Το ξυπνητήρι χτυπάει αλλά ο Ομπαμα δεν ακούει…
Οι Αμερικανοί γραφειοκράτες επέμεναν, μέχρι και το περασμένο Σαββατοκύριακο ...«τουρκικά», αρνούμενοι να αποδεχθούν ότι η πολιτική τους για την περιοχή με επίκεντρο την Τουρκία, ήταν και τότε, είναι και τώρα, απόλυτα λανθασμένη.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδίασαν τη στρατηγική τους, από τη δεκαετία του '50 και εντεύθεν, στο δόγμα ότι η Τουρκία είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της εξωτερικής τους πολιτικής, έχοντας ως δεδομένο τότε ότι η χώρα ήταν απέναντι στο θανάσιμο εχθρό των Αμερικανών, τη Σοβιετική Ενωση. Η πολιτική αυτή συνεχίστηκε και ενδυναμώθηκε όσο περνούσαν τα χρόνια, και στη δεκαετία του '80 επιβεβαιώθηκε με το περίφημο Δόγμα Γόλστατερ. Θύματα αυτής της ανόητης πολιτικής ήταν και η Ελλάδα, και η Κύπρος.
Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ και την αλλαγή των ισορροπιών, οι γραφειοκράτες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ άρχισαν να το ...ξανασκέφτονται. Όμως, ήταν τόσο ισχυρή η στρατηγική συνεργασία της Αγκυρας και του Ισραήλ, και τόσο σαρωτική η παρέμβαση του Ισραηλινού Λόμπι προς το Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που ουδείς τόλμησε να αμφισβητήσει την "αξία" της Τουρκίας.
Με την εκλογή του στην αμερικανική προεδρία, ο Μπάρακ Ομπάμα διέπραξε το φοβερό λάθος να εμπιστευθεί τον τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας και σημερινό Πρόεδρο, παρά το γεγονός ότι ακόμα και οι ανόητοι γραφειοκράτες άρχισαν να κάνουν δεύτερες σκέψεις και οι Ισραηλινοί είχαν εντοπίσει τα πρώτα σημάδια αντιαμερικανισμού και αντισημιτισμού του Ταγίπ Ερντογάν. Ο κ. Ομπάμα δεν άκουσε κανένα και ανέδειξε τον ισλαμιστή ηγέτη της Τουρκίας ως τον πλέον σημαντικό συνομιλητή και σύμβουλό του, αφήνοντας στους «απ' έξω» χώρες-πιστούς συμμάχους, όπως η Βρετανία, το Ισραήλ και η Αίγυπτος.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος ξύπνησε από το λήθαργο των πέντε ετών, το βράδυ της 16ης Μαίου 2013. Είχε προηγηθεί η συνάντηση του με τον κ. Ερντογάν στο Οβαλ Οφις. Ο συνομιλητής του έβγαζε ...φωτιές και τον πρόσβαλε. Θολωμένος από το μίσος του για τον Σιίτη Ασαντ, απαίτησε την ανάπτυξη αμερικανικών χερσαίων δυνάμεων στη Συρία. Ο Ομπάμα αρνήθηκε. Το βράδυ παρέθεσε δείπνο στον κ. Ερντογάν, ο οποίος συνοδευόταν από τον Αχμέτ Νταβούτογλου και τον αρχηγό των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Η βραδιά ήταν μία από τις πιο δύσκολες της Προεδρίας του κ. Ομπάμα. Οι διαφωνίες ανάγκασαν τον Αμερικανό Πρόεδρο να κόψει κάθε επαφή με τον κ. Ερντογάν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το περασμένο Σάββατο το βράδυ (18 Οκτωβρίου 2014), ο κ. Ομπάμα τηλεφώνησε στον κ. Ερντογάν και του ζήτησε για τελευταία φορά να συνταχθεί με την Αμερική και τη Δύση στον αγώνα τους εναντίον των τζιχαντιστών. Επίσης ζήτησε από τον Τούρκο Πρόεδρο να επιτρέψει τον ανεφοδιασμό των Κούρδων μαχητών στην πόλη Κομπάνι. Η απάντηση ήταν μεσοβέζικη για το πρώτο αίτημα και αρνητική για το δεύτερο, αν και αφέθηκε ανοικτό το ενδεχόμενο να επιτρέψουν ΜΟΝΟ ενισχύσεις από το Ιρακινό Κουρδιστάν.
Οι αναλυτές πιστεύουν ότι η αμερικανική γραφειοκρατία άρχισε επιτέλους να αντιλαμβάνεται ότι η Τουρκία δεν είναι σύμμαχος, ούτε εταίρος στο βασικό πόλεμο που διεξάγουν οι ΗΠΑ εναντίον της διεθνούς τρομοκρατίας. Το μόνο που ελπίζουν τώρα είναι ότι το λάθος του Αμερικανού Προέδρου, να αναδείξει ηγετική δύναμη στην περιοχή την Τουρκία του Ερντογάν, εις βάρος του Ισραήλ και της Αιγύπτου, δεν θα αποδειχθεί μοιραίο για την Αμερική.
