Προς εξοπλιστική αναβάθμιση η Ελλάδα: Ξεκάθαρη η πρόταση των Γάλλων για τις «Belharra» – Ο ρόλος δύο πιστωτικών ιδρυμάτων
Tρέχουν οι εξελίξεις με τις Γαλλικές φρεγάτες.Το Παρίσι πιέζει, η Αθήνα έχει ανάγκες και όλα δείχνουν πως το εξοπλιστικό deal θα λάβει χώρα.
Η Ελλάδα θα έπρεπε ήδη από χθες να έχει προχωρήσει σε διαδικασίες απόκτησης νέων φρεγατών και όχι μόνο.
Η Άγκυρα εξοπλίζεται συνεχώς, κατασκευάζει δικά πλοία και προσπαθεί βήμα βήμα να δημιουργήσει τετελεσμένα σε Αιγαίο & Α. Μεσόγειο.
«Δεν θα δείξουμε την παραμικρή αδυναμία στον τομέα αυτό» είπε χαρακτηριστικά ο γάλλος πρόεδρος στέλνοντας ηχηρό μήνυμα στην Αγκυρα για τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ.
ΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ BELHARRA
Η Γαλλική πρόταση έγινε και ήταν πολύ ξεκάθαρη προς την Ελληνική πλευρά για τις φρεγάτες τύπου «Belhara». Σύμφωνα με πηγές από την Γαλλική πρωτεύουσα, οι Παριζιάνοι έδειξαν με κάθε τρόπο ότι δεν επιθυμούν να χάσουν την προμήθεια του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
Μιας και ο πρωθυπουργός είναι ο ηγέτης της νέας κυβέρνησης, οι Γάλλοι άδραξαν την ευκαιρία να εξηγήσουν- όπως λένε οι ίδιες πηγές- πως εξ αρχής ο σχεδιασμός των κερδών από τα Ελληνικά ομόλογα είχε ν’ αντιμετωπίσει Ευρωπαϊκούς και Ελληνικούς σκοπέλους με ιδιαίτερα «αιχμηρές» παγίδες για την Ελληνική οικονομία η οποία παραμένει ευάλωτη και υπό επιτήρηση αν και διατηρεί τη σωστή πορεία προς την πλήρη ανάκαμψη, σύμφωνα με το hellasjournal.com
Παρ’ όλα αυτά φαίνεται ότι η Γαλλική πρόταση έχει καταφέρει να εντοπίσει ύστερα από έρευνα της οικονομικής αγοράς, τα εγχώρια πιστωτικά ιδρύματα που δύνανται ή καλύτερα δέχονται να συζητήσουν τους τρόπους που θα χρηματοδοτήσουν το Ελληνικό πρόγραμμα και η αποπληρωμή του δανείου να έχει βιώσιμες δόσεις με βάθος χρόνου.
Από το Ελληνικό στρατόπεδο εκείνο που ακούστηκε στο οποίο συμφώνησε και ο πρωθυπουργός, είναι ότι εφόσον έχουν προχωρήσει τόσο πολύ οι συζητήσεις με τους Γάλλους κι από το Πολεμικό Ναυτικό εγγυώνται πως αυτό είναι το πλοίο για το μέλλον στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο, εφόσον ξεπεραστούν το ταχύτερο δυνατό κάποιοι από τους αστερίσκους που θέτουν οι δυο πλευρές, τότε πρέπει να γίνει το επόμενο βήμα.
Η μόνιμη διαχρονική απαίτηση του Πολεμικού Ναυτικού ήταν και παραμένει να έχει μια φρεγάτα που δύναται να φτάσει και τους 32 κόμβους εν πλω. Δεν είναι τυχαίος καθόλου αυτός ο αριθμός ταχύτητας που επιθυμούν οι Αξιωματικοί της Ελληνικής ναυτοσύνης, διότι όπως εξηγούν οι ίδιοι με μια τέτοια ταχύτητα και μπορείς να φτάσεις εγκαίρως εκεί που έχεις διαταχθεί και μπορείς με τους ελιγμούς να αποφύγεις κάποιου είδους απειλή στη θάλασσα.
Από την άλλη πλευρά οι Γάλλοι έχουν φέρει τις Belhara να φτάνουν τους 28 κόμβους μετά βίας, γεγονός που έχει προβληματίσει την Διεύθυνση Εξοπλισμών του ΠΝ με τους οποίους συζητά η Γαλλική πλευρά η οποία έχει υποστηρίξει πως αν η χώρα μας επιθυμεί τις μεγαλύτερες επιδόσεις, θα πρέπει και να τις πληρώσει.
Όπως εξηγούν Αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού, όλα τα πλοία με την πάροδο του χρόνου χάνουν μέρος της ιπποδύναμης των μηχανών τους, άρα σε μια δεκαετία το 32 που ζητά επιτακτικά το ναυτικό, θα μεταφράζεται σε κάτω των 29 κόμβων. Κατά συνέπεια αν πάρεις τώρα ένα πλοίο νέο, που σου καλύπτει απόλυτα τις αντιαεροπορικές ανάγκες της περιοχής αλλά η ταχύτητά του στο max φτάνει τους 28 κόμβους στο πέρασμα του χρόνου αυτό είναι αναμενόμενο πως θα γίνει κάτω των 25.
Το συμπέρασμα είναι πως τότε ούτε γρήγορα μπορείς να φτάσεις σε μια αποστολή, ούτε να αποφύγεις έναν κίνδυνο στο νερό κ.ο.κ. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα και ένσταση στο πλοίο Γαλλικής σχεδίασης, με πολλές Ελληνικές παρατηρήσεις και παρεμβάσεις, όταν οι Γάλλοι είχαν προτείνει τις φρεγάτες τύπου Fremm, από τις οποίες προέκυψε η νέα σχεδίαση των Belhara.
Μάλιστα με ιδιαίτερο νόημα, ανώτατα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού λένε πως δεν είναι δυνατό να πάρουμε ένα νέο, ψηφιακό πλοίο με τρομακτικές δυνατότητες που θ’ αναβαθμίσει το ναυτικό σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο, αλλά να είναι υποδεέστερο σε επιδόσεις ταχυτήτων από τις φρεγάτες τύπου «S» και «ΜΕΚΟ». Γι’ αυτό και η συγκεκριμένη απαίτησή είναι μια από τις κυριότερες καθώς προκύπτει από την διαχρονική ναυτική εμπειρία στις σύγχρονες επιχειρησιακές απαιτήσεις.
Σχόλια