Το «ματωμένο» πλεόνασμα άνοιξε την «όρεξη» του ΔΝΤ: «Πάρτε κι άλλα μέτρα» - «Βγαίνουμε στις αγορές» απαντάει η Αθήνα

Σε «ματωμένο» πλεόνασμα τείνει να εξελιχθεί τελικώς το υπερπλεόνασμα που «έχτισε» η κυβέρνηση για το 2017 (7,5 δισ. ευρώ ή 4,2% του ΑΕΠ με τους όρους του Μνημονίου) για να μπορέσει να πείσει το ΔΝΤ να μην επιμείνει στη λήψη πρόσθετων μέτρων από το 2019.

Το ΔΝΤ συνεχίζει ακάθεκτο στην τακτική του «πάρε κι άλλα μέτρα» ενώ η κυβέρνηση χρησιμοποιεί το επίτευγμά της ως απειλή προς το Ταμείο για να κάνει υποχωρήσεις, προβάλλοντας ότι δεν έχει ανάγκη την στήριξή του για να βγει η Ελλάδα στις αγορές.

Χθες ο Πρωθυπουργός είπε πως «δεν είναι το τέλος του κόσμου» αν δεν μπει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.

Με τέτοιο υπερπλεόνασμα, δεν χρειάζεται η κυβέρνηση να παρακαλά το Ταμείο να βάλει την «υπογραφή» του στην έξοδο της Ελλάδας από το 3ο Μνημόνιο.

Ανάλογα μηνύματα απαξίωσης της συμμετοχής του ΔΝΤ έστειλε χθες και ο υπουργός Οικονομικών κύριος Ευκλείδης Τσακαλώτος , λέγοντας προς την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ότι «είναι σειρά του Ταμείου, τρία χρόνια μετά την υπογραφή της σύμβασης να αποφασίσει τι θα κάνει» και εκφράζοντας την βεβαιότητά του πως μετά την αναγνώριση των λαθών από την πλευρά του ΔΝΤ, θα σταματήσει να ζητά την εφαρμογή των μέτρων (για τις συντάξεις και το αφορολόγητο) νωρίτερα.

Όπως ανέφερε ο Α.Τσίπρας για να «ακυρώσει» διαπραγματευτικά το ΔΝΤ, «δεν θεωρούμε ότι η μη συμμετοχή του στο τρίτο πρόγραμμα είναι το τέλος του κόσμου. Ούτε πιστεύουμε ότι η αξιοπιστία της καθαρής εξόδου εξαρτάται από τη συμμετοχή του ή όχι».

Προ ημερών ο Πόουλ Τόμσεν από την Ουάσιγκτον «άδειασε» την κυβέρνηση για τα πλεονάσματα, λέγοντας πως δεν έχει σημασία αν έπιασε τους στόχους η χώρα, αλλά αν αυτό έγινε με διατηρήσιμο και φιλικό για την Ανάπτυξη τρόπο.

Βέβαια ζητώντας το ΔΝΤ νέα μέτρα είναι να απορέι κανείς: Είναι αυτός ο τρόπος φιλικός προς την Ανάπτυξη;

Ωστόσο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ήταν και παραμένει ο μόνος σταθερός σύμμαχος της κυβέρνησης που ζητά δραστική ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Ο πρωθυπουργός έδειξε πως για πρώτη φορά επί των ημερών του, το ΔΝΤ αρχίζει να υπαγορεύει τόσο απαιτητικά τους όρους για να μπει στο πρόγραμμα.

Για να μην ζήσει αυτό που έζησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, το απειλεί -με όπλο τα υπερπλεονάσματα- ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει έξοδο στις αγορές και από τα Μνημόνια, ακόμα και χωρίς την υπογραφή του. Με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τις αγορές ομολόγων και το κόστος δανεισμού της χώρας.

Στην πράξη, όπως φαίνεται ως τώρα τουλάχιστον, το υπερπλεόνασμα όχι μόνον έπεισε τους δανειστές, αλλά τελικώς κατάφερε να ανοίξει την όρεξή τους και για διπλάσια μέτρα το 2019!

Ο Επίτροπος Μοσκοβισί ανακοίνωσε πρώτος πως το πρωτογενές πλεόνασμα στην Ελλάδα έφτασε το 2017 –με βάση το Μνημόνιο- στο 4,2% του ΑΕΠ. Αυτό μεταφράζεται σε περίπου 7,5 δισ. ευρώ (πρώτες εκτιμήσεις). Ο στόχος στο Μνημόνιο για το 2017, μετά την σκληρή διαπραγμάτευση της κυβέρνησης το 2015, είχε μειωθεί στα 3 δισ. ευρώ (1,75% του ΑΕΠ). Δηλαδή η κυβέρνηση υπέβαλε την χώρα σε υπερδιπλάσια λιτότητα (4,5 δισ. ευρώ επιπλέον) από όσο απαιτούσε το Μνημόνιο.

Το υπουργείο Οικονομικών μάλιστα εξέδωσε και ανακοίνωση, τονίζοντας ότι «τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι είναι εφικτός ο στόχος πρωτογενών πλεονασμάτων ύψους 3,5% του ΑΕΠ για το 2018 και τα επόμενα χρόνια».

Ενώ όμως έως το 2016 ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ ακολουθούσαν την «γραμμή» (εντός και εκτός συνόρων) πως πρέπει να μειωθούν οι απαιτήσεις των δανειστών και πως ήταν αδύνατον να επιτευχθούν υψηλά πλεονάσματα από κατεστραμμένη χώρα, πλέον η κυβέρνηση πανηγυρίζει επειδή πέτυχε υπερδιπλάσιο πλεόνασμα κι από όσο απαιτούσε το Μνημόνιο, ενώ δεσμεύεται και ότι θα συνεχίσει με τους ίδιους ρυθμούς και τα επόμενα χρόνια.

Στην πραγματικότητα μάλιστα, για να πετύχει τον στόχο της η κυβέρνηση, το 2017 υπέβαλε την χώρα σε …τριπλάσια λιτότητα από όση είχε συμφωνηθεί!! Και αυτό γιατί μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου είχε συσσωρευθεί πρωτογενές πλεόνασμα της τάξεως του 5% αντί 1,75% του ΑΕΠ ή –σε απόλυτους αριθμούς- 8,75 δισεκατομμυρίων ευρώ , αντί μόλις 3 δισ. ευρώ! Μόνον τις τελευταίες μέρες του 2017 επέστρεψε σαν «κοινωνικό μέρισμα» περί τα 1,25 δισ. ευρώ (0,7% του ΑΕΠ), εκ των οποίων μεγάλο μέρος ήταν κρατήσεις εισφορών Υγείας στους συνταξιούχους.

Είναι χαρακτηριστικό όμως και ότι αυτά τα «χρωστούμενα» 320 εκατ. ευρώ της πενταετίας 2012-2016 που επέστρεψε σε 1 εκατομμύριο συνταξιούχους, δεν τα απάλλαξε από τον φόρο όπως τους «μποναμάδες» που μοίρασε. Το δημόσιο τα επέστρεψε άτοκα και τα έβαλε στα ΑΤΜ χωρίς να αποδώσει αναλυτικό λογαριασμό στους δικαιούχους. Ακόμα χειρότερα, τα έβαλε να φορολογηθούν όλα μαζεμένα σαν εισοδήματα του 2017 (εμφανίζονται ποσυμπληρωμένα στο Ε1) αυξάνοντας τον φόρο που καλούνται να πληρώσουν οι δικαιούχοι για τα λεφτά που στερήθηκαν επί μια εξαετία.

Για να μην πληρώσουν άδικα φόρους, η ΑΑΔΕ έδωσε την δυνατότητα στου συνταξιούχους να καταθέσουν χωρίς πρόστιμο αναδρομικές δηλώσεις για να φορολογηθούν λίγα-λίγα κάθε έτος από το 2012 και μετά, αξιοποιώντας και το υψηλότερο αφορολόγητο ή τις φοροαπαλλαγές που ίσχυαν πριν περικοπούν το 2015.

Οι επίσημες οφειλές του Κράτους, που τον Φεβρουάριο άγγιζαν τα 3,4 δισ. ευρώ, αποπληρώθηκαν μόλις κατά 85 εκατ. ευρώ σε ένα μήνα.

Και αυτό γιατί, αν και διατηρούσε περίσσιο υπερ-πλεόνασμα 4,5 δισ. ευρώ στα ταμεία της έως και ένα μήνα πριν, από τον Ιανουάριο άρχισε να «χτίζει» και νέο πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ για το 2018.

Όσο για τις «αφανείς» οφειλές (διπλές και τριπλές ασφαλιστικές κρατήσεις από τον ΕΦΚΑ, αναδρομικά με αποφάσεις δικαστηρίων κλπ) αυτές η κυβέρνηση τις συνυπολογίζει ακόμα στο «πλεόνασμα», αν και σύντομα θα πρέπει πλέον και να τις διακόψει, αλλά και να τις επιστρέψει.