
ΥΓ. Παρά τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας, όλοι οι σύντροφοι αποχώρησαν.
Αναρχική ομάδα Ρουβίκωνας
Παρά το γεγονός ότι τα μέλη του Ρουβίκωνα βρέθηκαν μόλις δυο βήματα από το γραφείο του πρωθυπουργού και το Προεδρικό Μέγαρο, μετά την «ακτιβιστική» τους ενέργεια διέφυγαν ανενόχλητοι. Κι αυτό σε μία περιοχή που θεωρείται από τις καλύτερα φρουρούμενες στην Αθήνα...
Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές δεν σημειώθηκαν προσαγωγές ή συλλήψεις.
Αυτό μόνο ένα πράγμα σημαίνει: Ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση να συλληφθούν. Αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η τοποθέτηση της Άγκυρας.
Με ανάρτηση στο indymedia η αναρχική ομάδα Ρουβίκωνας εξηγεί τους λόγους που επέλεξε ως στόχο την πρεσβεία της Τουρκίας.
Η ανακοίνωση του Ρουβίκωνα
Στις 15 Ιουλίου 2016, μονάδες του Τουρκικού στρατού πραγματοποίησαν πραξικόπημα με σκοπό να ανατρέψουν την κυβέρνηση του ΑΚΡ. Αστυνομικές δυνάμεις, όπως η πανίσχυρη στρατοχωροφυλακή της Τουρκίας αλλά και στρατιωτικές που δεν συμμετείχαν στο πραξικόπημα, έμειναν πιστές στο καθεστώς Ερντογάν και κατόπιν εντολής του έσπευσαν να αντιμετωπίσουν τους πραξικοπηματίες. Παράλληλα μέσω ηλεκτρονικών μέσων, αλλά και καλεσμάτων που πραγματοποιηθήκαν από ιμάμηδες και μουλάδες στα τζαμιά, καλούσαν τους υποστηρικτές του κόμματος ΑΚΡ να βγουν στους δρόμους και να στηρίξουν όπως μπορούν την κυβέρνηση. Μαζί με αυτούς και μέλη της φασιστικής οργάνωσης Γκρίζοι Λύκοι, συνέδραμαν την κυβέρνηση, Μετά από λίγες ώρες συγκρούσεων των κυβερνητικών δυνάμεων, με τους πραξικοπηματίες οι τελευταίοι παραδόθηκαν. Σκοπός των πραξικοπηματιών δεν ήταν, όπως δεν είναι άλλωστε σε κάθε ανάλογο εγχείρημα η προάσπιση των δικαιωμάτων των λαών της Τουρκίας, αλλά η προώθηση των συμφερόντων εκείνης της μερίδας της τούρκικης αστικής τάξης που αντιτίθεται στον Σουλτάνο Ερντογάν.
Με την επικράτηση της, η κυβέρνηση του ΑΚΡ, βρήκε τη χρυσή ευκαιρία να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς της με τους αντίπαλους της. Έτσι είδαμε στην αρχή αστυνομικούς μαζί με αφιονισμένους οπαδούς της να φέρονται με τον πλέον βάρβαρο τρόπο σε απλούς στρατιώτες, κληρωτούς, των μονάδων που συμμετείχαν στο πραξικόπημα. Χιλιάδες συλλήψεις έλαβαν χώρα. Και δεν έμειναν μόνο εκεί. Οι οπαδοί του νικητή Σουλτάνου Ερντογάν, σαν σύγχρονοι βασιβουζούκοι έσπευσαν να επιτεθούν σε εκείνους και εκείνες που αντεπιτίθενται πραγματικά στο καθεστώς. Επιθέσεις σε συνοικίες αγωνιστών, μειονοτικών ομάδων, αλλά και γραφείων κομμάτων έλαβαν χώρα με την υποστήριξη της αστυνομίας. Όπως ηταν αναμενόμενο στόχος αυτών των επιθέσεων ήταν και η συνοικία Γκεζί, όπου όμως εκεί αντιμετωπίσθηκαν αποτελεσματικά από τις πολιτοφυλακές των επαναστατικών οργανώσεων. Τις επόμενες μέρες το Τουρκικό κράτος εξαπέλυσε ένα πογκρόμ εκκαθαρίσεων, με συλλήψεις και απολύσεις όσων θεωρεί η κυβέρνηση αντιπάλους της.
Η επικράτηση των πραξικοπηματιών δεν θα έφερνε, καμιά αλλαγή προς όφελος των λαών της Τουρκίας. Το υποτιθέμενο κίνημα ήταν ένα παιχνίδι διαμάχης μεταξύ αντίθετων ομάδων της αστικής τάξης. Το Τουρκικό κράτος θα συνέχιζε όπως έκανε στο παρελθόν αλλά και στο παρόν, τον πόλεμο ενάντια στους λαούς της Τουρκίας. Στο Βόρειο Κουρδιστάν αντιμετωπίζει με τον πλέον βάρβαρο τρόπο την αντίσταση του Κουρδικού λαού. Στην υπόλοιπη χώρα η στρατιωτικού τύπου καταστολή συνεχίζεται με αμείωτη ένταση σε αυτούς και αυτές που αντιστέκονται. Στις φυλακές χιλιάδες αγωνιστές/στριες, βιώνουν απάνθρωπες συνθήκες κράτησης, με τα βασανιστήρια, τους βιασμους και καθε είδους εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας να είναι στην ημερήσια διάταξη. Και στο θέμα των εξωτερικών σχέσεων θα παραμείνει πιστός σύμμαχος των καπιταλιστών, ενώ δεν λείπουν το σχέδια για μεγαλοιδεατισμούς, για μια Τουρκία που θα κυριαρχεί πάνω στους λαούς της περιοχής.
Τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης παρουσίασαν την επικράτηση του Ερντογάν σαν νίκη των λαών της Τουρκίας. Στην πραγματικότητα μόνος νικητής είναι οι αστοί που συσπειρώνονται γύρω από το ΑΚΡ. Και οι λαοί της Τουρκίας, όπως φάνηκε από τις ανακοινώσεις των επαναστατικών οργανώσεων από την πρώτη στιγμή δεν διάλεξαν το μέρος κανενός. Ούτε με τους πασάδες του Τουρκικού στρατού, ούτε με τον αιμοσταγή Σουλτάνο. Γιατί γνωρίζουν καλά πως αν διαλέξουν πλευρά μόνο χαμένοι θα βγουν από τα παιχνίδια εξουσίας της κυριαρχίας. Γιατί ξέρουν πολύ καλά πως μόνο με τον ανενδοτο αγώνα και την πολύμορφη αντίσταση θα έλθουν καλύτερες μέρες για τους καταπιεσμένους, τους αδύναμους. Γιατί ξέρουν πως όποιος και να είναι ο διαχειριστής της κρατικής εξουσίας, η καταπίεση, η εκμετάλλευση και η καταστολή θα συνεχιστεί.
Σαν πράξη αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους λαούς της Τουρκίας, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την τούρκικη πρεσβεία και να τη “διακοσμήσουμε” καταλλήλως: κόκκινο για το αίμα των αγωνιζόμενων που χρόνια τώρα ρέει ποτάμι στους δρόμους, στις πόλεις, στα κολαστήρια του καθεστώτος και στα βουνά του Κουρδιστάν και μαύρο για το ζόφο του απολυταρχισμού και της καταστολής που αφειδώς κερνάνε τους πολύπαθους λαούς της Τουρκίας εδώ και δεκαετίες οι κάθε λογής εκμεταλευτές τους, με πρώτο και καλύτερο το Σουλτάνο Ερντογάν.
Δεν μας προκάλεσαν καθόλου εντύπωση οι δηλώσεις υποστήριξης προς το καθεστώς Ερντογάν από την πλευρά της Ελληνικής κυβέρνησης, αφού οι εξουσιαστές μια χαρά συνεργάζονται για να προασπίσουν τα συμφέροντα των κρατούντων. Κομμάτια της συστημικής εκλογολάγνας αριστεράς της Ελλάδας, είδαν την επικράτηση του ΑΚΡ σαν νίκη του λαϊκού κινήματος, αναμενόμενο άλλωστε από κλασικούς τιμητές της αστικής δημοκρατίας. Καλύτερα να μελετήσουν την κατάσταση που επικρατεί στην Τουρκία. Εμείς λέμε ούτε με τον στρατό ούτε με τον κάθε εξουσιαστή σαν τον Ερντογάν.
Δεν μας προκάλεσαν καθόλου εντύπωση οι δηλώσεις υποστήριξης προς το καθεστώς Ερντογάν από την πλευρά της Ελληνικής κυβέρνησης, αφού οι εξουσιαστές μια χαρά συνεργάζονται για να προασπίσουν τα συμφέροντα των κρατούντων. Κομμάτια της συστημικής εκλογολάγνας αριστεράς της Ελλάδας, είδαν την επικράτηση του ΑΚΡ σαν νίκη του λαϊκού κινήματος, αναμενόμενο άλλωστε από κλασικούς τιμητές της αστικής δημοκρατίας. Καλύτερα να μελετήσουν την κατάσταση που επικρατεί στην Τουρκία. Εμείς λέμε ούτε με τον στρατό ούτε με τον κάθε εξουσιαστή σαν τον Ερντογάν.
ΥΓ. Παρά τα αυξημένα μέτρα ασφαλείας, όλοι οι σύντροφοι αποχώρησαν.
Αναρχική ομάδα Ρουβίκωνας
