ΕΚΤΑΚΤΟ: Η Βουλή της Λιβύης «ακυρώνει» τη συμφωνία Σάρατζ-Ερντογάν – Ο Σάλεχ ζητάει άρση της αναγνώρισης του GNA από τον ΟΗΕ

Του Ευάγγελου Δ. Κόκκινου

Οι εξελίξεις στη Λιβύη φαίνεται πως προλαβαίνουν τα τουρκικά σχέδια, καθώς ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης Aguila Σάλεχ, με μακροσκελή επιστολή του στον ΟΗΕ, ζητάει την άρση αναγνώρισης της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας καθώς και την αποχώρηση του Προέδρου της κυβέρνησης, Φαγέζ αλ Σάρατζ, με αφορμή την παράνομη συμφωνία που υπέγραψε με την Τουρκία, παραβιάζοντας τόσο το Διεθνές Δίκαιο και την ελληνική κυριαρχία, όσο και τα δικαιώματα των Λίβυων στην εκμετάλλευση των πόρων που στοχοποιεί η Άγκυρα.

Όπως πρώτο ανέφερε το Πενταπόσταγμα, σε αντίστοιχη γραμμή κινείται και ο Αραβικός Σύνδεσμος, ο οποίος επιθυμεί την αποχώρηση του Φαγέζ αλ Σάρατζ και θεωρεί τη συμφωνία Άγκυρας-Τρίπολης προκλητική.

Ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Aguila Σάλεχ απηύθυνε επιστολή προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες σχετικά με την υπογραφή μνημονίου συμφωνίας μεταξύ του ηγέτη της κυβέρνησης της Τρίπολης Φαγέζ αλ Σάρατζ με τον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν, το οποίο περιελάμβανε τη στρατιωτική συνεργασία και την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ του κράτους της Λιβύης και της Δημοκρατίας της Τουρκίας.

Ο Σαλέχ εξήγησε στην επιστολή του ότι η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ της κυβέρνησης συμφιλίωσης που επιβλήθηκε στον λαό της Λιβύης, είναι παράνομη καθώς δεν εγκρίθηκε από το κοινοβούλιο όπως ορίζει η σχετική νομοθεσία (Skhirat). Όπως αναφέρεται στην επιστολή, τουρκικά όπλα ήδη μεταφέρονται στα λιμάνια της Μισράτα και της Τρίπολης, και ο σκοπός του μνημονίου GNA-Άγκυρας είναι να επιτρέψει την πλήρη πρόσβαση του τουρκικού στρατού σε περιοχές της Λιβύης, τον εναέριο χώρο, τα λιμάνια και τα χωρικά ύδατα. «Η σημαντικότερη συνέπεια της τουρκικής κατοχής του εδάφους της Λιβύης και της παραβίασης της κυριαρχίας της», σύμφωνα με το κείμενο της επιστολής.

Υπενθύμισε ότι η κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας συνήθιζε να συνάπτει συμφωνίες με ορισμένες χώρες με τη βιτρίνα του «μνομονίου» με σκοπό τη διαφυγή της επικύρωσης από το Κοινοβούλιο όπως ορίζει το άρθρο 17 της Συνταγματικής Διακήρυξης και τα άρθρα (07) (34) / 9) της τροπολογίας του Συντάγματος, καθώς και σχετικό άρθρο της πολιτικής συμφωνίας Skhirat.

Όσον αφορά το δεύτερο μέρος του μνημονίου, το οποίο ορίζει την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ του κράτους της Λιβύης και της Τουρκίας, στην επιστολή εξηγήθηκε η ανεπάρκειά του για διάφορους λόγους, με πρωταρχικό το γεγονός η Λιβύη και η Τουρκία δεν έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα. Όπως προβλέπεται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (CNUDM), όπου τα άρθρα (03) (33) (55) (57) (56) της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών προσδιορίζουν το πλάτος των θαλάσσιων ζωνών (υφαλοκρηπίδας) κάθε κράτους και τον ορισμό και την παρουσίαση των παρακείμενων και αποκλειστικών οικονομικών ζωνών και το δικαίωμα της πολιτείας στην εκμετάλλευση των πόρων της σε αυτή την περιοχή.

Ο Σαλέχ επεσήμανε ότι η Τουρκία δεν έχει υπογράψει ή επικυρώσει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, διότι τα χωρικά ύδατά της δεν περιέχουν οικονομικές ζώνες λόγω διαφωνίας με την Ελλάδα, επισημαίνοντας ότι η αποκλειστική οικονομική ζώνη είναι έως 200 ναυτικά μίλια από την ακτή της Λιβύης. Σύμφωνα με τα παραπάνω, η εξερεύνηση των φυσικών πόρων στον τομέα αυτό αποτελεί νομικό δικαίωμα του λαού της Λιβύης και η οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων θα δώσει στην Τουρκία την ευκαιρία να παραβιάσει την κυριαρχία της Λιβύης.

Στο τέλος της επιστολής, ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων ζήτησε την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας να αποσύρει την αναγνώριση της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας και να αναγνωρίσει το μοναδικό νόμιμο όργανο, τη Βουλής των Αντιπροσώπων και των παραγώγων της, καθώς και να απορρίψει το μνημόνιο GNA-Άγκυρας, υπογραμμίζοντας ότι η νομοθετική αρχή δεν αναγνωρίζει μονομερείς συμφωνίες μεταξύ της κυβέρνησης της Τρίπολης και του τουρκικού κράτους.


Ο Σαλέχ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το εκλεγμένο κοινοβούλιο δεν αναγνωρίζει τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί μεταξύ Ερντογάν και Σάρατζ, υποδεικνύοντας παράλληλα την παράνομη και εγκληματικής φύσης τουρκική παρέμβαση στον αραβικό κόσμο, που ξεκίνησε στη Συρία και στη Λιβύη και προειδοποίησε πως θα επεκταθεί και σε άλλες αραβικές χώρες.