Σεισάχθεια με δικαστική βούλα
Όσο παράδοξο κι αν φαίνεται, επιχειρηματίες αθωώνονται για υπέρογκα χρέη προς το Δημόσιο και μάλιστα με τη σφραγίδα της Δικαιοσύνης.
Αρκετοί επιχειρηματίες επέλεξαν τον δρόμο της πτώχευσης για να γλυτώσουν από τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το ΔημόσιοΌπως αποκαλύπτει το zougla.gr, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις κατά τις οποίες επιχειρηματίες που διώκονταν λόγω μεγάλων χρεών προς τις κατά τόπους ΔΟΥ, κατάφεραν να πείσουν τους δικαστές ότι δεν πρέπει να πληρώσουν τις οφειλές τους. Και αυτό, καθώς η εταιρεία τους χρεοκόπησε και επομένως δημιούργησαν φέσια χωρίς δόλο.
Ουσιαστικά, δηλαδή, η υπερασπιστική γραμμή στηρίχτηκε στην παραδοχή πως οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες ευθύνονταν για το «κανόνι», με αποτέλεσμα η διοίκηση της επιχείρησης να μην μπορέσει να ανταποκριθεί στις οικονομικές της υποχρεώσεις απέναντι στο κράτος.
Σεισάχθεια
Μία από τις υποθέσεις που αποκαλύπτει το zougla.gr αφορά επιχειρηματία στον οποίο ασκήθηκε ποινική δίωξη λόγω βεβαιωμένων χρεών άνω των 2 εκατ. ευρώ προς το Δημόσιο.
Ωστόσο, αθωώθηκε, επειδή, όπως επισημαίνεται στην πρόσφατη σχετική δικαστική απόφαση, είχε προχωρήσει σε στάση πληρωμών πολύ πριν η εφορία βεβαιώσει τις οφειλές του και επομένως «βρισκόταν σε αντικειμενική αδυναμία καταβολής των χρεών προς το Δημόσιο». Τόσο ο κατηγορούμενος όσο και η εταιρεία είχαν εισέλθει σε καθεστώς πτώχευσης, και το γεγονός αυτό αρκούσε για να κριθεί αθώος ο μεγαλοοφειλέτης-επιχειρηματίας, όπως προκύπτει από την απόφαση. Σε μια άλλη περίπτωση της ιδιότυπης αυτής... διαγραφής χρεών, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος επιχείρησης με χρέη 4 εκατ. ευρώ προς το Δημόσιο κατάφερε να παραμείνει «στον αφρό». Η διαδικασία είναι πια γνωστή: πρώτα πτώχευσε, μετά η οικεία ΔΟΥ βεβαίωσε τα χρέη του και στη συνέχεια ασκήθηκε εναντίον του ποινική δίωξη για τη μη καταβολή προς το Δημόσιο των προβλεπόμενων αυτών οφειλών.
Σε αρκετές περιπτώσεις, πριν από την αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 ο επιχειρηματίας άλλαζε την έδρα της εταιρείας και προχωρούσε και σε τροποποίηση του καταστατικού τηςΌλα αυτά τη στιγμή που, όπως επισημαίνουν καλά ενημερωμένες πηγές, ο επιχειρηματίας επέλεγε το δοκιμασμένο τέχνασμα της μεταφοράς έδρας της εταιρείας, όταν διαπίστωνε πως τα χρέη τον πνίγουν! Με αυτόν τον τρόπο πετύχαινε να... χάνονται τα ίχνη του και να βυθίζει στο «απόλυτο σκοτάδι» πιστωτές και προμηθευτές που είχε φεσώσει, προχωρώντας παράλληλα στην τροποποίηση του καταστατικού της επιχείρησης. Όταν, λοιπόν, τα πολύ μεγάλα χρέη έγιναν ληξιπρόθεσμα και ο επιχειρηματίας δεν κατάφερε να προχωρήσει σε κάποιο είδος ρύθμισης ή διακανονισμού, εφάρμοσε τη... δοκιμασμένη τακτική της πτώχευσης. Και σε αυτήν την περίπτωση, επειδή τα χρέη βεβαιώθηκαν μετά την πτώχευση της εταιρείας, ο επιχειρηματίας αθωώθηκε «λόγω απουσίας δόλου».
«Ας μην ξεχνάμε ότι η διαδικασία εταιρικής πτώχευσης μπορεί να διαρκέσει έως και 10 χρόνια, κάτι που εξυπηρετεί έναν οφειλέτη επιχειρηματία. Και αυτό διότι όταν τα χρέη βεβαιωθούν από τη ΔΟΥ εντός της διαδικασίας πτώχευσης, ο κατηγορούμενος για το αδίκημα των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο θα αθωωθεί, καθώς έχει πτωχεύσει» σχολιάζει στο zougla.gr ο δικηγόρος κ. Νίκος Σιαμάκης.
Πλέον οι διαδικασίες υπαγωγής σε καθεστώς πτώχευσης έχουν γίνει πιο αυστηρέςTην ίδια στιγμή, μέχρι την αλλαγή του καθεστώτος το 2013, οι μεγαλοοφειλέτες εφάρμοζαν την εξής «δοκιμασμένη» μέθοδο. Ένα τρίτο φυσικό πρόσωπο κατέθετε αίτηση πτώχευσης εναντίον της εταιρείας τους, η οποία και γινόταν δεκτή. «Με τον τρόπο αυτόν, ένας επιχειρηματίας γλυτώνει τη φυλακή, απαλλάσσεται, δηλαδή, από τις κατηγορίες της μη καταβολής χρεών, ΦΠΑ κ.λπ. προς το Δημόσιο. Ωστόσο, το κράτος θα τον "κυνηγάει" εσαεί, σε αστικό επίπεδο, δηλαδή με κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων, εάν και όποτε αποκτήσει κινητά και ακίνητα» εξηγεί ο κ. Σιαμάκης.
Το μόνο παρήγορο, πάντως, είναι ότι από τότε που ξεκίνησε η εφαρμογή του Γενικού Εμπορικού Μητρώου (ΓΕΜΗ) και έγιναν πιο αυστηρές οι διαδικασίες υπαγωγής στο άρθρο 99, η αλλαγή έδρας και οι όποιες «ύποπτες» διαδικασίες προηγούνται της διαδικασίας υπαγωγής σε καθεστώς πτώχευσης ελέγχονται ηλεκτρονικά. Ταυτόχρονα, οι εφορίες κινούνται πιο γρήγορα σε περιπτώσεις εταιρικών πτωχεύσεων, με στόχο τη διεκδίκηση των χρεών. Ωστόσο, δεν είναι λιγοστές, όπως αναφέρουν γνώστες των ζητημάτων αυτών, οι περιπτώσεις επιχειρηματιών που δημιούργησαν φέσια δεκάδων εκατομμυρίων, αλλά κατάφεραν να τη «βγάλουν καθαρή», προτού αλλάξει το νομικό πλαίσιο.
Επιμέλεια: Κώστας Ιερίδης
