ΤΟ ΠΡΩΤΟ "ΟΧΙ" ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΤΖΑΜΙΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ Ηχηρή σφαλιάρα Ομπάμα στον Ερντογάν: Δεν δέχεται να τον συναντήσει κατ΄ιδίαν ούτε λεπτό - Τον... ρίχνει στο Μπάιντεν
Ηχηρό χαστούκι στον Ρ.Τ. Ερντογάν αποτελεί η άρνηση του Αμερικανού Προέδρου Μπάρακ Ομπάμα να συναντηθεί μαζί του κατά την επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει ο Τούρκος πρόεδρος στις ΗΠΑ με αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής για την Πυρηνική Ασφάλεια. Η Ουάσιγκτον εμφανίζεται σφόδρα ενοχλημένη από τη συμπεριφορά της Τουρκίας τόσο στο εσωτερικό της όσο και στην περιοχή και ασφαλώς ένα από τα θέματα που έχουν φέρει τις σχέσεις των δύο χωρών σε οριακό σημείο είναι οι Κούρδοι της Συρίας.Σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες, ο Μπάρακ Ομπάμα όχι μόνο αρνήθηκε να παραστεί στα εγκαίνια του τζαμιού που θα πραγματοποιήσει ο Ερντογάν στην Ουάσιγκτον (πρόκειται για ένα τζαμί που κόστισε 100 εκατομμύρια δολάρια), αλλά δεν δέχεται και να έχει κατ΄ιδίαν συνάντηση με τον Τούρκο Πρόεδρο στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής που θα διεξαχθεί από τις 31 Μαρτίου έως και την 1η Απριλίου.
Ο μόνος με τον οποίο θα έχει κατ' ιδίαν συνάντηση ο Αμερικανός Πρόεδρος, όπως έχει ανακοινωθεί από το Λευκό Οίκο θα είναι ο Πρόεδρος της Κίνας. Σημειώνεται πώς στο πλαίσιο της συνόδου που θα διεξαχθεί σε υψηλό επίπεδο για την πυρηνική ασφάλεια θα περάσουν την πύλη του Λευκού Οίκου 50 ξένοι ηγέτες, μεταξύ των οποίων και ο Τούρκος Πρόεδρος.
«Ο Λευκός Οίκος δεν θέλει να κάνει τον Ρ.Τ. Ερντογάν να φαίνεται ευπρόσδεκτος», ανέφερε ο Μαξ Χόφμαν, αναπληρωτής διευθυντής της εθνικής ασφάλειας και διεθνούς πολιτικής του Κέντρου “Αμερικανική Πρόοδος” της Ουάσιγκτον, ενώ δεν επιβεβαιώνεται από πουθενά μία συνάντηση του Μπάρακ Ομπάμα με τον Τούρκο Πρόεδρο.
Το αντίθετο μάλιστα. Προτάθηκε στον Ερντογάν να συναντηθεί με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Τζόζεφ Μπάιντεν κάτι που έκανε έξαλλο τον Τούρκο πρόεδρο. Μέχρι στιγμής ωστόσο οι Τούρκοι επιμένουν πώς είναι πιθανή μια συνάντηση με τον Αμερικανό Πρόεδρο και δεν υπάρχει καμία αλλαγή στο πρόγραμμα του προέδρου τους στην Ουάσιγκτον.
Δημοσίευμα της εφημερίδας Wall Street Journal είχε προϊδεάσει για τη σφαλιάρα στον Ερντογάν από το Λευκό Οίκο αφού έγραφε πώς συμπεριφορά των ΗΠΑ θα είναι πολύ διαφορετική αυτή τη φορά, από την επίσκεψη του Μαΐου του 2013, όταν ο κ. Ομπάμα θεωρούσε τον Τούρκο πρωθυπουργό ως ένα εκ των πλέον στενών συμμάχων και φίλων του. Τότε είχε παραθέσει και δείπνο για τον κ. Ερντογάν, ο οποίος είχε απαιτήσει από τον κ. Ομπάμα να στείλει χερσαίες δυνάμεις στη Συρία, μία πρόταση που απορρίφθηκε από την Ουάσιγκτον.
Σήμερα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Τα προβλήματα που δημιουργεί ο κ. Ερντογάν στις ΗΠΑ και σε άλλους δυτικούς συμμάχους έχουν σαν συνέπεια την ψυχρή στάση απέναντι του. Οι Αμερικανοί είναι ενοχλημένοι από τη στυγνή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, όπως και της Ελευθερίας του Τύπου και από την συμπεριφορά έναντι των Κούρδων της Συρίας.
Ειδικά οι ανησυχίες για τις σχέσεις της Τουρκίας με την κουρδική μειονότητα της έχουν εξαπλωθεί στη Συρία, όπου ο Ερντογάν έχει επανειλημμένα καλέσει τις ΗΠΑ να σταματήσουν να συνεργάζονται με Κούρδους μαχητές, μια ομάδα που η Άγκυρα χαρακτηρίζει ως τρομοκρατική οργάνωση.
Οι Κούρδοι μαχητές όμως είναι πιο σημαντικός σύμμαχος των ΗΠΑ στη Συρία, και η άρνηση τους να διακόψουν τους δεσμούς τους με τους μαχητές, έχει ως αποτέλεσμα να προστεθούν νέα στελέχη. Οι Κούρδοι είναι η τελευταία “γραμμή άμυνας” της Ουάσιγκτον να διατηρήσει κάποια από τα ερείσματα της στην περιοχή μετά την κάθοδο της Ρωσίας στη Συρία που τα έχει κυριολεκτικά σαρώσει όλα.
Η Μόσχα έχει καταφέρει να κάνει συμμάχους ακόμη και τους Κούρδους, δίδοντας τους όπλα να πολεμήσουν τον ISIS και να υπερασπιστούν τα εδάφη τους, ενώ οι ΗΠΑ φέρονται να έχουν πέσει θύμα του τουρκικού μεγαλοϊδεατισμού, ότι θα καταφέρουν να εξοντώσουν τις δυνάμεις του Άσαντ.
Όσο δε η Τουρκία εμπλέκεται ολοένα και περισσότερο στην τρομοκρατία, με στοιχεία να αποκαλύπτουν πώς στρατολογεί και εκπαιδεύει τζιχαντιστές οι οποίοι στη συνέχεια ταξιδεύουν στη Ευρώπη και κάνουν επιθέσεις όπως αυτές στις Βρυξέλλες τόσο οι ΗΠΑ θα παίρνουν αποστάσεις (ανεξάρτητα αν ο ISIS είναι κυρίως δημιούργημα των ΗΠΑ).
