Πόσο απέχει η συγκάλυψη από τον εκβιασμό;

Οι τρανταχτές αποκαλύψεις στην υπόθεση της λίστας, γεννούν  τεράστια ερωτηματικά: Μιλάμε για απλή συγκάλυψη ημετέρων ή για σύσταση συμμορίας με πρόθεση «αξιοποίησης»  της λίστας σε άνομες συναλλαγές;

Η στιγμή της αλήθειας πλησιάζει παρά το ότι οι αρχικές προθέσεις πολλών ήταν οι εργασίες της εξεταστικής να υποβιβασθουν στο επίπεδο μίας οπερέτας τσακωμών και αντεγκλήσεων.
Μετά τις ανακρίβειες στην κατάθεση της κυρίας Παντελή, ήλθαν οι αποκαλύψεις των επίμαχων ηλεκτρονικών μηνυμάτων από τον κύριο Διώτη, που αποδεικνύουν ότι και ο πρώην πρωθυπουργός γνώριζε για την ύπαρξη της λίστας.

Πέραν του προφανούς της συγκαλυψης, της συνεχούς ψευδολογίας των εμπλεκομένων που τώρα αποκαλύτπεται, η σκοτεινή διάσταση που αποκτά η υπόθεση εγείρει πολύ σοβαρά ερωτηματικά:
Ο τέως πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, σε μία πρωτοφανή κίνηση είχε καλέσει μετόχους ενημερωτικών μέσων για συνάντηση μέσα στο Ελληνικό κοινοβούλιο, ανάγοντας επιχειρηματίες σε πολιτειακούς παράγοντες. Όμως, ο ένας εκ των επιχειρηματιών φέρεται να βρίσκεται στην λίστα Λαγκάρντ, της οποίας ο ίδιος ο πρωθυπουργός φέρεται γνώστης.
Σχετίζεται αυτό το «θάρρος»  του πρωθυπουργού απέναντι στους «λειτουργούς των ΜΜΕ» με τα δεδομένα της λίστας;
Η ακατάσχετη ψευδολογία που γκρεμίστηκε χθες στην εξεταστική ήταν απλώς μία απέλπιδα προσπάθεια να καλυφθούν οι κύριος  Σικιαρίδης, ο κύριος Ροσσώνης και ο «άνθρωπος μυστήριο» που συνδέει τα δύο πρόσωπα με τον στενό φίλο του Γιώργου Παπανδρέου, κύριο Μαργέλλο;
Ή μήπως πίσω από την απόκρυψη της λίστας κρύβεται μία δύσοσμη υπόθεση οικονομικού και πολιτικού εκβιασμού; Τι κίνητρα είχαν αυτοί που χειρίστηκαν την λίστα με αυτόν τον εξόφθαλμα παράνομο τρόπο;
Ελπίζουμε η εξεταστική και το ειδικό δικαστήριο να δώσει πειστικές απαντήσεις, για το καλό της ίδιας της δημοκρατίας.