Τουρκική επίθεση για την οριοθέτηση ΑΟΖ: Απαιτούν εδώ και τώρα αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης – Σε ποιο σημείο θα «χτυπήσει» ο Ερντογάν

Η Τουρκία έχει αποφασίσει να δράσει τώρα σε Κύπρο και Αιγαίο υλοποιώντας τα σχέδια της για ΑΟΖ και κοιτάσματα.Στο πλαίσιο αναθεώρησης ολόκληρου του status quo που διέπει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι Τούρκοι έχουν βάλει στο μικροσκόπιο εδώ και ένα χρόνο ειδικά τις σχέσεις των δύο χωρών από την εποχή των δύο βαλκανικών πολέμων μέχρι την συνθήκη της Λωζάνης και την Βέρνη το 1976.

Οι Τούρκοι προσπαθούν να βρουν «νομικές δικαιολογίες», για να απαιτήσουν άδεια εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων αρχικά στην Κύπρο και μετά στο Αιγαίο.

Αυτό ακριβώς θα επιχειρήσουν με το πλοίο Φατίχ και τον πολεμικό στολίσκο στην Ατάλλεια στην βόρεια πλευρά της Κύπρου ανοίγοντας διέξοδο στην Α.Μεσόγειο.

Δηλαδή, διαμερισμό του φυσικού αερίου, και επανακαθορισμό της υφιστάμενης κυπριακής ΑΟΖ με την Άγκυρα, που θα ακυρώνει και τη συμφωνία με την Αίγυπτο και το Ισραήλ με το οποίο ευρίσκονται σε μυστικές συνομιλίες στα ΗΑΕ.




Χθες οι Τούρκοι εμφανίστηκαν ιδιαίτερα ενοχλημένοι, λόγω Navtex αλλά και επιχείρησης έρευνας-διάσωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας βόρεια της Κύπρου που έφτανε μέχρι και 11 ναυτικά μίλια από τις τουρκικές ακτές στην περιοχή της Αλάνια και του Αναμούρ, σύμφωνα με τον κυπριακό τύπο.

Η επιχείρηση έρευνας-διάσωσης ξεκίνησε μετά από πληροφορίες ότι φουσκωτό σκάφος με επιβάτες, έπλεε ακυβέρνητο μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας, βόρεια του άξονα Ακάμα – Πόλης Χρυσοχούς – Πύργου Τηλλυρίας – κόλπου της Μόρφου.

Ο λόγος αυτής της τουρκικής οργής αφορά ακριβώς αυτό το σχέδιο στην περιοχή βόρεια της Κύπρου.

Την ίδια στιγμή ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μ.Τσαβούσογλου επανέφερε στο προσκήνιο προ ημερών, τη «συμφωνία της Βέρνης» του 1976 για αποφυγή ερευνών και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, ενώ ομιλεί ξεκάθαρα για «κυριαρχικά δικαιώματα και συμφέροντα της Τουρκίας», τα οποία θυμίζουμε ότι είχαν αναγνωρισθεί από τη Συμφωνία της Μαδρίτης (1997).


Η κατάσταση αυτήν την περίοδο στην Α. Μεσόγειο είναι περίπλοκη και χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Γαλλία και το Ισραήλ, έχουν επικεντρωθεί αποκλειστικά στην Συρία, αφήνοντας το ελεύθερο πεδίο στον Ερντογάν, ο οποίος θα θελήσει να το εκμεταλλευτεί, με ένα μελετημένο σχέδιο «αλά Ίμια» , με σκοπό να εισέλθει η Τουρκία στον ενεργειακό χάρτη της Μεσογείου από το «παράθυρο».

Στο πλαίσιο αυτό ο πρώην Τούρκος γενικός γραμματέας του υπουργείου άμυνας Umit Yalım πριν μερικούς μήνες είχε δηλώσει, δίνοντας ακριβώς το στίγμα των προθέσεων της Άγκυρας, με ένα μανιφέστο τουρκικού αναθεωρητισμού, ότι αμφισβητεί ωμά όλες τις δραστηριότητες της Ελλάδας στο Αιγαίο, μετά το Β ‘Βαλκανικό Πόλεμο και την διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο από τις έξι Μεγάλες Δυνάμεις (Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Ρωσία), για τα νησιά του Αιγαίου.

«Σύμφωνα με την συνθήκη του Λονδίνου αλλά και της Λωζάνης, τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος δόθηκαν στην Τουρκία ενώ τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου δόθηκαν στην Ελλάδα, υπό την προϋπόθεση της μη χρήσεως για στρατιωτικούς σκοπούς», τόνισε ο Yalım, τονίζοντας ότι η Ελλάδα δεν είχε την πλήρη κυριαρχίας τους.

Σύμφωνα με τον Τούρκο πρώην αξιωματούχο, η Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, με το άρθρο 12 και η συνθήκη του Λονδίνου στις 13 του Φεβρουαρίου 1914, η οποία συναποφασίστηκε από τις τότε έξι Μεγάλες Δυνάμεις δείχνει ότι «η Ελλάδα δεν κατέχει την απόλυτη κυριαρχία των νησιών του Βορείου Αιγαίου, αλλά μπορεί μόνο να τα χρησιμοποιεί έχοντας μόνο δικαίωμα κατοχής τους.”

Δηλαδή ομιλούμε για (κατοχή) η οποία επικυρώθηκε στην Ελλάδα το 1923 με την συνθήκη της Λωζάνης και όχι κυριαρχία σε: Θάσο, Σαμοθράκη, Λήμνο, Άγιος Ευστράτιο, Λέσβο, Ψαρά, Χίο, Σάμο διότι η συνορεύουσα ζώνη, υφαλοκρηπίδα και αποκλειστική οικονομική ζώνη των νησιών αυτών ανήκει στην τουρκική Δημοκρατία.

Στα προαναφερθέντα νησιά, ότι έχει σχέση με τις θαλάσσιες περιοχές που τα περιβάλλουν, φυσικό αέριο, όλα τα είδη ψαριών και άλλα πλάσματα, έχει δικαιώματα και η Τουρκία.

«Τα τουρκικά στρατιωτικά αεροσκάφη, μπορούν να πετούν πάνω από τα νησιά, Θάσο, Σαμοθράκη, Λήμνο, Άγιο Ευστράτιο χωρίς περιορισμούς σε σχέση και με τα χωρικά ύδατα των νησιών αυτών», είπε ο ίδιος.

«Τουρκικά στρατιωτικά αεροσκάφη δεν πετούσαν πριν από το 2002, πάνω από Θάσο, Σαμοθράκη, Λήμνο, Άγιο Ευστράτιο, ούτε τουρκικά πλοία εισέρχονταν στα χωρικά ύδατα των νησιών αυτών, αλλά όταν ήρθε στην εξουσία η κυβέρνηση του κόμματος AKΡ, έδειξε με την στάση της την δική της φιλοσοφία στην εξουσία”, δήλωσε και συνέχισε ο Yalım:

«Η Τουρκία και η Ελλάδα στις 11 του Νοέμβρη, 1976 στην Βέρνη ήρθαν σε μια καταρχήν συμφωνία . Σύμφωνα με την συναίνεση που επετεύχθη εκεί, η Ελλάδα δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί τους υδρογονάνθρακες της πέραν των χωρικών υδάτων της.

Η Ελλάδα το 1987, κινήθηκε πέραν των χωρικών υδάτων της Θάσου δημιουργώντας μια επιχείρηση εξερεύνησης πετρελαίου.

Η Ελλάδα οφείλει να συμμορφώνεται σε σχέση με την Βέρνη και να διακόψει την εξερεύνηση πετρελαίου. Εάν ο Ερντογάν και το ΑΚΡ, είχαν κινηθεί εναντίον της επέκτασης των ερευνών της ελληνικής ενεργειακής εταιρείας Energia το 2015 στην Θάσο, δεν θα ξεκινούσαν έρευνες για πετρέλαιο στην περιοχή αυτή.

Η Ελλάδα στην Βέρνη αποδέχθηκε την «κοινή αντίληψη» για το νησί της Θάσου ότι είναι εκτός των χωρικών της υδάτων, κατά παράβαση της τουρκικής εδαφικής ακεραιότητας. Η εταιρεία Energia στον Πρίνο εκμεταλλεύεται πετρελαιοπηγές που απέχουν 8 χλμ. από τη Θάσο και 18 χλμ. από τις βόρειες ακτές της Ελλάδας.

Ο πετρελαιοπηγές λοιπόν είναι στα τουρκικά χωρικά ύδατα και όχι εντός των 6 μιλίων των ελληνικών χωρικών υδάτων του νησιού αυτού. Η εταιρεία αύξησε τον αριθμό των πετρελαιοπηγών.

Μέχρι το 2017, εξάγονταν 3,823 βαρέλια αργού πετρελαίου καθημερινά σε 11 πετρελαιοπηγές που βρίσκονται στα τουρκικά χωρικά ύδατα.

Υπάρχουν 111 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαϊκών αποθεμάτων στα χωρικά ύδατα της Θάσου, σύμφωνα με σεισμικές έρευνες στην περιοχή.

Αυτά είναι στην ουσία κλεμμένα αποθέματα πετρελαίου από την τουρκική Δημοκρατία», κατέληξε ο ίδιος.

Τρελές δηλώσεις και πράγματα ή μήπως άκρως επικίνδυνη τουρκική εξωτερική πολιτική;

Τίποτα πραγματικά από τα δύο, η Τουρκία εφαρμόζει από το 1947 και μετά ένα πολύχρονο σχέδιο απόκτησης ΑΟΖ στο Αιγαίο, ειδικά στην περιοχή του Καστελόριζου, για να έχει δίοδο στην Α.Μεσόγειο, ενώ στην Κύπρο με την κατοχή του 37% του νησιού θεωρεί apriori ότι της ανήκει ένα μέρος της ΑΟΖ στα Βόρεια του νησιού.

Όλα αυτά θα τα διεκδικήσει επί της θάλασσας η Άγκυρα, λόγω Ερντογάν αγνοώντας τις όποιες συνέπειες υπάρξουν.

Τι επιλογές υπάρχουν όμως σε περίπτωση που ο τουρκικός στολίσκος εισβάλει το επόμενο διάστημα στην κυπριακή ΑΟΖ για να εμποδίσει τις έρευνες της κυπριακής δημοκρατίας;

Εκτιμάμε ότι η μόνη επιλογή Ελλάδος και Κύπρου είναι η διασύνδεση των πολεμικών τους δυνάμεων και η ενεργοποίηση κοινού μετώπου.

Επίσης απαιτείται η μεταστάθμευση σε μόνιμη βάση, μέρους του ελληνικού στόλου με μονάδες επιφανείας και υποβρύχια σε κυπριακά λιμάνια, καθώς και η παρουσία τουλάχιστον δύο μοιρών αεροσκαφών MIRAGE-2000 στην βάση «Α.Παπανδρέου» για αρχή μαζί με αντιαεροπορικά συστήματα.

Παράλληλα να ενεργοποιήσουμε όλες τις φιλικά διακείμενες χώρες, με τις οποίες έχουμε αμυντικές συμφωνίες, χωρίς όμως να βασιζόμαστε εξ ολοκλήρου στις δυναμικές τους αντιδράσεις, προσπαθώντας να διεθνοποιήσουμε την προκλητικότητα των Τούρκων.

Η μόνη όμως ορθή αντίδραση προς στους Τούρκους θα ήταν η ανταπόδοση οποιασδήποτε στρατιωτικής πρόκλησης στα ίσα, διότι μόνο αυτό γίνεται κατανοητό από την Άγκυρα.

Οποιαδήποτε άλλη αντίδραση με διπλωματικά μέσα στις πρώτες 24 ώρες τουλάχιστον θα έδειχνε ακόμα πιο μεγάλη αδυναμία και τότε οι Τούρκοι θα προχωρούσαν και σε άλλες προκλήσεις ακόμα πιο μεγάλες.

Έναν πόλεμο κανείς δεν τον επιζητεί εν έτει 2018, ειδικά με τον Ερντογάν, αλλά εφόσον ο Τούρκος ηγέτης υλοποιεί κατά γράμμα την παρακαταθήκη του Κεμάλ με τον «εθνικό όρκο» και άλλα τουρκικά μεγαλεπήβολα σχέδια, τότε δεν πρόκειται να σταματήσει πουθενά και σε τίποτα.

Άλλωστε η απαίτηση του για αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάνης τα λέει όλα.