Απίστευτο κάζο για Ερντογάν: Οι δυνάμεις του Χαφτάρ κατέρριψαν Tουρκικό UAV στη Λιβύη – Σε φιάσκο εξελίσσεται το σχέδιο της Άγκυρας

Ενώ η τουρκική οικονομία «καταρρέει» λόγω της πτώσης της λίρας, ο Ερντογάν στέλνει UAV στους Τζιχαντιστές στην Λιβύη, για να αντιμετωπίσουν τις δυνάμεις του φιλορώσου στρατηγού Χαφτάρ και τους Ρώσους μισθοφόρους.

Γιατί η Τουρκία όμως εμπλέκεται στον λυβικό εμφύλιο και με την αποστολή Τούρκων μισθοφόρων και μελών των τουρκικών δυνάμεων;

Το 2011 οι τουρκικές διεκδικήσεις ορίζονταν δυτικά από χωρικά ύδατα Ρόδου – Καρπάθου – Κάσου και ανατολικά από τα χωρικά ύδατα της Κύπρου. Οι Τούρκοι χαρτογράφοι πρότειναν να μην περιοριστούν οι Τουρκοκύπριοι στις περιοχές βορείως και ανατολικώς του νησιού (10.600 τετρ. χλμ.) αλλά να διεκδικήσουν και τις θαλάσσιες νοτίως (24.500 τετρ. χλμ). Αυτό έγινε τον Σεπτέμβριου του 2011. Ο χάρτης με τις τουρκικές διεκδικήσεις νοτίως της Κρήτης (8.900 τετρ. χλμ) εμφανίστηκε από τον Ακάρ τον Οκτώβριο του 2018.

Στο πλαίσιο της επιδίωξης να προωθηθεί το δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας», η Τουρκία δεν αρκείται πλέον σε μια «δίκαιη» επίλυση του ζητήματος της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, αλλά θεωρεί ότι, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, θα διεκδικήσει τον μαξιμαλιστικό στόχο της για να γίνει ο διαμοιρασμός της υφαλοκρηπίδας της Ανατολικής Μεσογείου μόνον μεταξύ των χωρών που έχουν ηπειρωτικές ακτές. Και τα νησιά (στα οποία συμπεριλαμβάνει και την Κύπρο, Κρήτη, Γαύδο, Κάρπαθο, Ρόδο, Καστελόριζο) θα περιορισθούν μόνον στα χωρικά ύδατά τους (6 ν.μ. για τα ελληνικά νησιά και 12 ν.μ. για την Κύπρο).

Οι ιδέες αυτές, που για πρώτη φορά άρχισαν να διατυπώνονται το 2011 με «πατέρα» τον αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού Τζιχάτ Γιαϊτζί, υποβαθμίστηκαν τα πρώτα χρόνια. Όμως, ο Τζιχάτ Γιαϊτζί είναι πλέον ναύαρχος υπαρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού της Τουρκίας και απολύτως έμπιστος του ερντογανικού κατεστημένου.


Οι παρουσιάσεις του ναυάρχου Τζιχάτ Γιαϊτζί έγιναν στο «Guvenlik Stratejileri Dergisi», που συνδέεται ευθέως με τη Στρατιωτική Ακαδημία (National Defense University), τo 2011, με τίτλο «Ο ρόλος της Λιβύης και η επίδρασή της στις προσπάθειες οριοθέτησης θαλασσίων αρμοδιοτήτων στην Ανατολική Μεσόγειο».

Το δεύτερο κείμενο δημοσιεύθηκε στην έκδοση Bilge Strateji, το 2012, με τίτλο «Το πρόβλημα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο και η Τουρκία» και την ίδια χρονιά υπήρξε μια ακόμη δημοσίευση στο Geostrategic Pulse.

Η βασική αντίληψη που προωθεί ο Τούρκος ναύαρχος είναι ότι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στη Μεσόγειο πρέπει να γίνει με τη μέση γραμμή μεταξύ των ακτών της Ανατολίας και της Αφρικής και καθώς στο βόρειο τμήμα ανατολικά είναι η Κύπρος και δυτικά τα ελληνικά νησιά, με «κίνδυνο να αποκλεισθεί η Τουρκία», θα πρέπει τα νησιά αυτά λόγω των «ειδικών περιστάσεων να περιορισθούν σε θαλάσσιες ζώνες που ταυτίζονται με τα χωρικά ύδατά τους».

Με τη θεωρία αυτή επιχειρείται επέκταση των διεκδικήσεων της Τουρκίας πέραν του 28ου μεσημβρινού, σημείο το οποίο επισήμως έχει καταθέσει μονομερώς η Τουρκία ως εξωτερικό σημείο της υφαλοκρηπίδας της, φθάνοντας ακόμη και πιο δυτικά του 26ου μεσημβρινού, κάτι που σημαίνει ότι φθάνει μέχρι και νότια της Κρήτης στο σημείο 34.34.41N, 25.27.24E, το ακρότατο σημείο δηλαδή μιας παντελώς αυθαίρετης και μονομερούς χάραξης της «μέσης γραμμής» μεταξύ των ακτών της Τουρκίας και της Λιβύης.

Ο Τούρκος ναύαρχος έχει κάνει μάλιστα υπολογισμούς για το πώς με τη θεωρία του και την πλήρη εκμηδένιση της ελληνικής και κυπριακής υφαλοκρηπίδας, η Τουρκία αποκτά θαλάσσια σύνορα με τη Λιβύη, την Αίγυπτο, αλλά και αυτό ακόμη το Ισραήλ, καθώς χαράσσει αυθαίρετα τη μέση γραμμή, χωρίς να λαμβάνει υπόψη την Κύπρο, την Κρήτη, το Καστελόριζο, τη Ρόδο και την Κάρπαθο!

Το πιο σημαντικό πλέον είναι ότι η ίδια η Τουρκία διευρύνει τις διεκδικήσεις της εις βάρος της Ελλάδας ακόμη και σε περιοχές που ήταν αδιανόητο πριν μερικά χρόνια, ενώ από χθες με την άσκηση θαλασσόλυκος-2019…μας απειλεί ξεκάθαρα πλέον.