ΞΕΦΡΕΝΗ ΚΑΤΑΔΙΩΞΗ Ο Γιώργης ΚΟΥΡΗΣ καταδιώκει τον Γιάννο Παπαντωνίου στα καντόνια της Ελβετίας! Η Κόντρα υποστηρίζει ότι ο πρώην υπουργός τόσκασε

Eνα ανηλέητο κυνηγητό βρίσκεται σε εξέλιξη πασχαλιάτικα με τον εκδότης της Kontranews Γιώργο Κουρή να κυνηγάει τον Γιάννο Παπαντωνίου στα καντόνια της Ελβετίας. Είναι πολύ πιθανό σε ενίσχυση του Γιώργη του Κουρή να προστρέξει και ο Γιώργης ο Τράγκας από την βίλα του στη Νίκαια της Γαλλίας. Ετσι από ένα τόσο ισχυρό δίδυμο καταδίωξης θα είναι πολύ δύσκολο να διαφύγει ο πρώην υπουργός.

Στο πρωτοσέλιδο λοιπόν της Κυριακάτικης Kontranews του ένοπλου συντρόφου Γιώργου Κουρή εμφανίζεται ο Γιάννος Παπαντωνίου να έχει αποδράσει στην Ελβετία στο δρόμο που χάραξε ο Μιχάλης Χριστοφοράκος.

Στο μεταξύ πρόσφατα ο Γιάννος με τετρασέλιδο υπόμνημα που απέστειλε στην Βουλή κάνει λόγο για απόπειρα συκοφάντησης του ίδιου, «τιμωρίας» της κυβέρνησης Σημίτη και εξυπηρέτησης πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Ο πρώην υπουργός επιδίδεται, μεταξύ άλλων, σε έναν απολογισμό των «επιτυχιών» της κυβέρνησης Σημίτη με κυρίαρχο της είσοδο της χώρας στο ευρώ για να υποστηρίξει «Αυτό είναι το έγκλημα για το οποίο πληρώνουμε το τίμημα της κατασυκοφάντησης. Η επιτυχία και κατ επέκταση η πρόοδος της χώρας δεν συγχωρέθηκαν».

Ο κ. Παπαντωνίου υποστηρίζει ότι το σύνολο των συμβάσεων του υπουργείου Εθνικής Αμυνας έχει υποστεί «εξονυχιστικό» έλεγχο επι 14 χρόνια και «δεν προέκυψε κανένα απολύτως στοιχείο».

«Η σημερινή πρωτοβουλία της κυβερνητικής πλειοψηφίας να ζητήσει την σύσταση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για έξι δικογραφίες που έχουν διαβιβαστεί στη Βουλή επιχειρεί να ανατρέψει αυτήν την εικόνα. Όχι μόνο δεν το επιτυγχάνει, αλλά επιβεβαιώνει ότι μοναδικός στόχος είναι η συκοφάντηση» επισημαίνει ο πρώην υπουργός στις πρώτες γραμμές του σημειώματός του.

Σε άλλο σημείο υποστηρίζει ότι «η απουσία οποιασδήποτε ένδειξης για την εκ μέρους μου «συμμετοχή σε αξιόποινες πράξεις» οδηγεί τους συντάκτες της Πρότασης στην επίκληση λογαριασμού που δημιούργησε η σύζυγός μου το έτος 2000 (Μάιος- Αύγουστος) και στην συνέχεια μετέτρεψε σε καταπίστευμα στην τράπεζα HSBC για τα παιδιά της από το πρώτο της γάμο» για να συμπληρώσει «πρόκειται για κίνηση απόγνωσης γιατί το άνοιγμα λογαριασμού από την σύζυγό μου απέδειξε ότι μετά την κατάθεση το 2000 ούτε ένα ευρώ δεν προστέθηκε στο αρχικό ποσό (1,3 εκατ. ευρώ). Κατά συνέπεια καμία απολύτως σχέση δεν μπορεί να υπάρχει ανάμεσα σε αυτόν τον λογαριασμό και τη θητεία μου στο ΥΠΕΘΑ».

Τονίζει δε ότι για την εν λόγω υπόθεση έχει ήδη προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Τέλος, ο κ. Παπαντωνίου ισχυρίζεται ότι η πρόταση για προανακριτική «εξυπηρετεί αποκλειστικά πολιτικές σκοπιμότητες που συνδέονται τόσο με την συγκυρία όσο και με περισσότερο «στρατηγικούς» στόχους, όπως διαφάνηκε από αναφορές του πρωθυπουργού σε κοινοβουλευτική του παρέμβαση στις 17 Μαρτίου» ενώ υποστηρίζει ότι με την προανακριτική επιδιώκεται: «Η επικοινωνιακή κάλυψη του αδιεξόδου της πολιτικής της κυβέρνησης, όπως προκύπτει από την εξέλιξη της οικονομίας και την συσσώρευση προβλημάτων με αιχμή την τρέχουσα διαπραγμάτευση με τους δανειστές.

Η στοχοποίηση του ΠΑΣΟΚ και της Δηνοκρατικής Συμπαράταξης που βρίσκεται σε τροχιά ανάκαμψης.

Η «τιμωρία» της κυβέρνησης Σημίτης, και ειδικότερα η δική μου, για την επιτυχή διαδρομή της ελληνικής οικονομίας εκείνη την περίοδο: δραστική μείωση του πληθωρισμού, υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, μεγάλα έργα υποδομών. Επιστέγασμα της τεράστιας προσπάθειας που είχε καταβάλλει τότε η κυβέρνηση και ο ελληνικός λαός ήταν η ένταξη στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, την Οικονομική και Νομισματική Ένωση».

«Αυτό είναι το έγκλημα για το οποίο πληρώνουμε το τίμημα της κατασυκοφάντησης. Η επιτυχία και κατ επέκταση η πρόοδος της χώρας δεν συγχωρέθηκαν» καταλήγει ο κ. Παπαντωνίου.

Ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του επίμονου και εξαιρετικού ρεπόρτερ Βασίλη Γούλα για την καθημερινότητα του πρώην υπουργού Άμυνας Γιάννου Παπαντωνίου, το 2012 είχε προκαλέσει αίσθηση.

Το ζεύγος Παπαντωνίου παρότι νιώθει την καυτή ανάσα του Εισαγγελέα συνεχίζει να ζει τη ζωή του με τους ίδιους ρυθμούς. Τις τελευταίες μέρες ένα πρόβλημα στην πισίνα τους έκανε άνω κάτω καθώς χρειάσθηκε η μαστοράτζα να μπαινοβγαίνει στο σπίτι της Κηφισιάς.

«Η οικονομία είναι κλίμα», συνήθιζε κάποτε να λέει ο Γιάννος Παπαντωνίου. Φαίνεται, όμως, πως κατ’ αντιστοιχία για τον ίδιο η ιδιωτική ζωή είναι ατμόσφαιρα. Τι κι αν οι αρμόδιες ελεγκτικές αρχές έχουν κάνει φύλλο και φτερό όλα τα οικονομικά στοιχεία του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, καθώς και της συζύγου του κυρίας Σταυρούλας Κουράκου, ύστερα από παραγγελία των οικονομικών εισαγγελέων κυρίων Γρηγόρη Πεπόνη και Σπύρου Μουζακίτη.

Για το ζευγάρι Γιάννου και Σταυρούλας Κουράκου-Παπαντωνίου τίποτε δε έχει αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν. Η καθημερινότητά του συνεχίζεται αδιατάρακτη από εντάσεις, συγχύσεις , μικροπανικούς. Η φυσαλίδα της ρουτίνας μοιάζει να απορροφά κάθε ενοχλητικό εξωτερικό παλμό και να αφήνει έξω από την οικία τους στροβίλους μουρμουρητών και τις ριπές ψιθύρων. Ανέκαθεν, εξάλλου, ο Γιάννος ήταν ένας γητευτής των θερμοκηπίων, είτε αυτό λεγόταν υπουργείο Οικονομίας, όπου θήτευσε ως «τσάρος», σπάζοντας όλα τα ρεκόρ επί μια οκταετία, είτε στο μπούνκερ του Πενταγώνου, όπου διετέλεσε επί μια τριετία πολιτικός επικεφαλής του.

Ψύχραιμος, ευγενής, αλλά με έκδηλο αίσθημα ανωτερότητας καθ’ όλη την ενδεκαετή υπουργική του διαδρομή, ο Γιάννος Παπαντωνίου ανέβασε τους τόνους όταν μετακόμισε μαζί με το ΠΑΣΟΚ, το 2004, στα έδρανα της αντιπολίτευσης, όπου εμφάνισε πρωτοφανές πάθος, συνδυασμένο με συμπτώματα αδιαλλαξίας.

Ως διάδοχος του Ακη στο υπουργείο Αμυνας, είχε τότε τεθεί στο στόχαστρο της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή, χωρίς ωστόσο να γίνει Εξεταστική για να διερευνήσει καταγγελίες χειρισμών και σκιές στο πολιτικό προφίλ του. Παρότι εκείνη την περίοδο υιοθέτησε ύφος μελοδραματικής οξύτητας, αυτό δεν άντεξε για πολύ, μια και ο Γιώργος Παπανδρέου, το 2006, με αφορμή μια εκτός γραμμής δήλωσή του για την πώληση της Εμπορικής Τράπεζας στους Γάλλους, τον διέγραψε καλοκαιριάτικα ακαριαία από την Κοινοβουλευτική Ομάδα.

Ολοκλήρωσε μάλιστα τον εξοστρακισμό του από το ΠΑΣΟΚ, αποκλείοντάς τον και από το συνέδριο του Κινήματος. Εκτοτε ο Γιάννος, αφού βρέθηκε έξω από το κομματικό μαντρί και τον επόμενο χρόνο εκτός Βουλής, ξαναβρήκε τους ήπιους τόνους του μέσα στο θερμοκήπιο του ομίλου ιδεών που ίδρυσε με την επωνυμία Κέντρο Ερευνών Προοδευτικής Πολιτικής και τη γαλήνια παρέα με διάφορους ντόπιους και ξένους πανεπιστημιακούς.

Αυτή τη νιρβάνα ήρθε να αναστατώσει η λίστα Λαγκάρντ, στην οποία περιλαμβάνεται το όνομα της συζύγου του. Παρά τις επανειλημμένες διαψεύσεις του πρώην υπουργού ότι η σύζυγός του δεν έχει λογαριασμό στην τράπεζα HSBC, εισαγγελικές πηγές τόνιζαν ότι ο λογαριασμός ανήκει πράγματι στη σύζυγό του και μάλιστα ανέφεραν ότι «η κίνησή του έχει ενδιαφέρον».

Αστραπιαία, η οργή, η αγανάκτηση και η ανυπομονησία αποκατάστασης, ανεσταλμένες από καιρό, επανέκαμψαν πυρετωδώς στο θυμικό του «θιγόμενου» Γιάννου, ο οποίος τα τελευταία χρόνια με ιώβειο υπομονή συνδιαλεγόταν με σεβάσμιους Γάλλους σοσιαλιστές σαν τον Ροκάρ, τον Ζοσπέν ή τον Στρος-Καν, αλλά και έναν λύκο τον αγορών σαν το Τζορτζ Σόρος μπροστά σε κατατονικά ακροατήρια. Ωστόσο, όσο η έρευνα – που περιλαμβάνει την αγορά των ελικοπτέρων Apache, την αγορά των αρμάτων μάχης Leopard καθώς και τον εκσυγχρονισμό των υποβρυχίων- βρίσκεται σε εξέλιξη, το γοητευτικό χαμόγελο και η έπαρση για τις διεθνείς επαφές του έχουν θαμπώσει.

Πράγμα εντελώς αποκαρδιωτικό για την εμφάνισή του, η οποία από τα χρόνια της παντοδυναμίας του έχει συνδεθεί με το αστραφτερό χαμόγελο και την, σε σημείο παρόξυνσης, ευφορική επίδειξη των αλλοδαπών πολιτικών προσωπικοτήτων που κατά καιρούς συναναστρεφόταν. Τόσο, όμως, το χαμόγελο δεν έσβησε όσο και η ευδιάθετη κλίση του προς τη χαμηλού προφίλ ιδιωτικότητα δεν κλονίστηκε όταν πρωτακούστηκαν τα πρώτα σχόλια για την περιουσία του. Ειδικά από τότε που απέκτησε μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του Σταυρούλα Κουράκου ένα ακίνητο στην Κάτω Κηφισιά, το οποίο χαρακτηρίστηκε, χωρίς ίχνος κακεντρέχειας, από μέγαρο ως παλάτι και όχι άδικα.

Σε ένα οικόπεδο 447,59 τ.μ. που αγόρασαν το 1998 με τίμημα 40 εκατ. δραχμές, χτίστηκε πολυτελής τριώροφη κατασκευή που το έμβλημα της χλιδής της αποτύπωνε η εσωτερική θερμαινόμενη πισίνα της. Αργότερα, βέβαια, το 2002, ο Γιάννος Παπαντωνίου αγόρασε στη Σύρο στη θέση Τρία Λαγγόνια 5 στρέμματα και ένα ημιτελές κτίσμα, για να συμπληρώσει με αντίστοιχης εμβέλειας εξοχικό τη βίλα της Κηφισιάς. Σε αυτό τον χώρο έχτισε το 2006 μια πανέμορφη διώροφη βίλα 224 τ.μ., η οποία μαζί με το οικόπεδο ανήκουν στη σύζυγό του. Εκείνη την εποχή η χορωδία των αντιπάλων του διακινούσε την πληροφορία ότι ο πρώην υπουργός σχεδίαζε την κατασκευή και ιδιωτικού λιμανιού κάτω από τη βίλα. Στην ακίνητη περιουσία του Γιάννου Παπαντωνίου συμπεριλαμβάνονται επίσης τρία διαμερίσματα επί της οδού Αμερικής, όπου στο ένα από αυτά έχει εγκαταστήσει το πολυτελέστατης κατασκευής και κομψότατης διακόσμησης επιτελικό του γραφείο.

Εντούτοις, ο πρώην «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας, ο οποίος βρίσκεται στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ, των οικονομικών εισαγγελέων και της επιτροπής «πόθεν έσχες» της Βουλής, δεν δείχνει σε καμία περίπτωση να ξεστρατίζει από τη ρουτίνα του.

Ανεπηρέαστος από τις προσπάθειες διακρίβωσης εν πάση σπουδή των εύθραυστων διαβεβαιώσεών του, αφήνεται στο ρεύμα της καθημερινότητας. Πηγαίνει με την ίδια ενέργεια στο γραφείο του στο κέντρο της Αθήνας, ενώ η σύζυγός του ασχολείται με το σπίτι. Καμία φουρτούνα ή παλίρροια δείχνει να μετατοπίζει την ακαταμάχητη σταθερότητα του ζεύγους να επαναλαμβάνει τελετουργικά σχεδόν τις καθημερινές υποχρεώσεις της. Αν μάλιστα δεν εμφανιζόταν υδραυλικό πρόβλημα στην εσωτερική θερμαινόμενη πισίνα της οικίας, μεγέθους 55 τ.μ., που διατηρεί η οικογένεια στην Κάτω Κηφισιά, θα υπέθετε κανείς ότι όλα διαδραματίζονται μέσα σε μια εύθραυστη γυάλινη σφαίρα, όπου το σπίτι του πρώην υπουργού βιώνει αενάως τη μέρα της μαρμότας.

Ωστόσο η συγκεκριμένη βλάβη βασάνισε επί μία εβδομάδα τη Σταυρούλα Κουράκου, η οποία δεχόταν καθημερινά τις επισκέψεις συνεργείου υδροτεχνικών εγκαταστάσεων για την επισκευή της, μια και θεωρείται από τους εκλεκτικιστές διακοσμητές αναζωογονητική πηγή ενέργειας, ενώ κατ’ άλλους μοντέρνο υποκατάστατο της εξιλεωτικής κολυμβήθρας του Σιλωάμ.

Από την περασμένη Δευτέρα στο σπίτι της οικογένειας Παπαντωνίου υπήρχε έντονη κινητικότητα, αφού ειδικό συνεργείο έφτασε στη βίλα για τη διεκπεραίωση των εργασιών στην εσωτερική θερμαινόμενη πισίνα. Ενα μικρό γκρι βαν πάρκαρε έξω ακριβώς από την είσοδο του υπόγειου γκαράζ του σπιτιού, συναντώντας την κυρία του σπιτιού κατά την έξοδό της κι έτσι εκείνη βρήκε την ευκαιρία να συνεννοηθεί με τον επικεφαλής του συνεργείου. Αμέσως τα τρία άτομα φορτώθηκαν διάφορους σωλήνες, εξαρτήματα και εργαλεία και έσπευσαν για την επισκευή της πισίνας. Εν τω μεταξύ ανάμεσα σε σωλήνες, εργαλεία, άλατα, χλώρια -χώρια η αναστάτωση- η οικοδέσποινα προλάβαινε να φροντίσει και για τη μεταφορά του παιδιού στο σχολείο, τη βόλτα του σκύλου αλλά και τα καθημερινά ψώνια στη λαϊκή και το σούπερ μάρκετ για το οικογενειακό τραπέζι.

Το τυπικό καθημερινό πρόγραμμα του Γιάννου Παπαντωνίου και της συζύγου του ξεκινά από νωρίς το πρωί. Λίγο πριν από τις 8 το πρωί, η Σταυρούλα Κουράκου ετοιμάζει το παιδί για το σχολείο, το οποίο θα πάρει το σχολικό, εκτός και αν το πάει η ίδια μέχρι το εκπαιδευτήριο. Αμέσως μετά προγευματίζει με τον σύζυγό της, ο οποίος, πότε με τον φρουρό ασφαλείας του και πότε μόνος του, αναχωρεί κατά τις 9 το πρωί από τη βίλα της Κηφισιάς για το γραφείο του στο Κολωνάκι. Εκεί θα συναντηθεί με τους συνεργάτες του για την προετοιμασία των εκδηλώσεων του Κέντρου Ερευνών Προοδευτικής Πολιτικής του οποίου είναι πρόεδρος. Κλείνει τα ραντεβού του, ετοιμάζει τις ομιλίες του, ενώ συχνά περπατά με το αγέρωχο στυλ και τον ευρωπαϊκό αέρα που τον χαρακτηρίζουν επί της Ακαδημίας ή και στη Βαλαωρίτου. Από κοντά βέβαια, άγρυπνος και ο άνθρωπος της προσωπικής του ασφάλειας.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας η σύζυγος του Γιάννου Παπαντωνίου, μόλις τον αποχαιρετήσει πέφτει με τα μούτρα στα καθήκοντα της νοικοκυράς. Λίγο μετά τις 9 το πρωί, ντυμένη κάζουαλ, συνήθως με φόρμα ή τζιν, βγάζει το σκυλάκι της οικογένειας μια σύντομη βόλτα μέχρι το απέναντι πάρκο. Αργότερα επιβιβάζεται στο τζιπ της, το οποίο έχει πινακίδες της Ερμούπολης Σύρου, για να επισκεφτεί την κοντινή αγορά για τα καθημερινά της ψώνια.

Συνήθως προτιμά τη λεωφόρο Τατοΐου, όπου υπάρχει γνωστή αλυσίδα ζαχαροπλαστείων, φούρνος και μανάβικο. Τουλάχιστον τρία καρβέλια ψωμί, φρούτα, λαχανικά και γλυκά γεμίζουν τις τσάντες της, οι οποίες λίγη ώρα αργότερα μεταφέρονται από την ίδια στο σπίτι της. Αυτό επαναλαμβάνεται καθημερινά με αμείωτο ζήλο χάρη στην άνεση χρόνου και πόρων που διαθέτει. Κατά τις μεσημεριανές ώρες της ημέρας επιστρέφει και το παιδί από το σχολείο, ενώ ο πρώην υπουργός φτάνει στο σπίτι του αργά το απόγευμα ή και το βράδυ, ανάλογα με τη δουλειά που έχει στο γραφείο του.

Η βιογραφία του στο ΕΘΝΟΣ του Μπόμπολα.

Το “Κουρδιστό Πορτοκάλι” προειδοποιεί τους βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ όπως επίσης και τους Αλέξη Τσίπρα και Πάνο Καμμένο να προσέξουν μην σκίσουν κάνα καλσόν με την Προανακριτική για τον Γιάννο Παπαντωνίου, για τα εξοπλιστικά. Ο Γιάννος έχει πλάτες. Τις ίδιες πλάτες που κρατάνε και τον Τσίπρα στην εξουσία. Οπότε δεν θα του ακουμπήσει κανείς ούτε μια τρίχα. Απλά προσφέρουν άρτον και θέαμα στον ψεκασμένο λαό. Στην συνέχεια σάς παρουσιάζουμε την προδημοσίευση του βιβλίου του Γιάννου Παπαντωνίου από τον φίλο του τον Μπόμπολα-ΕΘΝΟΣ, τον Σεπτέμβριο του 2014.

Φως στις αθέατες πλευρές των γεγονότων που καθόρισαν την πορεία της χώρας τα τελευταία 30 χρόνια ρίχνει ο Γιάννος Παπαντωνίου μέσα από το βιβλίο του «Στάσεις και Αποστάσεις», που θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Παπαζήση.

Αποτυπώνοντας την προσωπική και πολιτική του διαδρομή ο πρώην υπουργός, που πρωταγωνίστησε στην πολιτική ζωή ως κορυφαίος υπουργός των κυβερνήσεων του Α. Παπανδρέου και του Κ. Σημίτη, περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η χώρα στην πορεία για την ένταξη στην ΟΝΕ, την προσπάθεια για εκσυγχρονισμό της οικονομίας από την κυβέρνηση Σημίτη, αλλά και τα αίτια που οδήγησαν στην οικονομική κρίση, καθώς και τις ευθύνες των κυβερνήσεων Καραμανλή και Παπανδρέου για την υπογραφή του Μνημονίου.
Με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία, το βιβλίο «Στάσεις και Αποστάσεις» δίνει την εκδοχή του πολύπειρου πολιτικού για την εγκατάλειψη του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος στην Ελλάδα που σηματοδοτήθηκε από την απόσυρση του νόμου Γιαννίτση για το ασφαλιστικό το 2001.

Ο Γιάννος Παπαντωνίου δίνει απαντήσεις και για την εμπλοκή του ονόματός του στην υπόθεση των εξοπλιστικών προγραμμάτων, περιγράφοντας τον δικαστικό αγώνα που έδωσε στη Γαλλία, όπου δικαιώθηκε μετά από απόφαση της γαλλικής δικαιοσύνης. Οι «”Στάσεις και Αποστάσεις”» αποτυπώνουν μία διαδρομή» αναφέρει στην εισαγωγή του βιβλίου του.

«Καταγράφουν σταθμούς, προσδιορίζουν το πλαίσιο, αναλύουν πρόσωπα, τοποθετούνται απέναντι στις καταστάσεις», σημειώνει, προσθέτοντας ότι «η παραίτηση και η υποταγή σε μαζικές στάσεις και τάσεις δεν υπηρετεί το συμφέρον των πολιτών.Η επανεκκίνηση της χώρας θα επιτευχθεί όταν με ειλικρίνεια αναμετρηθούμε με βαθύτερες παθογένειες της εθνικής μας ταυτότητας, αναζητήσουμε τα πραγματικά αίτια της πρωτοφανούς κρίσης και χαράξουμε κοινή πορεία».

Από τα Εξάρχεια στο Κέιμπριτζ

Το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Γιάννου Παπαντωνίου «Στάσεις και Αποστάσεις» που θα κυκλοφορήσει προσεχώς από τις Εκδόσεις Παπαζήση.

Ο Γιάννος Παπαντωνίου κατάγεται από αστική οικογένεια με παράδοση στους αγώνες για δημοκρατία τη δεκαετία του ’60. Γεννήθηκε στο Παρίσι και μεγάλωσε στα Εξάρχεια, ενώ έφυγε από την Ελλάδα το 1968 και σπούδασε οικονομικά στο Ουισκόνσιν, ιστορία στη Σορβόνη και ακολουθεί το διδακτορικό στις οικονομικές επιστήμες στο Κέιμπριτζ. Δραστηριοποιήθηκε πολιτικά στα τάξεις του ΚΚΕ Εσ. μέχρι το 1980, οπότε δέχτηκε τηλεφώνημα από τον Ανδρέα Παπανδρέου ο οποίος είχε ενθουσιαστεί από μία δημοσίευσή του για την ειδική σχέση της Ελλάδας με την ΕΟΚ. Η εμπιστοσύνη που του έδειξε ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ άνοιξε το πλούσιο κεφάλαιο της πολιτικής δράσης του Γιάννου Παπαντωνίου, που έμελλε να είναι ο υπουργός που υπέγραψε την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ.Ο δρόμος προς την ΟΝΕ
Με τον θάνατο του Γιώργου Γεννηματά το 1994 ο Ανδρέας Παπανδρέου ζητά από τον Γιάννο Παπαντωνίου να του εκφράσει την άποψή του για την ελληνική οικονομία: «Απάντησα με ευθύτητα» αναφέρει στο βιβλίο του ο Γιάννος Παπαντωνίου. «Είχε εξαιρετική σημασία η σταθεροποίηση της οικονομίας με μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του πληθωρισμού για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των αγορών», σημειώνει. Ο Ανδρέας άκουγε σκεπτικός. Την επόμενη μέρα ο Ανδρέας Παπανδρέου τηλεφώνησε στον Γιάννο Παπαντωνίου και του ζήτησε να αναλάβει υπουργός Εθνικής Οικονομίας. «Ετσι ξεκίνησε ο δρόμος για την ΟΝΕ. Δεν φανταζόμουν τότε ότι θα έμενα στη θέση αυτή και μάλιστα με διευρυμένες αρμοδιότητες για 8 χρόνια, διατρέχοντας τρεις κοινοβουλευτικές περιόδους και ότι θα υπέγραφα την ένταξη της χώρας στην Ευρωζώνη», αναφέρει ο Γιάννος Παπαντωνίου.

Ορκίστηκε στις 6 Μαΐου του 1994 και κατόπιν τον κάλεσε ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής για να του μιλήσει: «Είσαι νέος, φιλόδοξος και έχεις προοπτική» του είπε ο Κ. Καραμανλής. «Να θέσεις προτεραιότητες. Να κάνεις επιλογές. Και να επιμείνεις σε αυτές. Ο Ελληνας» -συνέχισε- «είναι από τη φύση του διαμαρτυρόμενος.

Με τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Κάρολο Παπούλια, τότε ΥΠΕΞ, στη διάρκεια επίσκεψης στη Σόφια (Απρίλιος 1989).

Διαθέτει όμως κρίση. Οταν θα λαμβάνεις δυσάρεστες αποφάσεις θα αντιμετωπίζεις απεργίες και διαδηλώσεις έξω από το υπουργείο σου.

Να γνωρίζεις ότι οι ίδιοι άνθρωποι, όταν σε δουν το βράδυ στην τηλεόραση του σπιτιού τους να εξηγείς με νηφαλιότητα και λογική την πολιτική σου θα συμφωνούν μαζί σου», του είπε ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Η επιλογή Παπαδήμου για την ΤτΕ
Τον Οκτώβριο του 1994 έπρεπε να αντικατασταθεί ο επίτροπος στην Τράπεζα Κρήτης, που έμπαινε σε φάση ιδιωτικοποίησης. Η απόφαση διορισμού ανήκε τυπικά στην Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά θα έπρεπε να προηγηθεί συνεννόηση με τον υπουργό Οικονομικών. Ο τότε διοικητής της ΤτΕ Γιάννης Μπούτος όμως είχε προχωρήσει στην επιλογή υπερβαίνοντας τον αρμόδιο υπουργό Γιάννο Παπαντωνίου. «Του ζήτησα να ανακαλέσει», σημειώνει ο Γιάννος Παπαντωνίου, «για να εξασφαλιστεί η συμφωνία της κυβέρνησης. Μου απάντησε ότι ήταν πρακτικά δύσκολο, διότι το κείμενο είχε ήδη φύγει για την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Ενημέρωσα αμέσως τον πρωθυπουργό, επισημαίνοντας την παρέκκλιση από τη δεοντολογία.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου με τον χαρακτηριστικά συνοπτικό τρόπο που χειριζόταν τα θέματα, όταν δεν ήθελε να χάσει χρόνο, απάντησε με ερώτημα: “Ποιον προτείνεις για τη θέση του Μπούτου;”. ”Πιστεύω ότι κατάλληλος είναι ο υποδιοικητής Λουκάς Παπαδήμος. Είναι καλός οικονομολόγος με διεθνή αναγνώριση. Τον γνωρίζω και μπορώ να συνεργαστώ μαζί του”, απάντησα. “Φαίνεται καλή επιλογή. Σε παρακαλώ να μου στείλεις το απόγευμα επιστολή με την οποία να εισηγείσαι την αντικατάσταση του Γιάννη Μπούτου με τον Λουκά Παπαδήμο” απάντησε ο πρωθυπουργός». Ο Γιάννος Παπαντωνίου αναφέρει ότι χρειάστηκε δύο ώρες για να συντάξει τις 10 γραμμές της επιστολής, προκειμένου να βρει τις κατάλληλες διατυπώσεις για να τιμήσει τον Γιάννη Μπούτο. «Ηταν μια άσκηση ισορροπιών» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Με τον Μπιλ Κλίντον και τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου (Απρίλιος 1994).

Η υποτίμηση και το κλείδωμα της ΟΝΕ
Ο Γιάννος Παπαντωνίου κλήθηκε να αντιμετωπίσει την πίεση των αγορών στη δραχμή στα τέλη του 1997, που προεξοφλούσαν μία υποτίμηση του νομίσματος πριν από τα τέλη του 1998, οπότε και ολοκληρωνόταν το χρονοδιάγραμμα της ένταξης της Ελλάδας στον μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών της ΕΕ, που αποτελούσε αποφασιστικό βήμα για την ΟΝΕ. Ξεκίνησε τότε ένας αγώνας δρόμου για τον Γιάννο Παπαντωνίου και τους συνεργάτες του, τον διοικητή της ΤτΕ Λ. Παπαδήμο και τον πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων Γιάννη Στουρνάρα υπό την εποπτεία του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. «Κάλεσα τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Λ. Παπαδήμο για μία κατ’ ιδίαν συζήτηση στο υπουργείο.

Συμφώνησε για την αναγκαιότητα επίσπευσης της υποτίμησης και αναλύσαμε διεξοδικά τεχνικές και επικοινωνιακές πτυχές του εγχειρήματος» αναφέρει ο Γιάννος Παπαντωνίου. «Για τα εθνικά κράτη η υποτίμηση είναι μια μονομερής ενέργεια της κυβέρνησης.

Σε μία νομισματική ένωση όμως η απόφαση είναι συλλογική» σημειώνει ο πρώην υπουργός και περιγράφει πως ενημέρωσε τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, ο οποίος έδωσε το πράσινο φως να προχωρήσουν.

Με τους Α. Παπανδρέου και Κων. Καραμανλή, τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στην ορκωμοσία του Γ. Παπαντωνίου ως υπουργού Εθνικής Οικονομίας (Μάιος 1994).

«Επρεπε να τηρηθεί απόλυτη εμπιστευτικότητα. Τυχόν διαρροή θα οδηγούσε σε μεγάλη κερδοσκοπική επίθεση στη δραχμή, που θα ανέτρεπε τα επιτεύγματα της οικονομικής πολιτικής καθιστώντας ανέφικτη την ένταξη», αναφέρει ο Γιάννος Παπαντωνίου, που χαρακτήρισε το όλο εγχείρημα «οιονεί στρατιωτική επιχείρηση».

Το επόμενο χρονικό διάστημα ακολούθησε διάψευση της επικείμενης υποτίμησης και η διαμόρφωση μίας επιχειρηματολογίας για το άσκοπο μιας τέτοιας ενέργειας. «Δεν υπήρχε κανένα περιθώριο λάθους.

Και το παραμικρό στραβοπάτημα θα απέβαινε μοιραίο». Ακολούθησε μία σκληρή διαπραγμάτευση με τους Γερμανούς, που εκτιμούσαν ότι η κάλυψη της ανταγωνιστικότητας απαιτούσε υποτίμηση 20%, ενώ ο Γιάννος Παπαντωνίου είχε εισηγηθεί 10%.

Οι συζητήσεις οδηγούνταν σε αδιέξοδο, οπότε ζητήθηκε η παρέμβαση του Κ. Σημίτη στον καγκελάριο Χέλμουτ Κολ, αλλά η γερμανική απάντηση ήταν αμφίσημη. Επειτα από σκληρές διαπραγματεύσεις η υποτίμηση έκλεισε στο 12%. Η ισοτιμία κλείδωσε στις 14 Μαρτίου στη συνεδρίαση της Νομισματικής Επιτροπής στις 375 δρχ. ανά ECU, όπως ακριβώς είχε συμφωνηθεί με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Τέο Βάιγκελ. «Τον Ιανουάριο του 2000 ζητήσαμε ανατίμηση της δραχμής, για να εναρμονιστεί η ισοτιμία της με την τιμή των αγορών.

Με τον Φρανσουά Ολάντ σε εκδήλωση του ΚΕΠΠ (Ιανουάριος 2009).

Η Ελλάδα προσχώρησε στην ΟΝΕ με ισοτιμία 1 ευρώ = 340,75 δρχ.», αναφέρει ο Γιάννος Παπαντωνίου, αναφέροντας τα συγχαρητήρια που δέχτηκε η ελληνική πλευρά από τη βρετανική προεδρία. «Η οικονομική πολιτική έμπαινε σε νέα φάση. Ανοιγε ο κύκλος των μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών με αιχμή στις ιδιωτικοποιήσεις και τις απελευθερώσεις αγορών. Ηταν φανερό ότι ο ρόλος του κράτους στην οικονομία ήταν υπέρογκος και λειτουργούσε αρνητικά για την αναπτυξιακή διαδικασία καθηλώνοντας την παραγωγικότητα» σημειώνει, κάνοντας ειδική αναφορά στον ρόλο των τραπεζών και των ΔΕΚΟ.

Τι λέει για τη μητέρα του
Υπόδειγμα ζωής βασισμένης σε αρχές και αξίες

Με ιδιαίτερο θαυμασμό αναφέρεται ο συγγραφέας στη μητέρα του Ευαγγελία Παπαντωνίου, η οποία ήταν η πρώτη γυναίκα γενικός διευθυντής στο Δημόσιο το 1964 με απόφαση της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου. «Απολύθηκε από τη χούντα το 1967 και στη διάρκεια της δικτατορίας στήριξε αντιστασιακές πρωτοβουλίες σε συνεργασία με προσωπικότητες του κεντρώου χώρου όπως ο Γιάννης Αλευράς».

Στη Μεταπολίτευση διορίστηκε από την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Πρόνοιας και εκλέχτηκε Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνίδων Επιστημόνων μετά την Αμαλία Φλέμιγκ, ενώ συνέβαλε στο νομοθετικό έργο των πρώτων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των γυναικών. «Η μητέρα μου είναι ένα υπόδειγμα ζωής βασισμένης σε αξίες και αρχές. Η επιρροή της στη διαμόρφωση της δικής μου προσωπικότητας ήταν καθοριστική» επισημαίνει ο Γιάννος Παπαντωνίου.

Ο δήμαρχος Αθηναίων Γ. Πλυτάς παραδίδει στον Γιάννο Παπαντωνίου βραβείο αριστείας (1967).

Η Ευαγγελία Παπαντωνίου ήταν ανύπαντρη μητέρα, αφού δεν παντρεύτηκε με τον πατέρα του Γιάννου, Τάκη Πανόπουλο. «Με τον πατέρα μου, Τάκη Πανόπουλο, είχε ισχυρό δεσμό τα προπολεμικά χρόνια. Ο πόλεμος τους χώρισε και ο πατέρας παντρεύτηκε με άλλη γυναίκα.

Οταν ξαναέσμιξαν ο πατέρας δίστασε να χωρίσει. Η μητέρα μου έμεινε έγκυος και με κράτησε με δική της απόφαση. Πήγε στο Παρίσι, παίρνοντας εκπαιδευτική άδεια από το ΙΚΑ για την πραγματοποίηση μεταπτυχιακών σπουδών στη Σορβόνη.

Γέννησε μόνη της με τη συμπαράσταση μίας πολύ στενής της φίλης, της Μαρίκας Στρομπούλη, που ζούσε στο Παρίσι».

Επειτα από μερικούς μήνες επέστρεψαν στην Αθήνα, στα Εξάρχεια, όπου ο Γιάννος Παπαντωνίου μεγάλωσε με τη μητέρα του, τον παππού του Κυριάκο και τη γιαγιά του Ελένη.

Η πρώτη σύζυγος
Σημαντικό ρόλο στη ζωή του Γιάννου Παπαντωνίου διαδραμάτισε η πρώτη του σύζυγος Λία Καρτάλη, την οποία γνώρισε στο Παρίσι το 1973 και με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τη Δάφνη και το 1978 τον Αλέξανδρο. «Το 1993 υπήρξε μία αλλαγή στη ζωή μου. Τον Δεκέμβριο του προηγούμενου χρόνου είχα χωρίσει με τη Λία Καρτάλη», αναφέρει ο συγγραφέας. «Οι χωρισμοί είναι τραυματικές εμπειρίες ιδιαίτερα όταν υπάρχουν παιδιά στην οικογένεια και συνοδεύονται από αδικίες». Εκείνη την περίοδο είχα συνδεθεί με τη Ρούλα Κουράκου.

Με τον γιο του Ιάσονα στο κολέγιο Queen’s του Κέιμπριτζ, όπου ο ίδιος είχε φοιτήσει.

Ηταν συνεργάτιδα στο γραφείο μου. Ο δυνατός δεσμός μας μας οδήγησε να ζήσουμε μαζί από το τέλος του 1993». Παντρεύτηκαν τέσσερα χρόνια αργότερα.

Το 1997 απεβίωσε η Λία Καρτάλη. Το 1999 αποκτά με τη Ρούλα Κουράκου γιο, τον Ιάσονα.

«Με τη Ρούλα δώσαμε ζωή ο ένας στον άλλο. Βαδίσαμε και βαδίζουμε μαζί» σημειώνει με νόημα.

Κεφάλαιο ΟΝΕ
Η Ελλάδα στον σκληρό πυρήνα των ισχυρών της Ευρώπης

Ο Γιάννος Παπαντωνίου θυμάται τη συγκινητική ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο ECOFIN της 19ης και 20ής Ιουνίου του 2000, όταν επικυρώθηκε η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, την οποία υπέγραψε ως υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Σημίτη. «Η Ελλάδα προσχώρησε στον σκληρό πυρήνα των ισχυρών χωρών της Ευρώπης. Ηταν κορυφαία στιγμή της μεταπολίτευσης», αναφέρει ο συγγραφέας. «Κλείνοντας το κεφάλαιο της ΟΝΕ», επισημαίνει στο βιβλίο του ο Γιάννος Παπαντωνίου, «πρέπει να σημειώσω ότι το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα και κυβέρνηση στήριξε την προσπάθεια.

Το κύρος των δύο ηγετών του, του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη, βοήθησε στην εξασφάλιση της θετικής στάσης. Ομως πρέπει να αναφερθεί ότι υπήρχαν ισχυρές αντιδράσεις στο συνδικαλιστικό και το κομματικό πεδίο, τόσο λόγω ιδεολογικών διαφοροποιήσεων όσο και για την προστασία συντεχνιακών προνομίων που είχαν παρασχεθεί από κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ στη διάρκεια της πρώτης οκταετίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά την καθοριστική συμμετοχή μου στη σημαντικότερη πολιτική που προωθούσε η κυβέρνηση, την ένταξη στην ΟΝΕ, δεν υπήρξα ποτέ μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ.

Φοιτητής το 1970 στην Αμερική.

Εξάλλου ο ίδιος ο Κώστας Σημίτης δεν έκρινε ποτέ σκόπιμο να εισηγηθεί την εκλογή μου σ’ αυτό το όργανο, προφανώς για να μη διαταραχτούν ενδοκομματικές ισορροπίες…».

Η ανάκληση του σχεδίου Γιαννίτση
Ο Γιάννος Παπαντωνίου χαρακτηρίζει ως κομβικό σημείο για την κυβέρνηση Σημίτη το 2001 την ανάκληση του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό. «Ηταν η πρώτη σημαντική ήττα της κυβέρνησης. Σηματοδότησε αναστολή της μεταρρυθμιστικής ατζέντας και υποχώρηση στις δυνάμεις που αντιδρούσαν στις αλλαγές» σημειώνει ο συγγραφέας. Σε άλλο σημείο αναφέρει ότι «αν το νομοσχέδιο Γιαννίτση ή έστω μία ηπιότερη μορφή του, είχε γίνει δεκτό το 2001, δεν θα προέκυπτε η ανάγκη βίαιης ανατροπής βασικών ασφαλιστικών δεδομένων και προσδοκιών το 2010 σε εφαρμογή του Μνημονίου».

Σημείωνει όμως ότι ο Τάσος Γιαννίτσης είχε επεξεργαστεί ένα νομοσχέδιο μόνος του χωρίς συνεργασία με τα άλλα υπουργεία και διαβούλευση με τους συνδικαλιστές για τους οποίους ήταν ένα θέμα ταμπού. Χαρακτηρίζει την απόσυρση του νομοσχεδίου ως την αρχή του τέλους των κυβερνήσεων του Κώστα Σημίτη. «Σε συνάντηση που είχα με τον Κ. Σημίτη στη διάρκεια της κρίσης του είπα ότι ήταν λάθος η άτακτη υποχώρηση…”Μα δεν βλέπεις, δεν θέλουν τίποτα” απάντησε ο πρώην Πρωθυπουργός. Ηταν φανερό ότι ο Σημίτης δεν ήταν διατεθειμένος αν ανοίξει νέα μέτωπα που θα έθεταν σε κίνδυνο τη δεύτερη θητεία του» συμπεραίνει ο συγγραφέας.

Διπλό λάθος Σημίτη το δαχτυλίδι στον Γιώργο
Ο Γιάννος Παπαντωνίου αναφέρεται και στο δαχτυλίδι που έδωσε ο Κώστας Σημίτης στον Γιώργο Παπανδρέου το 2004, οπότε και παραιτήθηκε από πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. «Η προεπιλογή συγκεκριμένου προσώπου για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ήταν διπλό λάθος.

Με τον Αλέξανδρο, τη Ρούλα, τον Ιάσονα και τον Στέφανο (2010).

Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου 2009-2012 αποδείχτηκε κατώτερη των περιστάσεων και κατέρρευσε απαξιωμένη αφού οδήγησε τη χώρα στο Μνημόνιο, ενώ η προεπιλογή μετέτρεψε και πάλι το ΠΑΣΟΚ σε αρχηγικό κόμμα, διαγράφοντας τους αγώνες του ίδιου του Κώστα Σημίτη», αναφέρει ο Γιάννος Παπαντωνίου.

Ο δικαστικός αγώνας κατά της «Liberation»
Ενα άρθρο της γαλλικής εφημερίδας «Liberation» το 2005 κατηγορούσε τον Γιάννο Παπαντωνίου ότι εμπλεκόταν στην υπόθεση των εξοπλιστικών προγραμμάτων ως υπουργός Εθνικής Αμυνας. Το άρθρο ενέπλεκε τον πρώην πρωθυπουργό Κ. Σημίτη και τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και το υπέγραφε ένα πρώην στέλεχος της εταιρείας Tαλές, ο Μισέλ Ζοσεράν, που ήταν προφυλακισμένος έπειτα από άσκηση ποινικών διώξεων. «Ασκησα προσφυγή για συκοφαντική δυσφήμηση βάσει του γαλλικού νόμου στο Πολυμελές πρωτοδικείο του Παρισιού», επισημαίνει ο Γιάννος Παπαντωνίου. Στις 20 Φεβρουαρίου του 2006 το Πρωτοδικείο των Παρισίων καταδίκασε τη «Liberation» για συκοφαντική δυσφήμηση κατά του Γιάννου Παπαντωνίου.

Τα επόμενα χρόνια καταδικάστηκαν η «Le Monde» και άλλες εφημερίδες. «Την ίδια τύχη είχαν όλες ανεξαίρετα οι προσπάθειες εμπλοκής μου σε θέματα που αφορούσαν εξοπλισμούς κατά τη διάρκεια της δικής μου θητείας. Επεσαν στο κενό. Οι συκοφάντες έμειναν μετέωροι με τις δήθεν καταγγελίες τους» σημειώνει ο πρώην υπουργός.

Ο Γιάννος Παπαντωνίου σε ηλικία 4 ετών.

Οι ευθύνες Γιώργου για το μνημόνιο
Ο πρώην υπουργός αναγνωρίζει ότι η οικονομία κατέρρευσε επί κυβερνήσεων Κ. Καραμανλή, αλλά επιρρίπτει ευθύνες στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου για το Μνημόνιο, το οποίο χαρακτηρίζει «υποταγή της χώρας σε καθεστώς επιτροπείας».

«Δεν έγινε αποτελεσματική διαπραγμάτευση λόγω αδυναμίας της ελληνικής πλευράς. Δεν υπήρχαν ούτε ιδέες ούτε προγράμματα ούτε στελέχη με διαπραγματευτική εμπειρία ώστε να διαμορφώσουν πειστικές θέσεις, κατανοητές και να ενσωματωθούν στη συμφωνία. Η Ελλάδα υπέγραψε ουσιαστικά το κείμενο που ετοίμασαν οι δανειστές.

Η φιλία μου με τον Στρος Καν, τότε γενικό διευθυντή του ΔΝΤ, μου επέτρεπε να παρακολουθώ τις εξελίξεις και να σχηματίζω, έστω από μακριά, ρεαλιστική εικόνα». Παράλληλα χαρακτήρισε ελαττωματικό τον σχεδιασμό του Μνημονίου από τους δανειστές.

Η δημιουργική οκταετία Σημίτη
Με σεβασμό για την προσφορά του αναφέρεται ο Γιάννος Παπαντωνίου στον πολιτικό Κ. Σημίτη:

«Ο Κ. Σημίτης ταυτίστηκε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό ηγέτη της μεταπολίτευσης με την προσπάθεια εκσυγχρονισμού της χώρας. Δούλεψε σε αυτήν την κατεύθυνση σκληρά και αποτελεσματικά.

Μαθαίνοντας βιολί.

Η οκταετία 1996-2004 ήταν πράγματι δημιουργική, όπως τιτλοφόρησε το βιβλίο που εξέδωσε όταν αποχώρησε, κυρίως για την οικονομία με την ένταξη στην ΟΝΕ και τον εκσυγχρονισμό των υποδομών, καθώς και την αναβάθμιση της διεθνούς θέσης της χώρας.

Ομως στη δεύτερη τετραετία φάνηκε να χάνει το μεταρρυθμιστικό του προσανατολισμό με την υποχώρηση στο ασφαλιστικό, ενώ στον τομέα της θεσμικής ανασυγκρότησης, στο ίδιο το κράτος και το πολιτικό σύστημα, δεν πραγματοποιήθηκαν ουσιαστικές αλλαγές».

SHARE
email
facebook
twitter

Περισσότερα